Opvallend veel Brusselaars overlijden in een ziekenhuis
Array
Uit een studie van de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel en het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn Brussel blijkt dat Brusselaars opvallend vaker in een ziekenhuis overlijden vergeleken met Vlaanderen of andere grote steden. De resultaten van deze studie doen vragen rijzen over de kwaliteit van de levenseindezorg in Brussel.
De plaats waar mensen overlijden wordt beschouwd als een indicator voor de kwaliteit van de gezondheidszorg aan het einde van het leven. De meeste mensen verkiezen immers in de intimiteit van hun thuisomgeving te overlijden, omgeven door hun naasten en geliefden. Overlijden in een instelling, in het bijzonder in een acute ziekenhuisafdeling, wordt door de patienten en hun naasten meestal als minder wenselijk ervaren.
De plaats waar iemand overlijdt, heeft echter niet alleen gevolgen voor de kwaliteit van het levenseinde, maar ook voor de kosten voor de gezondheidszorg. Overlijden in een ziekenhuis of een rusthuis is globaal genomen heel wat duurder dan thuis overlijden. Onderzoekers verbonden aan de Vrije Universiteit Brussel en het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn Brussel onderzochten waar de inwoners van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest overleden in 2003. Ze gebruikten hiervoor informatie afkomstig van de overlijdenscertificaten, die voor iedere overledene worden ingevuld door een arts.
Van de Brusselaars die overleden na een chronische terminale ziekte, overleed 15,1% thuis, 63% in een ziekenhuis en 21,6% in een rusthuis. Vergeleken met Vlaanderen, maar ook met wereldsteden als Londen en New York, overleden opvallend weinig Brusselaars thuis maar wel veel in een ziekenhuis. Ook opmerkelijk: 23,8% van de Brusselaars die in een rusthuis verbleven, overleed toch nog in een ziekenhuis. Wie overleed ten gevolge van kanker, alleenstaande was of woonde in een minder welstellende gemeente van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest had meer kans om in een ziekenhuis in plaats van thuis te overlijden. De rusthuisbewoners hadden meer kans om in het rusthuis waar ze verbleven te overlijden in plaats van in een ziekenhuis, naarmate ze ouder waren en voor zover ze niet overleden ten gevolge van kanker. Merkwaardig ook was dat de rusthuisbewoners uit de rijkste Brusselse gemeenten bijna tweemaal zoveel kans hadden om te overlijden in hun rusthuis in plaats van in een ziekenhuis vergeleken met de andere Brusselse rusthuisbewoners.
De onderzoekers verklaren de hogere ziekenhuissterfte door de minder prominente rol die de eerstelijnsgezondheidszorg speelt in Brussel en door het feit dat palliatieve zorg er meer dan in Vlaanderen wordt verleend in ziekenhuizen. De hoge transfer van rusthuisbewoners naar ziekenhuizen aan het einde van leven doet vragen rijzen bij de capaciteit van veel Brusselse rusthuizen om kwaliteitsvolle levenseindezorg te garanderen voor de Brusselse ouderen. Bij het feit dat rusthuisbewoners van de rijkste Brusselse gemeenten bijna tweemaal zoveel kans op kwaliteitsvolle levenseindezorg hebben, stellen de onderzoekers zich vragen over de gelijke behandeling van de Brusselse ouderen.
Bron: VUB
