De frustratie van een dokter
ArraySoms beginnen mensen die een medisch trauma niet adequaat verwerkt hebben een ware kruistocht tegen alles wat dokter is.Dat medische trauma betreft dan meestal een -in de ogen van betrokkenen – medische fout die bestraft moet worden.Een bekend voorbeeld uit het recente verleden betreft een mevrouw die tegen haar huisarts en 7 (!) achtereenvolgende specialisten een klacht indiende. Iedereen had het in haar ogen fout gedaan. Nadat de klachten niet werden erkend door middel van een straf voor de betreffende artsen , begon zij een kruistocht om haar frustraties kwijt te kunnen. Hulpverlening voor iemand die dat doet lukt meestal niet vanwege het wantrouwen van betrokkene voor alle wat hulpverlener is. Het is evident dat het een situatie is die niet bevorderlijk is voor de gezondheid van betrokkene zelf ,maar de betrokken artsen zullen er evenmin enig positief effect van ondervinden.En dat is dan netjes uitgedrukt.Erger wordt het indien iemand die zo’n onverwerkt trauma met zich mee draagt alles te zeggen krijgt in ons land over wat artsen wel of niet moeten en mogen in hun werk!Dan gaat het wel erg op doktertje-pesten lijken. Daarbij heb ik het niet eens over het nieuwe zorgstelsel op zich ,maar meer over allerlei zaken die maken dat wij als dokter niet meer gewoon kunnen doen waar wij voor zijn : mensen helpen,adviseren en behandelen. De laatste tijd heb ik steeds frequenter de ervaring dat ik me meer moet bezig houden met het naleven van regels,verplichtingen en beperkingen dan dat ik mijn aandacht,energie en tijd aan de patient kan besteden.Vrije ondernemer ben ik allang niet meer! Overigens heb ik ook met vaste regelmaat de "eer" om het beleid van de minister en de zorgverzekeraar te mogen uitleggen.Alsof ik het daar mee eens ben. Ik moet soms zelfs in debat met de gene die tegenover mij zit omdat iets niet "mag" of "kan" volgens de regelgevingSteeds vaker hoor ik mezelf zeggen: " bedenkt u dit probleem ook wanneer u in 2007 naar de stembus gaat" ?!!
