Tijdbom in bloedvaten

Array

Publicaties in Nature Clinical Practice Cardiovascular Medicine: Mogelijke verklaring voor falen veelbelovende middelen tegen hartinfarct.

De bloedstroom zelf blijkt van grote invloed op het ontstaan van aderverkalking en daarmee op het ontstaan van een hersen- of hartinfarct. Onderzoekers van het Thoraxcentrum in het Erasmus MC en Pathologie van het AMC beschrijven een nieuwe visie in twee publicaties in het gezaghebbende internationale tijdschrift Nature Clinical Practice Cardiovascular Medicine.

Het eerste artikel beschrijft hoe vetten lange tijd slechts op bepaalde locaties en alleen aan één zijde in de wand van slagaderen op kunnen stapelen zonder de bloedstroom te belemmeren. Zo ontstaan ongemerkt lokale ’tijdbommen’. Als één van deze als een grote puist openspringt volgt stolselvorming met mogelijk een bloedvatafsluiting die leidt tot weefselafsterving: een infarct. In het tweede artikel wordt uitgelegd hoe de bloedstroom een dergelijke tijdbom op scherp kan stellen. Dit gebeurt als de zich uitbreidende puist het bloedvat gaat vernauwen. In de vernauwing komt dan wat drukval, een hogere bloedstroomsnelheid en meer vloeistofwrijving aan de wand. Weefselkapjes die de puist aanvankelijk min of meer afdekken ondergaan hierdoor biologische veranderingen en worden dunner waardoor het risico op openbarsten toeneemt. Uiteindelijk scheurt het verzwakte kapje open bij een te grote bloeddrukstijging of een te grote drukval over de vernauwing.

Deze nieuwe mechanobiologische visie, die bloedstroommechanica koppelt aan vaatwandbiologie, heeft belangrijke consequenties voor therapie. Zij biedt mogelijke verklaringen voor het recente falen van enkele veelbelovende en in grote studies grondig geteste nieuwe therapieën die een hartinfarct hadden moeten voorkomen. Starten met het toedienen van sommige middelen die normaal gesproken voor bescherming van de vaatwand tegen het ontstaan van vetophopingen werken, lijkt het risico op barsten van de ’tijdbom’ juist te kunnen vergroten nadat de vetophopingen al een zeker stadium zijn gepasseerd. Verder blijkt dat de mechanobiologie nieuwe aanknopingspunten biedt voor het mogelijk verfijnen van de diagnostiek om gevaarlijke vetophopingen eerder op te kunnen sporen en voor het ontwikkelen en kiezen van meer kansvolle methodes voor preventie en behandeling.

Bron: Erasmus MC

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

Recente artikelen