We gebruiken technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. We doen dit met als doel om de beste ervaring te bieden en om gepersonaliseerde advertenties te tonen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen we gegevens zoals bladeren gedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of je toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes.
De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door je Internet Dienst Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
Almost the entire space shuttle re-entry, except for lowering the landing gear and deploying the air data probes, is normally performed under computer control. However, the re-entry can be flown entirely manually if an emergency arises. The approach and landing phase can be controlled by the autopilot, but is usually hand flown.
The vehicle begins re-entry by firing the Orbital maneuvering system engines, while flying upside down, backside first, in the opposite direction to orbital motion for approximately three minutes, which reduces the shuttle’s velocity by about 200 mph (90 m/s). The resultant slowing of the Shuttle lowers its orbital perigee down into the upper atmosphere. The shuttle then flips over, by pulling its nose up (which is actually “down” because it’s flying upside down). This OMS firing is done roughly halfway around the globe from the landing site.
The vehicle starts encountering more significant air density in the lower thermosphere at about 400,000 ft (120 km), at around Mach 25 (8.2 km/s). The vehicle is controlled by a combination of RCS thrusters and control surfaces, to fly at a 40 degree nose-up attitude, producing high drag, not only to slow it down to landing speed, but also to reduce reentry heating. In addition, the vehicle needs to bleed off extra speed before reaching the landing site. This is achieved by performing s-curves at up to a 70 degree roll angle.
The orbiter’s maximum glide ratio/lift-to-drag ratio varies considerably with speed, ranging from 1:1 at hypersonic speeds, 2:1 at supersonic speeds and reaching 4.5:1 at subsonic speeds during approach and landing.[19]
In the lower atmosphere, the orbiter flies much like a conventional glider, except for a much higher descent rate, over 10,000 feet per minute (50 m/s).
At approximately Mach 3, two air data probes, located on the left and right sides of the orbiter’s forward lower fuselage, are deployed to sense air pressure related to the vehicle’s movement in the atmosphere.
Columbia touches down at Kennedy Space Center at the end of STS-73.
When the approach and landing phase begins, the orbiter is at a 3,000 m (10,000 ft) altitude, 12 km (7.5 miles) from the runway. The pilots apply aerodynamic braking to help slow down the vehicle. The orbiter’s speed is reduced from 682 km/h (424 mph) to approximately 346 km/h (215 mph), (compared to 260 km/h (160 mph) for a jet airliner), at touch-down. The landing gear is deployed while the Orbiter is flying at 430 km/h (267 mph). To assist the speed brakes, a 12 m (40 ft) drag chute is deployed either after main gear or nose gear touchdown (depending on selected chute deploy mode) at about 343 km/h (213 mph). The chute is jettisoned once the orbiter slows to 110 km/h (69 mph).
Ik zou zeggen antwoord B vanwege hetgeen ik in oa http://en.wikipedia.org/wiki/Space_Shuttle#Re-entry_and_landing
gevonden heb.
Ik denk niet dat de redactie het hier bij het rechte eind heeft. De middelpuntvliedende kracht moet evenwicht maken met de zwaartekracht, maar die is weer omgekeerd evenredig met het kwadraat van de straal. Als ik alles netjes uitreken, kom ik tot de conclusie dat de snelheid omgekeerd evenredig is met de wortel uit de straal en bij die kleinere straal hoort dus een grotere snelheid (daarom draait de maan ook veel langzamer om de aarde, die staat veel verder weg). A dus.
Redactie/Wikipedia:”…The vehicle begins re-entry by firing the Orbital maneuvering system engines, while flying upside down, backside first, in the opposite direction to orbital motion for approximately three minutes, which reduces the shuttle’s velocity by about 200 mph (90 m/s). The resultant slowing of the Shuttle lowers its orbital perigee down into the upper atmosphere…”Voila, de Shuttle gaat dus kennelijk, na het “achterste-voren” afremmen op de motoren, VALLEN naar een verlaagde omloop-perigee, dus de snelheid neemt na het afremmen weer toe tot er voldoende atmospherische vrijwing bij nadering van de verlagde perigee voor verdere afremming zal zorgen. Zodoende kom ik ook tot antwoord 2A
@ Hans van Muiswinkel
Makes sense. Bedankt voor je bijdrage
Het juiste antwoord is A: die wordt groter. Als een Space Shuttle in een lagere baan om de aarde komt, wordt de aantrekkende kracht van de aarde heel snel groter. In die lagere baan moet de voorwaartse snelheid groter worden om te voorkomen dat de zwaartekracht het wint van de middelpuntvliedende kracht. Om precies te zijn: de zwaartekracht is evenredig met 1/R2, als R de afstand tot het middelpunt van de aarde is, terwijl de middelpuntvliedende kracht bij snelheid v evenredig is met v2/R. Het resultaat is nu dat de voorwaartse snelheid in een baan rond de aarde omgekeerd evenredig is met de wortel uit de afstand tot het middelpunt van de aarde. Dus dichter bij de aarde betekent een grotere snelheid.
In de lagere baan zal de Space Shuttle in voorwaartse richting luchtwrijving ondervinden die haar afremt. Hiervoor zijn de tegeltjes aan de onderkant van een shuttle zo belangrijk: die moeten de wrijvingshitte opvangen.