Maastrichtse studie naar biomarkers bij hartfalen is uniek
Array
In zijn oratie `Towards personalized medicine’ breekt Hans Peter Brunner-La Rocca een lans voor een meer gepersonaliseerde aanpak en behandeling van hartfalen. Dat geldt zowel voor de organisatie van de zorg rondom een hartpatient als voor de medicatie. “Onze studie naar de interactie tussen een twintigtal biomarkers moet er uiteindelijk toe leiden dat we bij elke individuele patient kunnen zien welk medicijn zal werken en welke niet en vooral ook in welke dosering.” Brunner-La Rocca spreekt zijn rede a.s. vrijdag 27 juni uit bij de aanvaarding van zijn leerstoel `Cardiology with a focus on Clinical Heart Failure’.
Geschat wordt dat in Europa ongeveer 15 miljoen mensen aan hartfalen lijden. Boven de 75 jaar lijdt 1 op de 10 mensen aan hartfalen. Tot nu toe worden volgens Brunner-La Rocca alle grote medicijnstudies naar hartfalen op dezelfde manier gedaan. Een groep patienten krijgt de maximale dosering van een bepaald medicijn, een andere groep een placebo. Hierbij wordt geen onderscheid tussen patienten gemaakt. Dat heeft als gevolg dat alle patienten met een zo hoog mogelijke dosering van een bepaald medicijn behandeld worden waardoor er meer bijwerkingen optreden, zonder dat men weet of dit de meest efficiente manier is voor een patient. Daarin wil het biomarker-onderzoek zoals dat in Maastricht plaatsvindt, verandering brengen. “Als ons dit lukt, betekent dit echt een paradigma-shift in de behandeling en aanpak van hartfalen. Dan kunnen we per patient zeggen welke medicatie echt nodig is en welke misschien slechts in heel lage dosering of helemaal niet. Minder medicatie is nu voor de meeste hartfalen cardiologen niet bespreekbaar”, aldus Hans Peter Brunner-La Rocca.
Volgens Brunner-La Rocca is de Maastrichtse onderzoeksgroep uniek in zijn doelstelling en aanpak. “Biomarkers zijn stofjes die in het bloed kunnen worden gemeten en ons iets vertellen over hoe het met de verschillende organen gaat. Op dit moment wordt er veel onderzoek naar biomarkers gedaan, niet alleen bij hartfalen. Die onderzoeken bestrijken gemiddeld tussen de 100 en 1000 biomarkers. Deze onderzoeken zijn m.i. gedoemd te mislukken omdat het ingewikkelde materie is en men nog veel niet begrijpt. Wij hebben gekozen voor slechts 20 biomarkers, waarvan we de betekenis voor het hart kennen. Wij onderzoeken de interactie tussen deze biomarkers en de medicatie over een periode van een tot twee jaar en de gevolgen daarvan bij patienten. Ook internationale partners stellen hun data en monsters ter beschikking voor dit onderzoek.”
Omdat het onderzoek complexe berekeningen vergt wordt er samengewerkt met de faculteit Knowledge Engineering van Universiteit Maastricht en Roche Diagnostics. De eerste resultaten worden eind dit jaar verwacht. Daarna zal een prospectieve studie gepland worden om de resultaten te testen.
Het streven van de vakgroep Klinische hartfalen is te komen tot een gepersonaliseerde behandeling van hartfalen vanuit een holistische benadering. Dat betekent dat er niet alleen gekeken wordt naar het hartfalen, maar ook naar co-morbiditeit en voorkeuren van de patient zelf. Zo zal ook de zorg rondom een hartfalenpatient aangepakt moet worden. “Ook hier doen we onderzoek naar in de zogeheten INTERACT-in-Hf studie. Op basis daarvan willen we op korte termijn de regionale zorg rondom hartfalen veranderen.”
Bron: Nieuwsbank.nl
