Patiëntenfederatie NPCF wil meer openheid over kwaliteit spoedzorg
Array
Een derde van de mensen die het afgelopen jaar gebruikmaakten van spoedzorg, had een geheel of gedeeltelijk negatieve ervaring. Dat komt deels omdat niet altijd de juiste diagnose wordt gesteld. Ook hadden veel mensen van tevoren andere verwachtingen van de geboden zorg en de wachttijden. Er is grote behoefte aan informatie over de kwaliteit van spoedzorg. Dat blijkt uit de meldactie Spoedzorg van patientenfederatie NPCF, waar ruim 9000 mensen aan deelnamen.
Informatie over kwaliteit
“Er is weinig informatie beschikbaar over de kwaliteit van spoedzorg. Daar moet openheid over komen,” zegt NPCF-directeur Wilna Wind. “Dat geldt zowel voor spoedeisende hulpafdelingen van ziekenhuizen als voor huisartsenposten. Veel mensen hebben negatieve ervaringen gemeld. Die gaan vaak over gemaakte fouten bij de diagnose en over de lange wachttijden. Als dat bij de ene spoedvoorziening veel vaker gebeurt dan bij de andere, zegt dat alles over kwaliteit. Dat inzicht in kwaliteit is er tot nu toe nog niet. Maar daar hebben mensen wel recht op.”
Uit de meldactie blijkt dat er ook grote behoefte is aan informatie over kwaliteit. 77% van de deelnemers vindt dat er meer informatie over de kwaliteit van spoedzorg nodig is. 82% van de deelnemers vindt het belangrijk om inzicht te hebben in de kwaliteit van spoedeisende hulp¬afdelingen van ziekenhuizen (SEH’s). Driekwart (76%) van de 9000 deelnemers is het eens met de stelling dat als een SEH geen goede kwaliteit van zorg biedt, het beter is dat deze sluit.
De arts stelde een totaal verkeerde diagnose. Na de nacht doorgeworsteld te hebben met veel pijn stelde een andere arts de volgende dag de juiste diagnose en kon de behandeling in gang gezet worden.
Soms naar de verkeerde spoedvoorziening
De ervaringen zijn vaker negatief als mensen vooraf niet goed wisten waar ze moesten zijn met hun spoedvraag. Een op de tien deelnemers is zelfs wel eens met een spoedvraag op de verkeerde plek terecht gekomen. “Vooral bij spoed is het van belang dat mensen niet van het kastje naar de muur worden gestuurd maar meteen op de goede plek terechtkomen,” zegt Wilna Wind. “Er zijn al apps die patienten helpen te bepalen welke hulp ze nodig hebben. En bijvoorbeeld videoconsulten kunnen helpen, waarbij patienten thuis een oordeel krijgen van een professional. Dat klinkt nu nog heel futuristisch, maar vijfentwintig jaar geleden had ook niemand nog van email gehoord. We moeten echt de mogelijkheden gaan benutten die er technisch gezien al lang zijn, ook voor spoedzorg.”
“Het regionale ziekenhuis had helemaal geen expertise ten aanzien van beroertes”
Weinig kennis van financiele gevolgen
Uit de meldactie blijkt verder dat mensen over het algemeen nog weinig kennis hebben van de financiele gevolgen van een bezoek aan een spoedvoorziening. Zo’n twee derde van de deelnemers weet niet dat voor de SEH en de ambulance een verplicht eigen risico geldt. Het opwerpen van financiele drempels heeft nauwelijks invloed op het gebruik van spoedzorg; 86% van de deelnemers is het een min of meer eens met de stelling dat kosten niet belangrijk zijn als men dringende hulp nodig heeft. Bij 71% beïnvloedt het eigen risico niet de keuze. Er moet volgens de NPCF gekeken worden naar andere oplossingen om te voorkomen dat mensen ten onrechte gebruikmaken van (bepaalde) spoedzorg.
Spoedposten
Patientenfederatie NPCF pleit voor spoedposten; een huisartsenpost bij de spoedeisende hulp. Eén ‘loket’ dus, waar een patient met zijn acute zorgvraag terecht kan. Daar werken doktersassistentes, gespecialiseerde verpleegkundigen, (huis)artsen en specialisten samen om patienten zo snel mogelijk de juiste zorg te bieden. Door spoedzorg op één locatie aan te bieden is het voor patienten duidelijk waar ze met hun acute zorgvraag naartoe kunnen. Spoedeisende klachten die niet kunnen wachten, kunnen dan op de huisartsenpost afgehandeld worden. Als inzet van medisch specialistische zorg nodig is kunnen patienten direct doorgestuurd worden naar de SEH.
Kwaliteitseisen
“Al met al blijkt dus uit de meldactie dat mensen niet altijd weten wat ze kunnen verwachten van spoedzorg, en van welke kwaliteit die zorg is. Dat moet veranderen,” aldus Wilna Wind. De NPCF wil dat er strenge en bindende kwaliteitseisen komen voor spoedzorg waarop gehandhaafd kan worden. Die gegevens moeten ook worden omgezet naar informatie die voor patienten beschikbaar en begrijpelijk is. “We weten dat openheid over kwaliteit een enorme impuls geeft aan zorgaanbieders om het nog beter te gaan doen. En dat is hard nodig.
Het is natuurlijk schokkend dat we zo veel negatieve ervaringen hebben binnengekregen. Het is ook van belang dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg hoge prioriteit toekent aan het monitoren van de kwaliteit van spoedzorg. Want mensen die in een spoedsituatie verkeren hebben minder kans om vooraf een keuze te maken voor de juiste zorgaanbieder dan iemand die een knieoperatie moet ondergaan.”
Spoedzorg moet volgens de NPCF zodanig georganiseerd zijn dat er niet meer onnodig een beroep wordt gedaan op dure zorg, waar een huisarts kan volstaan. “Het moet voor patienten glashelder zijn waar ze terecht kunnen met een verstuikte enkel, en waar ze naartoe moeten als ze een beroerte hebben,” zegt Wilna Wind.
> Kijk hier voor de factsheet van de meldactie Spoedzorg – september 2012
> Kijk hier voor de complete rapportage van de meldactie Spoedzorg
Bron: NPCF
