Verstrekking hulpmiddelen moet weer terug naar de regionale kruisvereniging

Kassa: Hulpmiddelen staan te verstoffen in depots
In heel Nederland zijn er 110.000 scootmobielen in omloop, zo’n 225.000 handbewogen rolstoelen en 25.000 elektrische rolstoelen. Het grootste deel van deze hulpmiddelen wordt verstrekt via de gemeente door de WMO (Wet Maatschappelijk Ondersteuning). Gemeenten kunnen kiezen uit twee opties om hulpmiddelen te verstrekken: ze krijgen de middelen in bruikleen van een hulpmiddelenleverancier of ze kopen de spullen zelf. 48% van de gemeenten koopt zélf alle hulpmiddelen.Een systeem dat leidt tot enorme geldverspilling en kapitaalvernietiging.

Via de gemeenten, de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de AWBZ-instellingen zoals verpleeghuizen en revalidatieklinieken (die betalen hulpmiddelen uit de eigen AWBZ-pot (de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) en dan heb je nog de zorgverzekeringswet en de WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen). De meeste hulpmiddelen worden verstrekt via gemeenten. De WMO vergoedt ieder jaar circa 300 miljoen euro aan hulpmiddelen. De AWBZ-instellingen nemen 57 miljoen euro voor hun rekening en de regeling hulpmiddelen (ZvW) is goed voor 30 miljoen euro. De communicatie tussen gemeenten en instellingen is niet goed. In sommige gemeenten is er wel overleg. In andere is er geen enkel contact en werken instanties langs elkaar heen.

Het oude systeem van kruisverenigingen was zo gek nog niet. In de jaren dat de Kruisverenigingen actief waren, werden veel middelen tijdelijke uitgeleend aan leden. Hulpmiddelen zoals rolstoelen en krukken werden net zolamg gebruikt tot ze op waren. In de depots van de kruisverenigingen werden ze gereinigd en zonodig gerepareerd voor een nieuwe gebruiker. Sinds 1980 werd het basispakket gefinancierd door de AWBZ. Het leidde uiteindelijk tot de oprichting van de Regionale Kruisverenigingen, onder wiens paraplu de plaatselijke afdelingen vielen. De kraamzorg, zuigelingenzorg, de thuiszorg, noem maar op, het werd langzaamaan allemaal onder de mantel van de Kruisvereniging vandaan gehaald en ondergebracht bij de nieuwe thuiszorgorganisaties die werden betaald uit de AWBZ-pot. We kennen inmiddels allemaal hoe het is afgelopen met de Meavita, HWWzorg en Vitras. Deze ontwikkeling is dus niet alleeb de teloorgang van de thuiszorg maar ook van de kapitaalvernietiging door het beleid voor hulpmiddelen verstrekking.

De nadruk bij de kruisverenigingen lag op service, preventie, ondersteuning en bemiddeling in zorg en hulpmiddelen. Het was ingegeven door de gedachte van solidariteit die het Kruiswerk vanaf haar oprichting kenmerkte. Maar door de vele veranderingen in wet- en regelgeving in de zorg is de laatste jaren veel verloren gegaan wat goed functioneerde. Daar ligt nu weer een nieuwe uitdaging voor de regionale Kruisvereniging nieuwe stijl. Gewoon het oude systeem van kruisverenigingen in ere herstellen

Nu is het probleem dat er geen onderling overleg is tussen de gemeenten. Er kan dus een fonkelnieuwe rolstoel in een loods staan bij gemeente A, terwijl gemeente B een nieuwe bestelt. Ieder jaar wordt er veel gemeenschapsgeld verspild bij het verstrekken van hulpmiddelen: zoals rolstoelen, scootmobielen en rollators, zo blijkt uit de uitzending van Vara’s Kassa. Vorig jaar werd er 439 miljoen euro uitgegeven aan dit soort hulpmiddelen. Zo’n 7 procent van al deze spullen – goed voor een bedrag van 30 miljoen euro – Vara’s Kassa meldde afgelopen zaterdag dat alle deze middelen staan te verstoffen in een depots.

Ook is er weinig overleg tussen gemeenten en AWBZ-instellingen zoals revalidatieklinieken en verpleeghuizen. Allemaal taken die prima kunnen worden opgepakt door regionale kruisverenigingen. Nu worden de voorraden met ongebruikte hulpmiddelen voor een habbekrats verkocht. En vaak zijn deze spullen nog zeer goed bruikbaar. Opkopers kunnen voor een habbekrats de rolstoelen en scootmobielen kopen. En ze worden vervolgens op grote schaal aangeboden op het internet.

Zorgverzekeraars Nederland erkent het probleem. Per mail laat de woordvoerder weten: “De verschillende loketten leiden tot veel frictie in de verstrekking van hulpmiddelen. Ook de zorgverzekeraars pleiten voor één loket om kosten te besparen. En de zorgkantoren die de AWBZ uitvoeren dringen er op aan dat zorginstellingen doelmatiger omgaan met dure hulpmiddelen.”

Kassa roept kijkers op om de redactie te mailen met meer voorbeelden van verspilling in de zorg. U kunt uw verhaal mailen naar dit speciale emailadres: zorgverspilling(at)vara.nl

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.