Het Gesprek zendt antipsychiatrie documentaire “Making a Killing” uit

Aanstaande donderdagavond om 21.15 uur zendt Het Gesprek de Nederlandse bewerking van de  documentaire Making a Killing met de Nederlandse titel “Over Lijken Gaan” uit. De documentaire ‘Over lijken gaan’ is een aanklacht aan het adres van de psychiatrische industrie en medicijnen, die al geruime tijd op het internet te zien is en die al eerder door Canvas is uitgezonden. Deze versie is de Nederlandse vertaling van de video die is gemaakt door de Scientology kerk die al jaren een antipsychiatrische lobby voeren.  De Hongaars-Amerikaanse psychiater Thomas Szasz heeft samengewerkt met Scientology aan deze documentaire. Het is een video die zich ongenuanceerd en slecht onderbouwd richt tegen de psychiatrie. Ze stellen dat de psychiatrie een pseudo-wetenschap is en dat ‘psychiatrische drugs’ slecht zijn en niet helpen. Een documentaire die dus weer voor onnodige onrust en verwarring bij patienten kan zorgen. Deze aankondiging is dan ook vooral bedoeld om zorgverleners te attenderen op deze uitzending. Zodat zij alert kunnen zijn op patienten die met vragen bellen omdat ze van plan zijn.

Indien u vragen heeft over uw behandeling met antidepressiva, neemt u dan contact op met uw arts. Stop nooit zomaar met uw medicatie, dit kan vervelende gevolgen hebben.

De uitzending is te zien op 1 april bij Het Gesprek om 21.15 uur.

UPDATE: Geenstijl heeft inmiddels ook aandacht voor de documentaire en schrijft er het volgende over:  GeenStijl: anderhalf uur lang wazige complotten en verdraaide feiten aanhoren over hoe medicijnen uw kritisch denkvermogen slopen en dat ‘de industrie’ ons allemaal kapot wil hebben. Nog niet overtuigd? Weet dan dat deze docu gemaakt is door de Scientology kerk, een van de grootste ‘la la la Geld!’ sektes ter wereld, gerund door psychiatrisch patienten die vinden dat de psychiatrie een pseudo-wetenschap is

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

2 thoughts on "Het Gesprek zendt antipsychiatrie documentaire “Making a Killing” uit"

  1. Siegfried van Hoek

    Ik heb de dokumentaire gezien net als twee andere documentaires van ncrm. Zonder eerst de films te bekijken is een mening geven niet gefundeerd…: De documentaire ‘Over Lijken Gaan’ is de middelste uit een serie van drie films. Voorgaande hieraan bestond de documentaire ‘Industrie des Doods’ en daarna kwam de docu ‘het Marketen van Psychische Stoornissen’. Ik heb alle drie de films gezien vanwege mijn werkveld-onderwerp letselschade.

    De eerste documentaire geeft in beginsel hoofdzakelijk een ontstaansgeschiedenis weer van de psychiatrie. De tweede film mocht wat mij betreft korter, en ik beschouw hem als een aanvulling op de eerste film met de namen van enkele psychiaters die uitspraken doen over de statistische werkzaamheid van psychofarmaceutica met tevens een paar praktijkvoorbeelden van excessesieve gebeurtenissen onder (de indirecte) invloed van (verkeerd aangewende of voorgeschreven) psychofarmaceutica. Feit is dat medicatie enkel werkt bij diegene waar het echt voor bedoeld is, degene die niet onder die aandoening leiden kunnen een tegengesteld effect ervaren. Net als dat Retalin enkel kalmerend werkt bij ernstige ADHD, en anders juist omgekeerd tot pep zal leiden… De derde documentaire gaat iets verder in op de nadelen van het gebruik van psychofarmaceutica, en grijpt daarmee terug op de eerste documentaire. Het laat duidelijk zien dat er sprake is van een zekere verwantschap tussen de ontwikkelaars van psychotrope middelen en de FDA keuringen die door de mensen daar gedaan worden, en die in professie ook gelieerd zijn aan de ontwikkelaar. Er zijn dan ook nog niet lang geleden een paar onderzoekscommissies geweest hierover in het onderzoek naar belangenverstrengeling binnen de FDA. En Virapen zou naar ik begreep zoiets geschreven hebben over de marketingstrategie door farmaceutische bedrijven, dat er van een middel allerlei “werkingen” zijn, en dat de meest geschikte “werking” uitgeroepen wordt tot marketingdoel. Op zich is dit niet zo vreemd, immers het DSM model (diagnostosch statisch model) werkt ook langs die weg. Maar voor zover ik het begreep zijn er ook kritische deskundigen die het oneens zijn met de geclaimde werkzaamheid. Ik denk dat het persoonsafhankelijk is of en welk medicijn gewenst werkzaam is.

    Algemeen ktitisch kan men stellen dat de docu’s primair van toepassing zijn op de situatie in de VS.

    Maar ook in Nederland moeten we waakzaam zijn. Ik heb zeven jaar geleden het boek Bunkerbouwers van Dr Jan Foudraine gelezen. Hij maakt in dit boek enerzijds een pleidooi voor de psychotherapie met kankttekening dat in accuute oncontroleerbare situaties het toedienen van psychomedicatie wenselijk is om de situatie/patient te stabiliseren, en anderzijds liet hij een overenkomstig kritisch geluid horen over de marketing van medicaties, en hoe men probeert de toelating van een product op de markt te beinvloeden. Een flink hoofdstuk is hieraan gewijd met marketingwerkingen tot op Europees niveau, wat op zich niet vreemd is, immers specialisten reizen ook internationaal naar congressen etc. Ook in Nederland is de psychomedicatie aan de DSM gekoppeld. (thans 5e versie). Op zich is het goed dat er een DSM handboek is, zolang dit ook onder kritische beschouwing in de praktijk onderworpen blijft, immers Statistische diagnostiek behelst ook trial en error. In het verslag van prof Van Dijk over ‘Leemtes in de SlachtofferHulpverlening’ kwam naar voren dat letselschadeslachtoffers in de ontkenning van letselschade worden gepsychiatriseerd betreft de (doorgaans pijnlijke) gevolgen van letselschade. Maar wat ook opviel was de melding dat een slachtoffer van een sexueel misdrijf die hulp zocht bij GGZ bleek met een onderzoekslijst van GGZ een psychiatrische stoornis opgeplakt bleek te kunnen krijgen, met haar ouders erbij! Dit terwijl dat niet de issue was in hetgeen waar zij onder leed als slachtoffer van een recent misdrijf… Zij koos wijselijk voor een ander hulpverlenerstraject met/van lotgenoten. Op zich sluit dit verhaal aan bij een kritiek van ncrm, over het gemak waarmee (trial and eror) fouten kunnen sluipen in de diagnose en in gevolge in de medicatie. Maar ik heb zelf als ervaringsdeskundige letseschade niet de ervaring dat psychiaters klaar staan om iemand ‘vol te proppen’ met medicatie, heeft iemand geen stoornis dan is er ook geen reden om medicatie op te dringen. Maar zo’n test van GGZ kan wel een lang en vervelend leven gaan leiden zeker met het huidige EPD wereldje. (De huisarts zal hierin de beschermede spil moeten worden, die hoort zijn patienten beter te kennen dan een specialist…) De statische bepaling in de psychiatrie maakt het risico op diagnostische fouten mogelijk, en daarmee een verkeerde uitwerking van medicatie, afgezien van de fysieke schade die medicatie kan berokkenen. Maar laten we wel wezen, wat te doen als je echt lijdt onder een depressie, waar moet je heen etc? Niet alles is dus onzinnig in de psychiatrie… En ik denk dat de werkzaamheden van ncrm hier een bijdrage in leveren betreft de waakzaamheid, immers de privatisering van de markt is een gevaarlijk iets binnen de medische zorg waar een zwijgcultus rond letselschade ook nog eens huis kan houden.

    (Ik denk dat het trouwens een ongenuanceerde uitspraak is om die mensen van ncrm domweg als oud-psychiatrische patienten te bestempelen als ik hun werkzaamheden beschouw. Ik heb ook een paar mensen van ncrm gesproken, en ncrm onderkent ook dat je niet zomaar medicatie moet afbreken om maar eens een voorbeeld te geven… dit in ook nog even reactie op dit onderwerp op Medical Facts.)

    Kortgenomen vond ik de samenvatting van de 2e documentaire al voldoende, dit in tegenstelling tot de andere docu’s die inhoudelijk veel meer informatie geven.

    De dokumentaires zijn in ieder geval een duidelijk signaal tot waakzaamheid voor de consument, en de oorsprong van ncrm doet hierin geheel niet ter zake. Ik ben voor een open diskussie over deze materie van de zijde van de consument met mensen uit de zorg, dus ook betreft de psychiatrie. Uiteindelijk spreken we nu van zorgconsument en zorgaanbieder.

  2. Siegfried van Hoek

    Vorige week zaterdag 24.04.10 zond TV5 Monde een rediffusion uit:
    http://www.tv5.org/cms/chaine-francophone/programmes/p-80-s1-z165-lg0-36-9-.htm?prg_id=260359&
    een documentaire die oorspronkelijk van TSR Zwitserland is.
    http://www.tsr.ch/tsr/index.html?siteSect=313001&sid=9822375&page=3
    met achterliggende info
    http://www.tsr.ch/tsr/index.html?siteSect=300003&sid=9822375

    In het kort: een kritische reportage over de betwiste werkzaamheid van psychomedicatie met ook het relaas van een patient die een depressiebehandeling ondeging, en waar de medicatie wel zinvol was gebleken (ook niet bepaald onbelangrijk om notie van te nemen…);
    met daarbij ook aandacht voor de hachelijkheid van de multiple choice vragenlijst van psychiatrisch onderzoek (zoals bij GGZ)…

    Daarnaast werd er eveneens aandacht besteed aan het fenomeen van actieve marketing wat pharmaceutische bedrijven kunnen plegen met als voorbeeld de (kennelijk gevaarlijke) anti-voetschimmel-medicatie, enerzijds een brede televisiereclame om het gewone publiek aan te spreken met het in vele landen uitgezonden pratende oranje gekleurde ‘scampi’ schimmelpoppetje wat onder de nagel kruipt)en anderzijds een actieve melding in medische vakbladen.

    Op http://xml.tsr.ch/xml/index.xml?siteSect=674000&programId=147789 kunt u de docu downloaden, letwel 425 Mb! in quicktime m4v formaat

    En het NEJM verslag over de selectiviteit in onderzoeksverslagen over de werkzaamheid van psychomedicatie voorafgaande aan een goedkeuring van een medicatie vind u hier: http://content.nejm.org/cgi/content/short/358/3/252

    De documentaire toont overeenkomsten met de informatie van ncrm.

Comments are closed.

Recente artikelen