Den Haag kiest voor micro-kredieten voor zorginnovatie
Array
Zorginnovatie gebeurt in een aantal kleine stappen: 1. er ontstaat bewustwording dat een ander concept van patientenzorg wel eens effectiever of goedkoper kan zijn 2. het concept wordt uitgewerkt tot een prototype, bijvoorbeeld tot een uitgeschreven zorgpad. 3. Met behulp van het prototype wordt een andere werkelijkheid gesimuleerd en beoordeeld of het protype inderdaad gaat leiden tot kwaliteitsverbetering en/of kostenverlaging. Die simulatie vindt plaats in diagonaal (dwz uit alle geledingen) samengestelde focusgroepen en door middel van statistische simulatie. 4. Dan wordt het prototype uitgetest in een pilot van bijvoorbeeld twintig patienten en herontworpen als daartoe aanleiding bestaat 5. een experiment vindt plaats van bijvoorbeeld honderd patienten met innovatieve zorg en honderd met gebruikelijke zorg. 6. Een business case wordt opgesteld waarin de kosten en opbrengsten van bredere verspreiding van de innovatie worden vaatgesteld. In dit plan wordt ook de terugbetaling verstrekte microkredieten geregeld.
Voor elk van deze zes stappen heeft een zorgorganisatie een klein beetje extra geld, bijvoorbeeld 5000 euro, nodig. Meestal is dat er niet, omdat bestaande zorg (handen aan het bed! , niet praten maar poetsen!) absolute prioriteit heeft. Een vervolgstap is pas mogelijk en zinvol, als een eerdere stap met succes is gezet. Daarom zou de Stichting Transmurale Zorg microkredieten moeten geven aan zorgaanbieders die (met zijn tweeen of drieen en met patientenvertegenwoordigers) een van de genoemde zes transmurale, innovatieve stappen willen zetten.
Woorden van deze strekking sprak ondergetekende op een workshop met tachtig personen op dinsdag 27 september in het Coornhert Centrum te Den Haag. De genoemde stichting had deze workshop georganiseerd om te brainstormen over de zorgverlening in het jaar 2020. Ze had vier inleiders gevraagd om suggesties te doen voor zorginnovaties in en rond de stad Den Haag. Daarna gingen vier werkgroepen aan de slag om uit al die suggesties te kiezen en het bestuur van de Stichting Transmurale Zorg ge adviseren over te entameren innovaties.
Ondergetekende was één van die vier inleiders. Tot mijn genoegen koos het bestuur voor de suggestie om te gaan werken met microkredieten. Ter plekke bood zij een microkrediet aan om een software applicatie te ontwikkelen, die door een van de andere inleiders was voorgesteld. De directeur van de Stichting Transmurale Zorg is sociaal geneeskundige Mia van Leeuwen. Zij is bereikbaar over dit initiatief via [email protected] of website www.transmuralezorg.nl Ik doe een beroep op banken als ING en Rabobank en op zorgverzekeraars om ook microkredieten voor zorginnovatie te gaan verstrekken, via stichtingen als hierboven genoemd of rechtstreeks.
Guus Schrijvers
