Uitbehandeld, maar niet uitgepraat

Als kanker niet meer te genezen is, staan patiënten er regelmatig alleen voor. Bijna iedereen vindt gesprekken in de laatste levensfase en over het sterven moeilijk. Patiënten, hun naasten en zorgprofessionals blijven daardoor vaak langer dan nodig in de ‘behandelmodus’ zitten. Door te blijven spreken over de (on)mogelijkheden van de behandeling van kanker, wordt het échte gesprek dikwijls onvoldoende of te laat gevoerd. Nog te vaak is er een taboe op het spreken over het levenseinde. Hiervoor vraagt NFK, de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties aandacht. Met een oproep om er bewust te zijn voor een ander. Met praktische handvatten om goed om te gaan met dit beladen onderwerp (zie: www.uitbehandeldmaarnietuitgepraat.nl).

Kwaliteit van leven voor patiënten

De patiënt wordt vaak op zichzelf terug geworpen en zoekt naar houvast, bij zichzelf en bij anderen. Angst om los te laten wordt vaak niet benoemd, waardoor een patiënt toch kiest voor dat kleine percentage hoop of die paar maanden levensverlenging, terwijl de kwaliteit van leven erg achteruit gaat. Voor de patiënt geldt het advies: denk wat belangrijk is voor het eigen leven en vraag naasten en zorgprofessionals hierbij te ondersteunen.

Hulp van naasten

Voor de omgeving gaan emoties een grote rol spelen, waarbij deze variëren van vaak onterechte strijdlust (opgeven is geen optie) tot angst en vermijding om het taboeonderwerp van sterven aan te snijden. Ook zijn er de verschillende verwachtingen en wensen die men kan hebben: de een wil vechten voor het leven en de ander wil zich voorbereiden op de dood. Het advies hier is: bespreek met elkaar wat belangrijk is in de tijd die je nog met elkaar kunt delen.

Zorgprofessionals

Eerder beginnen met palliatieve zorg leidt vaak tot een beter resterend leven. Proactief palliatief handelen betekent meer doen aan symptoombestrijding, psychosociale zorg en ondersteuning bij besluitvorming rond het levenseinde. Het is belangrijk dat zorgprofessionals op hun eigen handelen reflecteren en tijdig doorverwijzen naar een gespecialiseerde collega voor de palliatieve zorg. Het geven van onterechte hoop helpt de patiënt niet. Belangrijk is het bespreken van de behoefte van de patiënt aan wat hij of zij wil in het nog resterende leven. Het zorgaanbod moet daarop worden afgestemd.

Bron: NFK

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.