Beweging belangrijk bij het herkennen van gezichtsuitdrukkingen
ArrayBij het inschatten van de emoties van anderen maken we vaak gebruik van hun gezichtsuitdrukking. Uit recent onderzoek blijkt dat bewegingen van het gezicht, zoals het optrekken van de wenkbrauw of de beweging van een lach, essentieel zijn bij het identificeren van subtiele gezichts-uitdrukkingen.
Bij onderzoeken naar het herkennen van gezichts- uitdrukkingen wordt meestal gebruik gemaakt van statische afbeeldingen van intense uitdrukkingen, waarvan de foto hiernaast een voorbeeld is. Het huidige onderzoek richt zich echter op de invloed van bewegingen van het gezicht bij het herkennen van de zes basisemoties; woede, afschuw, angst, vreugde, verdriet en verrassing.
Deelnemers kregen via de computer een reeks gezichtsuitdrukkingen te zien. De uitdrukkingen werden op twee verschillende manieren getoond; door middel van één statische afbeelding, waarbij alleen de uiteindelijke emotie werd afgebeeld dan wel via een dynamische afbeelding, waarbij het ontstaan van de emotie via meerdere afbeeldingen werd vertoond. Uit de resultaten blijkt dat emoties die tijdens de statische afbeelding niet werden herkent, wel geïdentificeerd werden tijdens de dynamische afbeelding.
Daarnaast is onderzocht of dit verschil in herkenning mogelijk veroorzaakt wordt door verschil in de verkregen informatie over de getoonde emotie. Zo zou men kunnen stellen dat men in het geval van de dynamische afbeelding meer informatie krijgt over de getoonde emotie, daar men in dat geval meerdere beelden te zien krijgt. Het verschil blijft echter bestaan wanneer slechts de eerste en laatste afbeelding van de emotie wordt getoond. Emoties worden dan alsnog sneller herkent dan tijdens de statische afbeelding. Kortom, om gezichtuitdrukkingen te herkennen en deze te kunnen koppelen aan emoties is het niet alleen van belang de uiteindelijke uitdrukking af te lezen maar ook om oog te hebben voor de manier waarop de gezichtsuitdrukking veranderd is.
Bron: American Psychological Society