Hond kan darmkanker opsporen

Array

Darmkanker kan worden geroken door getrainde honden. Dat concluderen onderzoekers in Gut, een vakblad voor maag-darm-leverartsen.Een labrador is er in Japan in geslaagd om de diagnose darmkanker te stellen. Het dier stelde de ziekte vast door aan de adem en uitwerpselen van mensen te ruiken. Zelfs patienten in een beginstadium van kanker werden er door de hond uitgepikt. De huidige tests zijn vaak slechts in tien procent van de gevallen in staat om een prille vorm van kanker te herkennen.

Wetenschappers vermoeden al langer dat honden in staat zijn om door enkel te ruiken onder meer huid-, blaas-, long-, borst- en eierstokkanker op te sporen. Een tumor heeft namelijk een bepaalde geur en honden kunnen die geur waarnemen. Japanse wetenschappers brengen die vermoedens nu in de praktijk en de resultaten zijn indrukwekkend.

Het is al langer bekend dat honden patienten met long-, blaas-, ovarium- en borstkanker kunnen onderscheiden aan de hand van hun geur. De onderzoekers hebben nu ontdekt dat honden ook ingezet kunnen worden op darmkanker te ontdekken. De 8-jarige labrador retriever die voor dit onderzoek werd gebruikt, wist met grote nauwkeurigheid darmkanker op te sporen. Opvallend was dat de hond met name kanker in een vroeg stadium met grote nauwkeurigheid leek te kunnen ontdekken.
De onderzoekers trainden de achtjarige labrador zodat deze de geur van tumoren leerde herkennen. Vervolgens ondergingen vijf mensen een ademtest. De test werd aan het dier voorgelegd en deze pikte de zieken er in 33 van de 36 gevallen uit. Toen de hond de uitwerpselen van de mensen onder de neus kreeg, wist het dier zelfs in 37 van de 38 gevallen de tumoren op te sporen. Zelfs wanneer de ziekte nog in een zeer pril stadium was, wist de hond deze aan te wijzen.

Betrouwbaar?
Toch wil dat niet zeggen dat we binnenkort elke laborant vergezeld zien worden door een hond. Lang niet elke hond is namelijk even goed in het opsporen van geuren en als een hond er goed in is dan is deze de ene dag nog altijd geconcentreerder dan de andere. Of het dier een betrouwbare laborant is, is dan ook twijfelachtig.

Toch heeft het onderzoek wel zin. Wetenschappers willen namelijk een ‘elektronische hondenneus’ ontwikkelen die hetzelfde kan als de echte hondenneus, maar een stuk betrouwbaarder is. Daarvoor moet echter eerst worden vastgesteld welke chemische stofjes de hond waarneemt.

Bron: Medisch Contact

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

Recente artikelen