Nieuw PGB in Vlaanderen loopt op rolletjes
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 23 maart 2017 - 06:21
Array
Sinds 1 januari 2017 is in Vlaanderen de PVF in opmars. Iedere Vlaming kent deze afkorting inmiddels. Die staat voor Persoonsvolgende Financiering; de Vlaamse variant van het Nederlandse pgb. Kurt Asselman van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) vertelt over de opzet en implementatie van de PVF in Vlaanderen. Hij doet dit op het pgb-congres op 30 maart in Utrecht.
Indicatiestelling
Ik leg de PVF uit aan de hand van het voorbeeld van een man, getroffen door een beroerte. De betrokkenen heeft gedurende lange tijd persoonlijke verzorging, huishoudelijke hulp, dagbesteding, fysiotherapie en ergotherapie nodig. De indicatie daartoe vindt plaats door een professional van het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap. Sinds 2005 heeft het agentschap ervaring hiermee. Bij de invoering van de PVF is er aan de indicatiestelling niets veranderd. De VAPH-leiding wilde namelijk niet te veel tegelijk veranderen per 1 januari 2017.
Personeelspunten
Persoonsvolgende financiering kan in de vorm van personeelspunten worden toegewezen. Dat is zorg in natura. Het kan ook als pgb worden toegewezen. Dan krijgt men cash geld om zelf zorg in te kopen. De cliënt kan zelf kiezen. Eventueel kiest deze voor een mix van beiden. Voor de zorg in natura ontvangt een patiënt personeelspunten. Met de toegekende punten gaat de PVF-houder naar een zorgaanbieder. Die maakt een zorgplan mede op basis van die punten. Is het zorgplan eenmaal getekend door cliënt en zorgaanbieder, dan stuurt deze laatste het plan naar de VAPH, die de personeelspunten omzet in een betaling.
Rugzak
Binnen de VAPH hanteert de leiding de metafoor van een rugzak. Alle mensen met een indicatiestelling krijgen een rugzak met personeelspunten die de zorgaanbieder kan verzilveren. Wie evenwel kiest voor een persoonsgebonden budget wordt cash uitbetaald op basis van een zorgplan. Hij/zij moet facturen tonen ter verificatie.
Vlekkeloos
De invoering van de PVF gebeurt thans geleidelijk aan. Alleen als de ICT en logistieke afspraken beschikbaar zijn, gaat een regio over op PVF. Tot nu toe is de invoering bijna vlekkeloos verlopen. Een zorgaanbieder zocht de publiciteit, omdat het PVF leidde tot lagere inkomsten voor haar gehandicaptenzorg. De Vlaamse televisie dook erop. Maar het Agentschap kon de kritiek weerleggen en schoot het verpleeghuis tijdelijk te hulp.
PGB-congres
Al deze informatie pikte ik op tijdens een ontmoeting op 10 maart te Brussel met Kurt Asselman die als spreker optreedt op het pgb-congres van 30 maart. Hij geeft leiding aan het VAPH en beheert de portefeuilles voor Politieke Contacten en voor Implementatiezaken. Kurt Asselman schetste ook de voorbereiding van de transitie per 1 januari 2017. Zie hiervoor mijn bericht elders op deze website. Wil je naar het congres op 30 maart? Klik dan hier, lees de brochure en meld je aan. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
