Arts bepleit poldermodel voor uitzichtloze toestand
ArrayEen patiënt die in een vegetatieve toestand terechtkomt, is het meest gebaat bij een tijdig en waardig einde, bijvoorbeeld door het staken van sondevoeding. De arts voorkomt daarmee ook een uitzichtloze toestand voor de naaste familie, wier lijden onbeschrijflijk is. Dat zegt verpleeghuisarts J. Lavrijsen die donderdag aan de Radboud Universiteit in Nijmegen promoveert op een onderzoek naar de behandeling van patiënten in vegetatieve toestand in Nederlandse verpleeghuizen. Hij lanceert donderdag het begrip "medisch poldermodel" voor de door hem bepleite werkwijze van zeer intensief overleg tussen artsen en familie van de patient in een tijdig stadium. "Een vegetatieve toestand wil zeggen dat een patiënt wel zijn ogen open heeft, maar verder op geen enkele prikkel reageert. Dat is een andere conditie dan coma of verlaagd bewustzijnsniveau. Naar die laatste groep gaan we vervolgonderzoek doen", zegt Lavrijsen.
"De vegetatieve toestand ontstaat naar mijn mening door medisch handelen. Mensen komen na een zwaar ongeluk of herseninfarct in een heel slechte conditie in het ziekenhuis terecht. Door medische technieken blijven zij in leven, maar zonder uitzicht op contact. Vervolgens kunnen ze nog jaren in die toestand blijven, terwijl hun bestaan uitzichtloos is en loodzwaar voor de familie. Ik vind dat de behandelend arts de verantwoordelijkheid heeft en moet nemen, om te besluiten de behandeling te staken, waarna een waardig en pijnloos einde mogelijk is.
Stoppen met sondevoeding is beslist geen horrorscenario zoals wel eens wordt beweerd." In Nederland bevinden zich ongeveer dertig mensen in een vegetatieve toestand. Het merendeel van hen is vrouw. Hun leeftijd ligt tussen de 9 en 90 jaar. Gemiddeld blijven vegetatieve patiënten nog zes jaar in leven, maar een van de dertig patiënten wordt al meer dan 20 jaar verzorgd.De mensen sterven door complicaties zoals infecties. Lavrijsen heeft de cijfers als eerste in Nederland op een rijtje gezet door alle verpleeghuisartsen te ondervragen. “Het totale aantal is lager dan we dachten. Dat komt misschien door onze scherpe definitie van vegetatieve toestand en doordat we dementen in hun laatste fase buiten dit onderzoek hebben gehouden.” Mensen die na behandeling in het ziekenhuis niet meer bij bewustzijn komen, kunnen tegenwoordig meestal al vroeg terecht op een schakelafdeling van een ziekenhuis, in afwachting van een plekje in een verpleeghuis. De verpleeghuisarts heeft daar al de verantwoordelijkheid. “Ik vind dat op die afdeling een zeer intensief contact met de naaste familie moet worden onderhouden, waarbij de arts duidelijk maakt dat de vegetatieve toestand uitzichtloos is. Hij moet hen begeleiden naar een juiste beslissing. Ik vind zelfs dat de arts degene moet zijn, die uiteindelijk een knoop doorhakt over leven of dood. Het gaat hier namelijk niet over euthanasie, maar over medisch handelen.” Het onderzoek van Lavrijsen is begonnen toen in Nederland in het begin van de jaren negentig grote ophef ontstond over de voorgenomen levensbeëindiging van Ineke Stinissen, een vegetatieve vrouw uit Haaksbergen. Aan het eind van zijn onderzoek maakte Lavrijsen de commotie in de Verenigde Staten rond de dood van Terry Schiavo mee. “Ik hoop dat mijn bevindingen ervoor zorgen dat niet elke cultuur in de wereld zijn eigen Stinissen- of Schiavo-dilemma moet doormaken. Want intensieve zorg moet het uitzichtloze voorkomen en het zinvolle doen.”
Bron: Telegraaf
One thought on "Arts bepleit poldermodel voor uitzichtloze toestand"
Comments are closed.
Wat is euthanasie?
Euthanasie is in het Wetboek van Strafrecht omschreven als handelen dat het leven van een ander op diens uitdrukkelijk verzoek beëndigt. Van euthanasie is sprake als een arts de dodelijke middelen toedient aan de patiënt. Daarnaast komt in de praktijk ook hulp bij zelfdoding door arten voor. Bij hulp bij zelfdoding verstrekt de arts de dodelijke middelen, maar neemt de patiënt die zelf in.
In het van Dale staat een definitie van Eutanasie: Het op hun eigen verzoek bewust doen eindigen van het leven van patiënt die ondragelijk en uitzichtloos lijden => levensbeëndiging.
Euthanasie is soms een moeilijk onderwerp om over te praten, en hierover zijn de meningen ook over verdeeld. Is het goed of fout om iemand te helpen bij zijn of haar levensbeëndiging? Ook merk ik dat artsen er ook niet happig op zijn om het in uitvoering te brengen. Een arts kan pas de euthanasie toepassen na het succesvol afwikkelen van een euthanasieprocedure. En gelukkig is de hele juridische procedure ook een stuk gemakkelijker zodat er geen maanden meer over heen gaan.
Zelf heb ik dus nu ook een bewoner op de afdeling die niet verder zo wil leven en euthanasie heeft aangevraagd bij de verpleeghuisarts. Deze bewoner heeft een longaandoening, de rek in de longblaasjes is eruit dus kan de bewoner geen voldoende zuurstof meer innemen. Daardoor heeft de bewoner het erg benauwd en vindt het zo niet fijn meer om zo verder te leven. Het zuurstof in het bloed is ook laag (saturatie 82 ) en dat wordt op peil gehouden met het toedienen van zuurstof 2 liter p.m. Als de saturatie van iemand 85 of lager is wordt er meestal i.o.m. de verpleeghuisarts zuurstof afgesproken.
Als deze bewoner (na alles te hebben uitgeprobeerd zoals medicatie en of andere vorm van een betere kwaliteit van leven) nog steeds euthanasie wil wordt er een onafhankelijke arts ingeschakeld die dan bij deze bewonder langs gaat om een gesprek met hem aan te gaan over waarom hij euthanasie wil en om zijn hele verhaal aan te horen. Op dit moment zijn we nog bezig met het uitproberen van een betere kwaliteit van leven. Voor een volledig stappenplan klik hier.
Hoe wordt euthanasie gepleegd?
Er zijn verschillende vormen van euthanasie-pleging mogelijk.
Dit gebeurt veelal via intraveneus: coma induceren met 20 mg/kg Pentothal (1 tot 2 gram) in 10 ml fysiologisch zout. Bij infuus: spuit de oplossing in 250-500 ml fysiologisch zout en laat dit in 5 tot 15 minuten inlopen, test of coma diep is, spierrelaxans spuiten: Pavulon 20 mg intraveneus, of Nurcuron 20 mg intraveneus.
Of oraal: eerst 24 uur metoclopramide 10mg- tabled 3-4 dd 100ml drank met 9 gram pentbarbitalnatrium, indien na ongeveer 5 uur de dood nog niet is ingetreden alsnog een spierrelaxsans toedienen.
Bron: Zorglog.nl