De patiënt van de kinderpornopsychiater
Gastblog 08 januari 2015 - 12:44
Array
Door Stephanie Sint Nicolaas, De Monitor KRO NCRV
Ons onderzoek neemt een onverwachte wending. Eén van de patiënten van de psychiater meldt zich via De Monitor. We spreken met haar af.
De patiënte vertelt ons dat de psychiater haar hoofdbehandelaar was. En dat ze bij de GGZ-instelling waar hij werkte, hulp zocht vanwege haar verleden van seksueel misbruik. Als kind werd zij veelvuldig misbruikt door haar vader en een huisarts. Daardoor is zij ernstig getraumatiseerd geraakt. De patiënte was onder behandeling bij de instelling toen de psychiater al veroordeeld was voor bezit van kinderporno. Maar niemand wist dat op dat moment.
Ze schetst wat het voor haar persoonlijk betekende toen ze hoorde van de veroordeling:
‘Het is met geen pen te beschrijven. Het is niet te bevatten dat je überhaupt al zo lang moet zoeken naar behandeling wanneer je zo getraumatiseerd bent. Dat is erg. Maar dat je vervolgens te maken krijgt met iemand die in dezelfde ‘scene’ rondhangt als de daders waar jij de meeste vreselijke dingen mee hebt meegemaakt.(..) Voor hetzelfde geld had ik op één van die filmpjes gestaan die hij heeft bekeken.’’
De patiënte heeft het gevoel dat ze in de steek gelaten is door ‘het systeem’, en is boos dat niemand heeft kunnen voorkomen dat zij juist bij deze psychiater onder behandeling is geweest:
‘Dat ons land, onze regering, onze rechters blijkbaar vinden dat ze mij dit nog een keer konden laten doormaken.’
Het verhaal van de patiënte raakt ons. Hoe kan het dat je als patiënt te maken krijgt met een psychiater die een veroordeling heeft juíst op het gebied waar jij beschadigd bent geraakt? Heeft de medisch tuchtrechter naar deze zaak gekeken? En hoe kan het dat de toenmalige werkgever – de GGZ-instelling – niet wist van de veroordeling?
Onze tipgever Janine Budding, medisch journalist en oprichter van de site Medical Facts, heeft ervaring met zorgverleners met een veroordeling voor een zedendelict.
Een paar jaar geleden stuit Budding op de zaak van de Osse huisarts W. Deze huisarts wordt in 2001 veroordeeld wegens ontucht met patiënten en bezit van kinderporno. Dat kwam hem te staan op twee jaar celstraf en een beroepsontzegging van vier jaar. Na zijn schorsing kon hij gewoon weer als arts aan de slag. Dan wordt hij in 2006 aangehouden, en in 2007 veroordeeld. Opnieuw voor het bezit, en nu ook het verspreiden, van kinderporno. Dat wordt een grote zedenzaak met veel media-aandacht.
In 2013 komt Janine Budding erachter dat deze huisarts nog steeds geregistreerd staat in het artsenregister, en dat hij dus elk moment zijn werk als huisarts weer zou kunnen oppakken. Budding trekt aan de bel en het nieuws wordt opgepikt in de politiek: CDA-Kamerlid Hanke Bruins Slot en PvdA-Kamerlid Lea Bouwmeester stellen Kamervragen. Budding waarschuwt de Inspectie voor de Gezondheidszorg, die er vervolgens voor zorgt dat de tuchtrechter zich over de zaak buigt. In januari 2014 wordt de arts voorgoed geschrapt uit het artsenregister.
Ze schetst wat het voor haar persoonlijk betekende toen ze hoorde van de veroordeling: