Nieuw aangrijpingspunt voor de behandeling van hartritmestoornissen
ArrayHet verminderen van weefselheterogeniteit kan een belangrijk aangrijpingspunt zijn voor de behandeling van hartritmestoornissen. Dat blijkt uit onderzoek van Rikkert Kelderman. In de westerse wereld is hartfalen een van de meest voorkomende doodsoorzaken. In de meeste gevallen gaat het om een hartritmestoornis genaamd ventrikelfibrilleren. Tijdens ventrikelfibrilleren kunnen de kamers van het hart niet meer gecoördineerd samentrekken, waardoor er geen pompfunctie meer is. De enige manier om de pompfunctie te herstellen is een elektrische schok toe te dienen aan het hart.
Het is bekend dat tijdens ventrikelfibrilleren de normale pompwerking van het hart verstoord wordt door de aanwezigheid van elektrische spiralen. Deze zorgen ervoor dat het hart niet meer normaal geactiveerd kan worden. Met behulp van wiskundige modellen kunnen we meer inzicht verkrijgen in de onderliggende processen die plaatsvinden tijdens ventrikelfibrilleren.
In zijn proefschrift beschrijft Rikkert Kelderman het gebruik van wiskundige modellen van het menselijk hart, om ventrikelfibrilleren met behulp van simulatie te onderzoeken. Daarbij onderzocht hij de invloed van het samentrekken van het hart en het effect van weefselheterogeniteit op het ontstaan van ventrikelfibrilleren en de elektrische spiralen die daarbij optreden. De modellen laten zien dat vervormingen en weefselheterogeniteit niet alleen bijdragen aan het ontstaan van ventrikelfibrilleren, maar ook van invloed zijn op de organisatie van elektrische spiralen.
Datum en tijd: | 31-3-2009 14:30 |
---|---|
Locatie: | Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht |
Promovendus: | Rikkert Keldermann |
Faculteit: | Faculteit Bètawetenschappen |
Proefschrift: | Mechanisms of Ventricular Fibrillation. The role of mechano-electrical feedback and tissue heterogeneity. |
Promotor 1: | Prof.dr. P. Hogeweg |
Copromotor 1: | Dr. A.V. Panfilov |
Bron: UU