Fundamentele wetenschappen van de geneeskunde verschaffen fascinerende nieuwe inzichten in de menselijke fysiologie en de werkingsmechanismen van voedingsstoffen

Gezondheid is wat je noemt “in”. En naast gezond bewegen staat gezonde voeding in het middelpunt van de belangstelling. Het aantal wetenschappelijke studies die aantonen dat met een gezonder eten en bewegen grote gezondheidswinsten te behalen zouden zijn is bijna niet meer te tellen.

Dat voedsel en voeding belangrijk zijn voor onze gezondheid en een belangrijke rol spelen bij het voorkomen en behadelen van tal van (chronische) ziekten is zo langzamerhand voor iedereen wel duidelijk.Maar daar houdt de duidelijkheid wel op. In ieder geval voor de consument/patiënt. De adviezen waarmee deze wordt bestookt door een bijna oneindig aantal, al dan niet zelfbenoemde, deskundigen hebben vaak maar één ding gemeen, namelijk dat zij tegengesteld zijn aan dat wat een ander weer beweert. Ook de berichtgeving in de media speelt hierbij vaak een storende rol.

Onderzoek toont aan dat de consument/patiënt zijn arts nog steeds ziet als de meest deskundige op het gebied van ziekte en gezondheid en het meest op diens oordeel vertrouwt. Maar, “noblesse oblige”. En het samenbrengen van alle kennis en inzicht omtrent voedsel en voeding in relatie tot gezondheid en ziekte in een aparte vakdiscipline Voedingsgeneeskunde kan niet alleen de beroepsbeoefenaar maar ook consumenten/patiënten belangrijke voordelen bieden. Een ervan is dat de adviezen die deze krijgen eenduidiger zullen zijn.

Daarnaast zijn er ontwikkelingen in de fundamentele wetenschappen van de geneeskunde die fascinerende nieuwe inzichten verschaffen in de menselijke fysiologie en de werkingsmechanismen van voedingsstoffen.
Parallel hieraan wordt op wetenschappelijke terreinen hard gewerkt aan het ontwikkelen van biomarkers en andere diagnostische middelen waarmee (het risico op) de ontwikkeling van een chronische ziekte en het effect van voedingsinterventie nauwkeuriger en in een veel vroeger stadium van het ziekmakende proces kunnen worden bepaald. Ook medische beroepsgroepen staan dan ook voor de uitdaging al deze nieuwe kennis en inzichten te implementeren in de praktijk om de zich almaar uitbreidende pandemie van chronische ziekten een halt toe te roepen en de met gezondere voeding te behalen gezondheidswinsten te realiseren.
Dit is een zaak van grote urgentie. Al was het alleen maar om de zorg betaalbaar te houden.

Voor de individuele beroepsbeoefenaar is het onmogelijk om al deze ontwikkelingen bij te houden en te integreren in een evidence based praktijkvoering. Weliswaar bieden CBO-richtlijnen, NHG-standaarden en andere hulpmiddelen hierbij een zekere steun, maar de wetenschappelijke informatie waarop de opstellers hiervan zich zouden moeten baseren is dusdanig divers en sterk in ontwikkeling dat de kans groot is dat de richtlijnen ernstig achter lopen. En daarmee ook de volgers ervan bij het doen van wat mogelijk en zinnig is. En de individuele (huis)arts, diëtist, therapeut en apotheker ontkomt er dan ook niet aan zichzelf hieromtrent permanent te oriënteren en bij het zo goed mogelijk adviseren over gezonde voeding te handelen volgens het principe van Evidence Based Individual Decisionmaking (EBID), de tweede pijler onder Evidence Based Practice.

Het Nederlands Nutraceutisch Genootschap (www.nngonline.org) is het kenniscentrum op het gebied van Voedingsgeneeskunde, een onderwerp leeft bij de vele beroepsgroepen die betrokken zijn in het adviseren over gezondheid en voeding.

Roel Leerling

Gastblog