Zo wil ik ook wonen

Recent pleitte de RVZ voor een visie op de AWBZ. Vandaag doen wij verslag van de opening van een project van iemand met visie. Hans van Putten de vader van Thomas van Putten opende vorige week zaterdag zijn 7e Thomashuis. De RVZ was uitgenodigd. Na een mooie tocht door de Betuwe kwam ik in Buurmalsen. In een prachtige oude boerderij is daar een nieuw tehuis gemaakt voor 8 mensen met een verstandelijke handicap. De feestelijke opening begon met koffie en krentenbol. Daarna vertelden de initiatiefnemers van dit Thomashuis hoe zij de afgelopen twee jaar aan de opzet van het project gewerkt hadden. Lammert en Riëtte van Iren zijn beiden werkzaam geweest in de zorg voor verstandelijk gehandicapten. Na een aantal jaren in een instelling te hebben gewerkt begon de dictatuur van de bureaucratie steeds meer te knellen. Zij konden de zorg niet leveren zoals ze dat wilden en ze konden ook de zorg die zij wilden leveren niet geven.

Of zoals de website zegt:
“Het unieke van de Thomashuizen is gelegen in de manier waarop het gewone wonen gestalte krijgt. Ervaren mensen uit de zorg krijgen de kans om in een Thomashuis voor zichzelf te beginnen. Als zorgondernemers dragen zij niet alleen de verantwoordelijkheid, maar hebben zij ook de mogelijkheid om zelfstandig beslissingen te nemen. De zorgondernemers bieden 24 uur per dag ondersteuning en vormen het vaste aanspreekpunt voor de klanten en hun ouders/vertegenwoordigers. De Thomashuizen zijn een wenkend perspectief voor de toekomst van de zorg: kom kijken en overtuig uzelf!”
Zie ook www.thomashuizen.nl en Thomashuizen.doc.

Zij vertelden verder hoe ze besloten samen een Thomashuis onder hun hoede te nemen. Het prachtige pand in Buurmalsen werd in samenwerking met de plaatselijke woningbouwcoöperatie opgeknapt en bruikbaar gemaakt voor bewoning door 8 bewoners en het gezin van Iren. Een grote klus, maar een indrukwekkend resultaat. Na de zorgvuldige selectie van de 8 bewoners was de klus gereed en kon de opening voorbereid worden, zo vertelde het echtpaar trots.

Daarna spraken de voorzitter van de woningbouwcoöperatie en Hans van Putten een woord van dank en toen begon het: de poort ging open en de 8 bewoners liepen daar als eerste doorheen. Achter de poort zat de harmonie van Culmenborg en er was champagne. Een housewarming zoals je die zelden meemaakt. De laatste 3 nummers zijn door de bewoners gedirigeerd en toen mocht iedereen binnen kijken.

En mooi is het. 8 ruime kamers beneden die de bewoners geheel naar eigen smaak kunnen inrichten. Trots tonen de bewoners hun kamers aan alle bezoekers. Een grote gemeenschappelijke eetkamer en keuken beneden – boven woont de familie – maken het pand compleet.

De moeder van één van de bewoners vertelde: “Net als alle kinderen van boven de 20 moest mijn dochter het huis uit. Daar was ze aan toe. Dat ze geselecteerd is voor het Thomashuis is geweldig”. Maar dan volgt de keerzijde. De kosten voor het verblijf in een Thomashuis kunnen niet uit de AWBZ betaald worden. Het huis is namelijk geen erkende instelling. Zou het dat wel worden moet het huis aan allerlei regels voldoen en veel extra kosten krijgen. Het feit deze mensen nu hier verblijven doet een aanslag op hun eigen inkomen en bespaart de gemeenschap geld. Immers de AWBZ wordt nu niet belast voor wooncomponent van deze mensen.

Hopelijk krijgt de overheid meer ogen en hart voor dit soort ondernemers in ons land. Niet alleen voor verstandelijk gehandicapten, maar ook voor ouderen en dementerende mensen biedt dit een unieke oplossing. Bron: RVZ

Rob

Recente artikelen