Beschouwing van De Vrije Huisarts

Vandaag op DeVrijeHuisarts een verhaal wat de gevolgen zijn van de nieuwe financieringsstructuur van de huisartsen.

Als de haan kraait.
In 2003 concludeerde ZN, mede op advies van VWS, dat modernisering van de huisartsenzorg budgettair neutraal uitgevoerd kon worden. De eerste poging hiertoe kwam in 2004 met het voorstel van de ‘5-euro’ consulten. Het tweede voorstel, ook budgettair neutraal berekend, was het voorstel met € 45 (inschrijftarief) en € 7 (verrichtingentarief). Wederom werden alle argumenten van huisartsen ter zijde geschoven. Nu over de besprekingen geen mededelingen volgen, is het slechts gissen naar de reden van het uitblijven van resultaat bij deze derde poging. Huisartsen onderbouwen hun investeringen en hebben macro € 159 miljoen extra nodig voor hun kostenvergoeding. Het zal toch niet zo zijn dat VWS en ZN opnieuw met een macroneutraal voorstel willen komen voor de kostenstructuur? Bij deze derde verloochening zal de haan onbarmhartig kraaien. Op 15 juni 2003 kwam ZN met hun voorstel over een financieringsmodel huisartsenzorg (BCZ 2003 0070, auteurs J.van Duren en P. Niesink). Daarin wordt gesteld dat het ministerie van VWS heeft aangegeven dat wijziging van de financieringsstructuur macroneutraal dient te geschieden. “Een werkgroep, bestaande uit deskundigen van diverse zorgverzekeraars is van mening dat een macroneutrale invoering ook mogelijk is”, zo stellen de ZN auteurs. Stichting de Vrije Huisarts heeft in twee versies van “de moeizame geboorte van het nieuwe financieringsstelsel voor huisartsenzorg, straks is nu en morgen is het te laat” (januari 2004) aangetoond dat huisartsenzorg slechts met investeringen overeind is te houden. Budgetneutraliteit conflicteert met innovatie en ondernemerschap. In dezelfde artikelen wordt uitgelegd waarom de financieringsstructuur uit politieke onwil al maar niet van de grond komt. De eerste poging van ZN/VWS om te komen tot een budgetneutrale kostenstructuur dateert van oktober 2004. Met een simpele rekensom rekende het CTG uit dat bij een verrichtingengetal van 4,94 en een vastgesteld macrobudget huisartsenzorg (BKZH) het verrichtingentarief uitkwam op… € 5,00 per consult. Nieuwe financieringsstructuur: bedoeld voor 2005: CTG -> minister: oktober 2004. CTG: voorstel: kerncijfers:

• normpraktijk: 2350 verzekerden, waar van 1530 ZF en 820 particulier (2/3+1/3)
• normomzet € 178.496 = € 92.217,00 (inkomen) + € 86.279,00 (kosten)
• normkosten: 100% ZF: 86279/2350 = € 36,71 per patiënt per ZF verzekerde per jaar
• norminkomen: € 92.217,00: 1/3 deel particulier opbrengst + 2/3 opbrengst ZF
• norminkomen: € 92.217,00 = € 30.739,00 (part) + € 61.478 (ZF deel I + II)
• norminkomen: € 92.217 = € 30.739 + (ZF: 5 euro verrichtingen + abon.deel inkomen)
• norminkomen: € 92.217 = € 30.739 + (1530x5eurox4,94contacten) + (1530×14,54)
• norminkomen: € 92.217 = € 30.739(part) + € 37.791(ZF I) + € 22.246 (ZF II)
• norminkomen: € 92.217 totaal = € 30.739 (part.) + € 60.037 (ZF)

om norminkomen te halen: bij een ZF patiënt 4,94 declarabele contacten € 5.-per jaar Hiermee ging de LHV uiteraard in oktober 2004 niet akkoord. Huisartsen voelden zich niet serieus genomen. Dat gevoel bleek achteraf te kloppen, want in februari 2005 verscheen in Medisch Contact een NIVEL artikel dat 4,94 contacten per jaar per patiënt te hoog was ingeschat. Het gevolg hiervan zou zijn dat het norminkomen bij doorlopende kosten € 12.000 – € 27.000 lager zou uitvallen dan op grond van de CTG berekening in oktober 2004. Huisartsen voelden zich voor de eerste keer verloochend.

In april 2005 volgde de 2e poging om te komen tot een macrobudgettair neutrale nieuwe bekostigingsstructuur. Opnieuw met als animators VWS en ZN, die het altijd met elkaar eens zijn en altijd solidair blijven in een soort symbiotische relatie.Uitgangspunt bij deze berekeningen waren opnieuw de huidige macrocijfers van het huidige BKZH. Bij deze budgetneutraliteit om de tarieven te berekenen van het abonnement en het verrichtingentarief werden de volgende getallen gebruikt:

De verzekeraars wilden echter graag een “playing field” om sommige huisartsen de mogelijkheid te bieden iets extra’s te laten verdienen. Budgetneutraal uitgevoerd, betekent dit niets anders dan dit extra’s te betalen uit de portemonnee van je collega. De verzekeraars haalden voor dit doel 20% uit de optelsom v/d kostenvergoeding en de module van FTO/nascholing/ICT. [Ofwel: € 594+€ 96=€ 690: 20% hiervan is € 138 miljoen (=690/5)] Dit werd vervolgens omgedoopt tot de ‘variabele’ module. Dit bedrag is dus de totale module van FTO/nascholing en ICT (€ 96 miljoen) en een substantieel deel uit de praktijkkostenvergoeding (€ 43 miljoen). We hadden in april toen de volgende cijfers:

Dit voorstel was voor de LHV ledenvergadering op 19 mei 2005 in Nieuwegein onacceptabel. Opnieuw voelden huisartsen zich verloochend. De ledenvergadering wilde als actie-eis de 138 miljoen onmiddellijk terug in budget. Met als belangrijkste motivatie dat de huisarts van dit geld een deel van zijn reguliere en structurele praktijkkosten betaalt. Huisartsen voeren acties voor investering, niet voor korting! Tevens heeft de LHV zelf een offerte aan partijen aangeboden. Bij deze offerte is een macro investering nodig van € 159,00 miljoen. Deze offerte ziet er met terugplaatsing van € 138 miljoen als volgt uit. Bijlage: Onderbouwing van de tarieven: Financieringsstructuur 2006: offerte LHV: BK00.043.908, 14 mei 2005

Een heikel punt bij de onderhandelingen blijft het aantal declarabele contacten. Het NIVEL heeft dit uiteindelijk gesteld op 3,45 per verzekerde per jaar. Dit zijn 8110 contacten per normpraktijk. Om te komen tot een nieuwe bekostigingsstructuur hebben we in mei/juni 2005 vervolgens te maken met de volgende kerngetallen:

En dan …, dan wil de voortgang maar niet lukken. De bekostigingsstructuur van de huisartsenzorg kan met deze simpele cijfers blijkbaar niet worden ingevuld. Ook niet met de inzet van een onafhankelijke voorzitter. En dat terwijl met bovenstaande kerngetallen de rekensommetjes zo simpel zijn in te vullen. Waar een wil is, is een weg. Er speelt blijkbaar wat anders, maar wat?? Er komen geen mededelingen naar buiten, dus elke opmerking is ook voor ons als vrije huisartsen gissen en dus speculatief.. Of zouden VWS en ZN opnieuw en dat voor de derde keer op rij proberen te komen met een budgetneutraal voorstel voor de basiskostenvergoeding?? En niets gelegen laten liggen aan de adviezen van alle rapporten de laatste jaren (D&T, ING, Taskforce, Tabaksblat, Hay, vd Grinten en de CTG beschikkingen over AOV, inkomen en ICT)? En deze commissies deels door de overheid zelf ingesteld! Zo ja, als VWS en ZN voor de derde keer het belang van investeringen verloochenen, zal de haan onbarmhartig kraaien. Met alle consequenties van dien.
Bron: De VrijeHuisarts

Redactie MedicalFacts