Enthousiasme kenmerkt opening Zomerschool
ArrayPersbericht
Driebergen – De opening van de Zomerschool van de DenkTank 2006 werd maandag op landgoed De Horst in Driebergen verricht in aanwezigheid van bestuursvoorzitter van Menzis Roger van Boxtel, vice-voorzitter van stuurgroep MOBG Reinout van Schilfgaarde en bestuursvoorzitter van het AMC Louise Gunning-Schepers. Het welkomstwoord werd uitgesproken door Harald Tepper, voorzitter van Stichting de Nationale DenkTank.
De komende twee maanden gaan de ruim twintig studenten en promovendi die de DenkTank 2006 vormen, werken aan een oplossing om de zorg bij vier grote chronische ziekten betaalbaar te houden. Zij analyseren daarbij de hele lijn van zorg, vanaf het moment dat iemand bij de dokter komt totdat hij eindigt bij de specialist en thuiszorg. Bekeken wordt of door middel van taakherschikking deze hele zorgketen efficiënter kan werken waardoor uiteindelijk op kosten en personeel kan worden bespaard.
Dit zogenoemde diseasemanagement wordt toegepast op enkele veel voorkomende chronische ziektes zoals hartfalen en depressie. Ruim dertig procent van de Nederlandse bevolking lijdt aan minimaal een chronische aandoening; het gaat dus om een grote groep.
Roger van Boxtel wees op de belangrijke taak die op de schouders van de deelnemers ligt. Als gevolg van de toenemende vergrijzing rijzen de kosten van de zorg de komende decennia de pan uit, zei Van Boxtel. Mensen worden alsmaar ouder en er zijn minder jongeren die premie betalen terwijl de vraag naar zorg toeneemt. Uit bedrijfeconomisch oogpunt is dit niet vol te houden. Drie jaar geleden werd acht procent van het bruto nationaal product besteed aan de zorg, de verwachting is dat dit in 2040 achttien procent is. Daarnaast moeten onevenredig veel mensen gaan werken in de zorg. “Wie bakt er dan nog brood?”, zo vroeg de oud-minister voor Grote Steden- en Integratiebeleid zich af.
Van Boxtel, die het heel leuk vindt om vanuit Menzis samen te werken met de DenkTank, legde tegenover de deelnemers een aantal prikkelende statements af. Deze gingen met name de mogelijkheden van ict-toepassing in de zorg. “Ik heb laatst de ondernemingsraad nerveus gemaakt door het voorbeeld aan te halen van de Baja Club in Rotterdam.” Bezoekers kunnen daar een chip met hun gegevens in hun huid laten implanteren, op voorhand een bepaald geldbedrag op laten zetten, zodat ze helemaal niet mee hoeven te nemen en zich niet hoeven te identificeren. “Dat lijkt me interessant voor onze twee miljoen verzekerden, is in een keer de hele bureaucratie weg.”
Hij noemde dit voorbeeld om de studenten te stimuleren zich vooral goed te laten informeren over deze ict-toepassingen. In Azie zijn ze bijvoorbeeld veel verder als het gaat om “telezorg”. Afgelegen delen van India en China worden medisch “bediend” via het mobieltje. In Nederland heeft Menzis geëxperimenteerd met enkele van deze toepassingen. “Een groot succes”, zegt Van Boxtel.
Een groot remmende factor voor veranderingen in de zorg zijn de wetten en regelgeving en de politieke houding in Nederland. Een goede sturing is volgens Van Boxtel noodzakelijk. “In Nederland zijn we vastgeroest in systeemdenken.” Overheid, zorgverleners en verzekeraars zouden meer op de lange termijn moeten samenwerking om noodzakelijke veranderingen tot stand te brengen. “Nu kijkt iedereen vanuit zijn eigen domein. Vanuit de overheid krijgen zorgverlener een jaarbudget, geen meerjarenbegroting. Er wordt niet structureel doorgedacht waar we met zijn allen naartoe willen.” Er zijn twee manieren waarop dit tot stand kan worden gebracht, zegt Van Boxtel. Dit is of via meer marktwerking of via meer sturing vanuit de overheid. Het moge duidelijk zijn waar zijn voorkeur naar uitgaat.
Reinout van Schilfgaarde ging vervolgens wat dieper in op het eigenlijke onderwerp waar de deelnemers zich de komende maanden op storten, taakherschikking in de zorg van vier chronische ziekten. Hij wees vooral op alle praktische gevolgen van diseasemanagement, welke uitdagingen er zijn en de belemmeringen die er zijn.
Louise Gunning-Schepers riep de deelnemers tenslotte op toch vooral te “dromen”. Zij hield de aanwezigen voor dat het de volksgezondheid is waar we alles voor doen. “Alleen als de volksgezondheid de afgelopen jaren is verbeterd, kan het beleid van de minister van Volksgezondheid succesvol worden genoemd, ook al is er een nieuw zorgstelsel.” Zij riep de studenten ook op niet alleen technocratisch te zijn en te kijken naar de zorgketen. “Het grootste probleem van ouderen is nog steeds eenzaamheid”.
Hiermee was de opening een feit. “Vanaf nu is het aan jullie, ons werk zit erop”, zei Harald Tepper, die verwacht dat de DenkTank een succes wordt. Hij is niet bang dat de resultaten in een la verdwijnen en dat de DenkTank verwordt tot de zoveelste debatclub. Het enthousiasme bij alle betrokken partijen over het initiatief is volgens de voorzitter een teken dat er behoefte aan is. Tevens worden alle hoofdrolspelers uit de zorg nauw betrokken bij het project, en ook zij zijn volgens Tepper enthousiast. Hierdoor zijn voldoende draagvlak gecreëerd voor een succesvolle implementatie. “De eerste signalen hebben mij reeds bereikt dat men om de tafel wil gaan zitten om het rapport te implementeren.
