Moeilijke tijden
ArrayHet zijn moeilijke tijden voor een columnist in de gezondheidszorg! Evenmin als alle journalisten is er meer te zeggen dan dat er “in goede sfeer wordt onderhandeld” en is het item of Wouter Bos “het nu wel of niet doet” zo’n beetje het belangrijkste nieuws.Daarnaast kunnen velen het niet laten om de informateur een dringend advies of goede raad te geven.Ik denk dat Wijffels al weken nauwelijks een krant leest;in ieder geval niet al die adviezen.
Pas op het moment dat de invulling van de diverse posten in het kabinet aan de orde komt ,wordt het mogelijk weer wat spannender.Ik gok nog steeds op Arib op Volksgezondheid. Hoewel: gaat dat lukken als Aboutaleb ook in het kabinet “moet”? In ieder geval zijn wij definitief verlost van Hoogervorst. Hij zal zeker beretrots wezen op het nieuwe zorgstelsel.Wanneer blijkt dat dit stelsel op een aantal fronten rampzalig zal gaan uitpakken is hij niet meer ter verantwoording te roepen! Wat te denken van de weigering van veel verzekeraars om (snelle) behandeling in het buitenland toe te staan of de waanzin dat voor een aantal (medisch zeer noodzakelijke) ingrepen eerst de toestemming van de zorgverzekeraar moet worden gevraagd (die daar weken over doet).Het gaat uiteraard ten koste van de patient en levert de betrokken artsen een massa extra administratief werk op. Illustratief hiervoor is het artikel van plastisch chirurg Aarts in Medisch Contact (blz.108). De redactie meldt terecht bij het artikel:”de zorg in dit land is ziek en wordt steeds zieker”.
Het is te hopen dat het nieuwe kabinet (en dus de nieuwe minister) doordrongen is van het feit dat er steeds meer chronisch zieken en steeds meer zieke hoogbejaarden komen. De zorgkosten zullen nog fors gaan oplopen.En banaal bezuinigen op de personeelskosten in de zorg zal niet de oplossing zijn. De zorgverleners moeten meer tijd per patient krijgen om fatsoenlijk de complexe medische problematiek van deze groepen te behandelen en begeleiden. Ook over dit onderwerp een lezenswaardig artikel in Medisch Contact (blz.100). Met het voorstel van een soort 3-trapsraket: 1. meer zelfzorg door de patient (en zijn directe omgeving),2.een sterke eerste lijn die de tijd heeft voor deze zorg en 3. alleen naar de tweede lijn indien het niet anders kan. Al met al genoeg meningen en voorstellen uit het werkveld. Nu eerst nog een minister!
