
Betere communicatie rondom levenseinde mogelijk
Array
Begin het gesprek voor het te laat is
Artsen en patiënten met chronische ziekten praten maar weinig over wensen voor zorg rondom het levenseinde, ook wel Advance Care Planning (ACP) genoemd. “Een gemiste kans”, aldus psycholoog en onderzoeker, dr. Carmen Houben. Zij deed onderzoek naar hoe deze communicatie zou kunnen worden verbeterd. De uitkomsten van de ACP-studie zijn terug te lezen in het onlangs gepubliceerde wetenschappelijke artikel ‘Cluster-randomised trial of a nurse-led advance care planning session in patients with COPD and their loved ones’ (gepubliceerd in Thorax).
Minder angst over levenseinde door gesprek
Wanneer mensen met een levensbeperkende ziekte hun voorkeuren voor toekomstige zorg bespreken en vastleggen, kan vaker een behandeling worden ingezet die aansluit bij deze wensen. “Artsen geven vaak aan niet goed te weten hoe ze een dergelijk gesprek het beste kunnen aanpakken. Het levenseinde blijkt toch een lastig onderwerp in onze maatschappij”, aldus dr. Houben. Ook tijdgebrek, een moeilijk te voorspellen ziekteverloop en de vrees mensen onnodig somber of angstig te maken, zijn veelgenoemde argumenten. “Zonde, want uit het onderzoek blijkt dat symptomen van angst en somberheid juist niet toenemen of zelfs afnemen wanneer patiënten en naasten een gesprek aangaan met zorgprofessionals over wat hun wensen rondom het levenseinde zijn”, vertelt dr. Houben.
Oplossing: gesprek met getrainde verpleegkundige
Houben biedt een op het oog eenvoudige oplossing: “Een getrainde verpleegkundige is de sleutel tot verbetering van de communicatie tussen patiënt en arts.” Een verpleegkundige staat vaak net wat dichter bij de patiënt en heeft meer ruimte en tijd om een gesprek aan te gaan. Daarnaast vereisen gesprekken over zorg rondom het levenseinde specifieke communicatieve vaardigheden van een zorgprofessional. Deze vaardigheden kunnen worden aangeleerd met behulp van een training. “Wanneer voor deze aanpak wordt gekozen zien we dat patiënten vaker met hun arts over de gewenste toekomstige zorg in gesprek gaan. Daarnaast zijn ze meer tevreden over de inhoud van het gesprek met hun arts.”
Bron: Ciro