‘Virtueel’ voelt hetzelfde als ‘echt’
ArrayEen onderzoeksverband tussen de Universiteit Utrecht en McGill University (Canada) heeft aangetoond wat de belangrijkste eigenschap is van een virtuele vorm. Maarten Wijntjes beschrijft dit in zijn proefschrift.
In een virtual reality omgeving worden in principe alle zintuigen gestimuleerd zoals in een realistische situatie zou gebeuren. Voor de zintuigen zicht en gehoor zijn de ontwikkelingen al ver. De uitdaging ligt nu bij de tastzin. Dit zintuig bestaan eigenlijk uit twee fysiologisch erg verschillen receptoren. Zo zijn er de gewrichtsreceptoren waarmee je de posities van de ledematen registreert. Daarnaast zijn er de mechanoreceptoren die de vervorming van de huid waarnemen. Tot nu toe stimuleerden virtual reality-apparaten alleen de gewrichtsreceptoren. Wijntjes onderzocht daarom hoe iemand tast ervaart als ook de mechanoreceptoren geprikkeld worden.
Aan de McGil University is eerder al een apparaat ontwikkeld dat de mechanoreceptoren stimuleert. Voor het onderzoek van Wijntjes is een nieuw apparaat gebouwd die beide eigenschappen samengebracht. De samenwerking kwam tot stand omdat het laboratorium van prof. Kappers van de Universiteit Utrecht gespecialiseerd is in het bestuderen van de tastzin onder natuurlijke omstandigheden, met echte stimuli.
Wijntjes vloog naar Montreal en voerde experimenten uit waarbij hij de virtuele stimuli van McGill met de echte stimuli uit Utrecht vergeleek. De resultaten lieten zien dat als de mechanoreceptoren gestimuleerd werden, de proefpersoon een virtuele vorm op dezelfde wijze waarnam als een echte vorm.
03-09-2008, 16:15 uur , Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht.
Maarten Wijntjes, Natuur- en Sterrenkunde
Proefschrift: Haptic perception of shapes and line drawings
Promotor 1: Prof. dr. A.M.L. Kappers