Kransslagaderziekte in nieuw perspectief dankzij ultrageluid
Array"Toename aderverkalking effectiever te bestrijden met krachtige statines"
Intravasculair Ultrageluid (IVUS) is, veel beter dan andere technieken, in staat om de toe- of afname van aderverkalking in de kransslagaders te volgen. Is op deze manier zelfs de kans op een hartinfarct of ander cardiovasculair 'event' te voorspellen? Studies wijzen in die richting, aldus cardioloog prof. Clemens von Birgelen in zijn intreerede aan de Universiteit Twente. Resultaten van IVUS-metingen roepen bij hem daarnaast de vraag op of patiënten met aangetoonde kransslagaderziekte niet beter af zijn met een krachtiger behandeling met cholesterolremmende statines die de aderverkalking terugdringen. Von Birgelen houdt zijn intreerede op 5 juni.
Vernauwde kransslagaders tengevolge van aderverkalking zijn weliswaar in beeld te brengen met 'klassieke' hartkatheterisatie, maar deze techniek beeldt alleen de bloeddoorstroomde ruimte, het 'lumen', af en niet de zieke vaatwand die zich hieromheen bevindt. Door een speciale katheter met ultrageluid 'voeler' toe te passen, beeldt IVUS ook de verkalking, de plaque, af en maakt ook onderscheid tussen de verschillende bestanddelen van de plaque: niet alleen kalk, maar ook vet en bindweefsel. Dat is belangrijke extra informatie om de voortgang van de ziekte, de plaqueprogressie, te kunnen meten, laat Von Birgelen zien. Plaque blijkt het lumen eerst ongemoeid te laten en naar buiten te groeien. Het bloedvat als geheel verwijdt dan, met een beduidend grotere kans op een hartinfarct. Maar bij een lumen van dezelfde doorsnede kan de plaque ook al in volume zijn àfgenomen, wat alleen met IVUS vastgesteld kan worden.
Statines
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat er een relatie is tussen de toename van plaque en het optreden van cardiovasculaire gebeurtenissen, zoals hartinfarcten. "Plaqueprogressie die met IVUS is te meten, zou daarmee een waardevolle 'surrogaat-marker' voor cardiovasculaire gebeurtenissen kunnen zijn", stelt Von Birgelen. Ook wijst hij in zijn rede op de relatie tussen plaqueprogressie en cholesterol. Verlaging van het cholesterol, door intensieve therapie met statines, blijkt de plaquevorming niet alleen te remmen maar zelfs te doen afnemen. Dit is voor de hoogleraar aanleiding om vraagtekens te zetten bij de nu gehanteerde streefwaarde van 2.5 voor LDL-cholesterol, bij patiënten met kransslagaderziekte: bij die waarde is nog steeds bij meer dan de helft van de patiënten sprake van plaquegroei. Von Birgelen wil graag onderzoeken of niet een grote groep patiënten onvoldoende behandeling krijgt die gericht is op het terugdringen van de plaque.
Medicijnafgevende stents
Ook in de behandeling van vernauwde kransslagaders speelt IVUS een belangrijke rol, bijvoorbeeld in de procedure van het dotteren en het plaatsen van een zg. 'stent'. Nieuwe typen stents worden uitgerust met gereguleerde medicijnafgifte om het de vorming van littekenweefsel in de stent – en daarmee de kans op een recidief – terug te dringen. Op dit moment verricht Von Birgelen aan de UT onderzoek naar deze nieuwe stents en binnenkort gaat onder zijn leiding in het Medisch Spectrum Twente de zogenaamde "TWENTE-studie" van start, waarbij rond 1.400 patienten met één van twee veelbelovende medicijnafgevende stents worden behandeld om het klinische resultaat te kunnen vergelijken. "Bij sommige dotterprocedures is de IVUS-techniek onmisbaar om de implantatie in goede banen te leiden", aldus Von Birgelen. Hij gaat ervan uit dat een goede invasieve beeldvorming van de kransslagaders ook in de toekomst van groot belang zal zijn om de kwaliteit van zorg voor hartpatiënten te kunnen waarborgen.
Prof.dr. Clemens von Birgelen is als cardioloog verbonden aan het Thoraxcentrum van het Medisch Spectrum Twente in Enschede. Zijn leerstoel aan de Universiteit Twente, die mede mogelijk gemaakt werd door de Stichting Hartcentrum Twente en de ondernemer Ferdinand Fransen, past bij het streven van de universiteit om een voortrekkersrol te spelen in de ontwikkeling en toepassing van technologie in de gezondheidszorg.
6 thoughts on "Kransslagaderziekte in nieuw perspectief dankzij ultrageluid"
Comments are closed.
De LDAT (Levende Deeltjes Atoom Theorie)
geeft nieuw inzicht in celontwikkeling,
anodisch van (-) naar (~) naar (0) naar ( ) charged, omhooggaande levensweg, en katodisch, omlaaggaande levensweg, van ( ) naar (~) naar (-)charged.
Met laagfrequente straling laten jong-volwassen cellen zich activeren en zo ongeneeslijke spierziekten remmen, mits men er vroeg bij is, bijv. in de kinderteit. Jong-volwassen, wisselend geladen, toroidaalvormige spiercellen, houden van zwerven. Jonge, negatief geladen, haverkorrelvormige spiercellen klonteren samen met volwassen, positief geladen, spoelvormige spiercellen
De LDAT-wet zegt dat het product van celmassa en celfrequentie in de wisselende jong-volwassen staat een constante is en dat die constante gelijk is aan 2 x 10(macht -9) Kg x Hz, er van uit gaande dat de celmassa waterig van aard is. Peter Reijnders, mijn compagnon uit Axel, Zeeland verbond de LDAT-wet met de quantumtheorie, Cm x S = Cms =
18 x m(e) x s(e) = 2 x 10(macht -9)KgxHz.
18 is het massagetal van water, m(e) is de rustmassa van het Bohrse Electron en
s(e) is de frequentie van dat electron.
De LDAT wordt tot nu toe niet geaccepteerd in modern physics, omdat de physica uitgaat van dode deeltjes, zonder het begrip dood te definieren.
De LDAT definieert het kenmerk van het Leven als haar SAMENHANH, het samen op weg gaan en het samen werken. Dode lichamen doen dit niet. Zo zijn tegelijkerteit leven en dood gedefinieerd.
Bovendien vereenvoudigt de LDAT de moderne fysica, omdat zij invoert de niet-lineaire duur, de TEIT, naast de lineaire duur, de TIJD, met ieder seconde even lang, en elimineert zij het begrip magnetisme met de invoering van het wisselend electrisch geladen deeltje.
Zo wordt de fysica een zuiver electrische wetenschap, met (-), (~), (0) en ( ) charged deeltjes, waar massa en lading op één noemer komen. Een massa bestaat zo uit een aantallen van vier verschillend geladen deeltjes
De Ziekte van Duchenne begint in de kuitspier, met in de bodem ervan jonge,
negatief electrisch geladen, haverkorrelvormige, kuitspiercellen, die zich ontwikkelen naar jong-volwassen, wisselend electrisch geladen, bolvormige, toroidale kuitspiercellen, die van zwerven houden, naar volwassen, positief electrisch geladen, spoelvormige kuitspiercellen.
De jonge kuitspiercellen worden gevoed door de negatieve zuurstofionen in de kuitbeenslagader en de volwassen kuitspier cellen worden gevoed door de positieve koolstofionen van de kuitbeen ader. Vervanging van de zieke jonge kuitspiercellen door gezonde jonge kuitspiercellen, bijvoorbeeld van de ouders, zou de Ziekte van Duchennen, mits men er vroeg bij kan in de kinderteit, kunnen genezen, ook al is zij een genetische ziekte
De LDAT met haar nieuwe inzichten zou kransslagaders met laagfrequente electrische energie kunnen activeren, mits men de juiste frequentie kent.
Met Dr.Geert Wilts, Klinisch Neuro Fysioloog ontwikkel ik op dit moment de DES meetmethode, de Differentiele EEG Spectroscopie, waar frequentie analyse van twee EEG’s, één uur na elkaar genomen, en hun frequentie spectra van elkaar afgetrokken, voorlopig eerst van de Oxipetale electroden O1-O2, uitsluitsel moeten geven over de frequentie, die hoort bij de zieke spieren in ons lichaam. Dankzij de Schwanncellen in de myeline scheden van de zenuwen in de witte en grijze stof van de hersenen, LC-kringen bij nadere beschouwing, frequentie bepalend dus, zijn we op de DES-methode aangeland.
Het ultrageluid van Prof.Dr.Dr.C.von Birgelen lijkts sterk op de laagfrequente gevoeligheid van jong-volwassen cellen in http://www.ldat.nl
Aders en slagaders worden wellicht omringd door een dunne spierlaag met jonge spiercellen, negatief electrisch geladen, haverkorrelvormig, jong-volwassen spiercellen, wisselend electrisch geladen, toroidaal bolvormig, houdend van zwerven en volwassen spiercellen, positief electrisch geladen, spoelvormig. De jonge cellen klonteren met de volwassen cellen.
Verkalking van die spierlaag met placque vorming kan betekenen een tekort aan jong-volwassen, toroidaal bolvormige, wisselend electrisch geladen, spiercellen die hun beweeglijkheid kwijtraken. Ultrageluid kan die kalkvorming zichbaar maken, maar niet oplossen. Dat kan de LDAT vermoedelijk wel, met de LDAT-wet.
Met een vriendelijke groet, Paul