Maandag 6 april: De Monitor over spoedzorg in de coronacrisis
ArrayAanstaande maandag maakt De Monitor (een programma van KRO-NCRV) een uitzending over spoedzorg in de coronacrisis. Het zijn bizarre tijden voor het zorgpersoneel. Van twee eerdere uitzendingen die De Monitor maakte over crisis in het ziekenhuis weten we al dat het niet altijd makkelijk is om een baan in de zorg te hebben. De Monitor wil graag weten hoe het nu gaat met de mensen die de boel draaiende houden tijdens de strijd tegen het coronavirus. Verpleegkundigen, huisartsen, ambulancebroeders: hoe gaat het met ze en wat komen ze tegen in hun werk? Aanstaande maandag, 22.25 uur op NPO2.
Verslagen van een ambulancebroeder:
”Je gaat geen beschermende kleding aantrekken als binnen iemand ligt voor wie iedere minuut telt”
Een paar weken geleden maakte ambulanceverpleegkundige Max nog grappen over het coronavirus. Maar nu vindt hij het zelf ook spannend worden. Toch doet hij, net als de meeste mensen, gewoon zijn werk. “Mensen moeten zich veilig voelen bij mij. Het komt wel goed.” Iedereen maakt zich wel een beetje zorgen deze dagen. Zo ook ambulanceverpleegkundige Max. We spraken hem in 2016 voor onze uitzending over Spoedzorg. Hij gaf ons telefonisch een kijkje in zijn vak. Nu bellen we Max weer. Hoe ervaart hij deze bijzondere tijden?
“Ik sla normaal een arm om mensen heen die het moeilijk hebben, maar dat kan nu niet”
Max’ eigen moeder overleed niet zo lang geleden. De zuster die erbij was, vergeet hij nooit meer: “Ze pakte me beet, sloeg een arm om me heen en zei: ‘Kom maar mee, ik help je.’ Daar ben ik haar nu nog dankbaar voor.” Dat hij en zijn collega’s dat nu niet kunnen, vindt Max daarom des te vreselijker. “En dan zie ik die mensen eigenlijk maar kort. Hooguit een halfuurtje. Moet je je voorstellen hoe het voor de verpleegkundigen op de Intensive Care is nu; die hebben het pas zwaar.”
Inmiddels is ambulancebroeder Max zelf ziek: “Ik werk, maar ga niet meer naar huis”
Ambulancebroeder Max heeft net twee nachtdiensten, een avonddienst en daarna weer een dagdienst achter de rug. Hij is verkouden en heeft keelpijn. Gelukkig mag hij voor niks in een vakantie-appartementje verblijven. “Ik durf niet meer bij mijn vrouw in bed te kruipen.”
Dagboeken van een huisarts:
- “Ik leef in een surrealistische wereld”
- “Soms hebben patiënten geen koorts, geen benauwdheid, en toch een dramatisch ziektebeeld”
- “Huisarts Ton: “Er zijn weer voldoende beschermingspakken en handschoenen. Bijvangst van het oprollen van een hennepkwekerij”
Verpleegkundige Linda werkt op de corona-afdeling: “Ik zie de angst bij die mensen”
Verpleegkundige over haar eerste week op de corona-afdeling: “Ineens krijgt corona een gezicht”
Bron: De Monitor
