Taallerende kinderen laten ‘overbodige’ verwijswoorden weg
ArrayWanneer kinderen hun eerste zinnen gaan spreken, laten ze vaak functionele elementen weg zoals lidwoorden, voornaamwoorden en de verbuiging van werkwoorden. Roberta Tedeschi promoveert op een onderzoek naar de oorzaken voor een speciale vorm van weglating in het taalgebruik van Italiaanse kinderen: het weglaten van zogenoemde clitica.
Clitica zijn korte onbeklemtoonde woorden die zelfstandig worden gebruikt maar die worden uitgesproken alsof ze deel uitmaken van het woord dat eraan voorafgaat of erop volgt. In het Italiaans bijvoorbeeld ’ti’ in ‘mio fratello non ti conosce’ (mijn broer kent je niet).
Tedeschi noemt twee belangrijke redenen waarom Italiaanse kinderen clitica vaak weglaten. Ten eerste hebben kinderen toch al de neiging om bepaalde onbeklemtoonde lettergrepen weg te laten. Bovendien laten kinderen verwijswoorden vaak weg als uit het voorgaande zinsdeel gemakkelijk duidelijk wordt waaraan wordt gerefereerd. Omdat bij clitica per definitie heel duidelijk is waarnaar ze verwijzen, zijn ze bij uitstek geschikt om weg te laten.
Tedeschi constateert dat het weglaten van clitici niet zozeer te maken heeft met een verschil in kennis van grammatica tussen kinderen en volwassenen, maar veeleer met de coördinatie tussen verschillende aspecten van linguïstische kennis zoals syntax, uitspraak, betekenis en context.
11-11-2009, 10:30 uur , Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht.
Roberta Tedeschi, Geesteswetenschappen
Proefschrift: Acquisition at the Interfaces. A Case Study on Object Clitics in Early Italian
Promotor 1: Prof.dr. P.H.A. Coopmans
Promotor 2: Prof.dr. M.B.H. Everaert
Copromotor 1: Dr. A. Gualmini
Bron: UU