Waarom heeft Borghouts niet eerder ingegrepen?

De prestaties van de IJsselmeerziekenhuizen in Lelystad en Emmeloord zijn al jaren slecht. De zorg is ondermaats en de ziekenhuizen hebben geld tekort. In september barstte de bom. Commissaris van de Koningin in Noord-Holland Harry Borghouts (GroenLinks) moet opstappen als voorzitter van de raad van toezicht van de IJsselmeerziekenhuizen omdat hij heeft gefaald in zijn rol als toezichthouder. Dat stellen betrokkenen deze week in weekblad Elsevier. Onlangs constateerde de inspectie dat patienten ook nu nog onnodig risico liepen bij operaties en gebood de operatiekamers te sluiten. Bestuursvoorzitter Rodrigues Pereira trad af en de inspectie rapporteerde ‘laakbaar gedrag’ van de snijdende specialisten. Zij wisten dat hun operatiekamers niet steriel waren, en opereerden toch. Had de raad van toezicht eerder moeten ingrijpen? Hoe heeft het zo ver kunnen komen? De Raad van Toezicht dient opheldering te verschaffen. Het lijkt erop dat de Raad van Toezicht onvoldoende de vinger aan de pols gehouden en is daardoor ernstig tekortgeschoten. Het enige wat de voorzitter van de Raad van Toezicht, Borghouts, deed was directeur Gersji Pereira ontslaan.

Ruzie. Intimidatie. Falende zorg. Sinds een commissie al in 2002 vaststelde dat er te weinig patienten zijn om de in 1990 gefuseerde ziekenhuizen in Lelystad én Emmeloord overeind te houden. Uit een inspectierapport van vorige week, een vertrouwelijk visitatierapport en gesprekken met betrokkenen blijkt dat er in IJsselmeerziekenhuizen nog altijd ruzie is tussen artsen onderling en tussen artsen en het bestuur. En dat de zorg er nog altijd onder lijdt. Jaarverslagen laten miljoenentekorten zien – nu 8 miljoen, in 2006 5,5 miljoen euro. Hoe kan het dat een ziekenhuis zo lang zo slecht functioneert? Waarom greep de Raad van Toezicht niet in?

Harry Borghouts, voorzitter van de raad van toezicht in IJsselmeerziekenhuizen en commissaris van de koningin in Noord-Holland, zegt dat zijn raad niets te verwijten valt. Niet de tekorten: „We kwamen juist in rustiger vaarwater”. En ook niet als het gaat om de chirurgische zorg die met medeweten van de vakvereniging jarenlang tekortschoot, zoals NRC Handelsblad onthulde. „Als toezichthouder nemen we onszelf niks kwalijk,”aldus Borghouts

Borghouts schuift de verantwoordelijkheid liever af en stelt: “Het is in de eerste plaats een zaak van de medische staf, in de tweede plaats een zaak van medische staf en inspectie, en in de derde plaats een zaak van raad van bestuur en medische staf. „Als laatste komt de raad van toezicht in beeld.”

Huug Obertop klapt uit de school. Obertop is ook lid van de raad van toezicht van IJsselmeerziekenhuizen. Hij erkent geen inzicht te hebben gehad in de kwaliteit van de zorg in het ziekenhuis. De toezichthouders komen negen tot tien keer per jaar samen met het bestuur. „De code is dat je maar één ding doet: praten met de raad van bestuur. We zien stukken in en horen de informatie van de raad van bestuur aan. Maar het gaat meestal over financiele of actuele zaken. Borghouts zelf zegt dat hij respectievelijk pas in juli en september is geïnformeerd over de financiele tekorten en de hygieneproblemen in de operatiekamers.

Sinds een commissie in 2002 vaststelde dat er te weinig patienten zijn om de in 1990 gefuseerde ziekenhuizen in Lelystad én Emmeloord overeind te houden. Uit een vertrouwelijk visitatierapport en gesprekken met betrokkenen blijkt dat in IJsselmeerziekenhuizen nog altijd ruzie is tussen artsen onderling en tussen artsen en het bestuur. En dat de zorg er nog altijd onder lijdt. Jaarverslagen laten miljoenentekorten zien – nu 8 miljoen, in 2006 5,5 miljoen euro.

In 2002 vertrok de LPF-minister van Volksgezondheid (Bomhoff) en stapten twee volledige raden van toezicht op. Met CDA-minister De Geus koos Brinkman vervolgens zijn eigen raad van toezicht. Het moest een raad zijn die de politieke druk kon weerstaan. De huidige voorzitter van de raad van toezicht Harry Borghouts was tweede keuze. Een gezaghebbend bestuurder van een groot bedrijf durfde het niet aan. Borghouts is sinds 2002 bezoldigd toezichthouder. Zowel de gemeente Lelystad als de gemeente Noordoostpolder (Emmeloord) vindt dat Borghouts scherper toezicht had moeten houden.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen? De Raad van Toezicht dient opheldering te verschaffen. Het lijkt erop dat de Raad van Toezicht onvoldoende de vinger aan de pols gehouden en is daardoor ernstig tekortgeschoten. Meer nog dan de vraag – hoe dit heeft kunnen gebeuren – is van belang zorg te dragen voor een adequate en goede gezondheidszorg voor de regio. De bewoners van onze gemeente hebben recht – zeker in spoedeisende gevallen – op goed functionerende ziekenhuiszorg in de nabije omgeving.

Borghouts zelf wil niks zeggen over de toekomst van zijn eigen positie. ‘Men heeft een mening voordat men de feiten kent.’ De commissaris van de Koningin krijgt jaarlijks 7.500 euro voor zijn toezichthoudende taak bij de ziekenhuizen. Zou Borghouts uit overwegingen van bestuurlijk zorgvuldig handelen de zaak alsnog willen bekijken, of is hij bang dat hem straks een verwijt kan worden gemaakt dat hij het allemaal heeft nagelaten. Waarschijnlijk het laatste.

Inmiddels benoemd de gemeenteraad van Emmeloord ook man en paard. “Het kan toch niet zo zijn dat een wethouder nog afspraken maakt met een Raad van Toezicht die ons allen zo in de luren heeft gelegd. Die ons vele miljoenen heeft gekost.” Zij herinnerde ook aan het bezoek van Raad van Toezicht-voorzitter Harry Borghouts aan het gemeentehuis van Emmeloord in 2004. “Hij schoffeerde de hele bevolking en zette ons neer als onwetende plattelanders”, aldus Binksma. Borghouts heeft ook in Zaanstad niet de reputatie een verantwoordelijk bestuurder te zijn

Redactie archief

https://www.medicalfacts.nl