Is AH puur&eerlijk dan toch waardenloos?
Array
Werkend in mijn moestuintje dacht ik na over de terechte aantijgingen van de organisatie Foodwatch. Zij diende bij Albert Heijn (AH) een klacht in over het AH merk puur&eerlijk omdat dat helemaal niet zo puur en eerlijk blijkt te zijn. Daar werd in diverse media jammergenoeg bagatelliserend over geschreven. Ik verbaas me daarover want blijkbaar nemen ook instanties zoals Max Havelaar en de Dierenbescherming genoegen met een AH-product dat maar gedeeltelijk voldoet aan de vijf categorieen die AH dit merkt toedicht.
Als consument van diverse producten van dit merk van AH ga ik er vanuit dat de puur&eerlijk- producten zuiver zijn op `alle fronten: biologisch, fairtrade, duurzaam, scharrel en ecologisch. Je kunt toch niet zomaar `puur’ op een product zetten als er onnodige suikers en smaakversterkers zijn toegevoegd? Of wat te denken van kleurstoffen zoals E250 (natriumnitriet) en E155 (bruine azokleurstof)! En je kunt toch niet volhouden dat een product `eerlijk’ is als de ingredienten niet fairtrade zijn of als er vlees en melk in zit dat afkomstig is uit de bio-industrie?
Terwijl ik de ongewenste rupsen van mijn onbespoten koolplanten verwijder, zodat de kool ongestoord verder kan groeien en de rupsen een nieuwe woonplek kunnen krijgen, concludeer ik dat dit weer een voorbeeld is van een groot bedrijf dat een vorm van niet-zuivere, misleidende marketing
bedrijft. Met niet-zuivere marketing bedoel ik dat je als consument niet het hele verhaal krijgt en wordt misleid met mooie woorden. Ik concludeer als consument blijkbaar veel te snel dat het woord puur duidt op zuiver, rein en echt. Ik ben vast naief en zou beter moeten weten: bij het woord
eerlijk denk ik aan betrouwbaar, oprecht, verantwoord en zonder leugens of bedrog.
Bedrijven zijn er om winst te maken, ze zijn uit op het zo snel mogelijk vergroten van mijn aankopen en niet op het vergroten van mijn gezonde gedrag. Laat staan op het bijdragen aan een duurzame wereld. Helaas zijn er vele voorbeelden van marketingtrucs van (grote) bedrijven die dubieus zijn.
Wat dacht je van de tabaksindustrie? En, vind jij CocaCola geloofwaardig als partner in de strijd tegen obesitas? Ik krijg er rillingen van en ik doe echt wel mijn best om ze het voordeel van de twijfel te geven. Ze zijn een speler in het veroorzaken van overgewicht, dus laat ze inderdaad hun
aandeel pakken in het oplossen ervan! Maar, ik heb enorme moeite om dergelijke giganten op hun blauwe ogen te geloven. De verpakking is altijd fraai en dan blijkt de binnenkant toch rot. Ik krijg als consument te vaak bevestigd dat mooie woorden van grote bedrijven bij mij argwaan moeten
oproepen in plaats van vertrouwen! Als we elkaar niet kunnen vertrouwen, moet ik dus (blijven) wantrouwen. Dat is mijns inziens waardenloos en strookt niet met de intentie om te streven naar een duurzame wereld!
Overigens ben ik als klant van AH best te spreken over het feit dat ook zij haar best doet om te verduurzamen. Het schijnt dat ze ambieert dat in 2015 `alle producten van het eigen merk duurzaam zijn geproduceerd! Maar waarom kiest AH er niet voor om dit AH-merk volledig puur en eerlijk te
maken? Een merk waar ze daadwerkelijk mee voor de dag kan komen zonder misleiding. Waar ze van kan zeggen dat ze bijdraagt in `alle’ categorieen: biologisch en fairtrade en duurzaam en scharrel en ecologisch. En waar ze mee waarmaakt wat ze de consument voorhoudt op haar website: `De meest
verantwoorde keuze voor duurzamere producten met extra zorg voor mens, dier, natuur of milieu geproduceerd, geteeld of ingekocht’. Dan ben ik als consument meteen overtuigd en voel ik me niet langer misleid. Overigens zou ik dan ook meteen een (nog) groter vertrouwen krijgen in de betrokken
keuringsinstanties (o.a. Max Havelaar, Dierenbescherming, WNF en Natuur en Milieu) die het puur&eerlijk-merk controleren.
Ik zou zo graag willen dat (grote) bedrijven niet eerst wachten op een reprimande, maar vanuit zichzelf zorgen dat ze consumenten niet misleiden. Als bedrijf heb je toch een keus? Je kunt besluiten dat je marketing zuiver is. Ik moet ook nog even terugdenken aan het tekort aan blikken
babyvoeding in de Nederlandse schappen. De voedingsmiddelfabrikanten Danone (Nutricia) en FrieslandCampina gaven aan dat ze er alles aan deden om het probleem voor de Nederlandse consument op te lossen. Tegelijkertijd speelden ze in China in op de gestegen vraag naar buitenlands melkpoeder
vanwege het melamineschandaal. Ze maakten hiervoor sinds 2008 prijsafspraken met de afnemers van hun melkpoeder waardoor de consumentenprijs van babyvoeding in China enorm steeg. Ze zijn hiervoor onlangs beboet door de Chinese overheid. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het
financieel aantrekkelijker is om melkpoeder te exporteren dan het beschikbaar te houden voor de Nederlandse markt! Al deed Nutricia er in mei alles aan om de Nederlandse consument te laten geloven (via een brief in Nederlandse dagbladen) dat ze zuiver handelen. Paul Moers (marketingdeskundige)
noemde dat destijds terecht een immorele marketingtruc. Wemos kwam met een reactie want ook die kwestie voedt mijn wantrouwen in de voedingsmiddelenindustrie.
’t Is jammer dat ik mijn gezin niet volledig kan voeden van de oogst van mijn moestuintje. Ik blijf me zodoende inzetten voor een rupsvrije moestuin en voor zuivere marketing van (on)gezonde producten.
Anke Tijtsma, directeur Wemos
Bron: Neuwsbank.nl
