“No cure no pay” stelt slachtoffer nimmer schadeloos

Veel letselschadebureaus deden het al, maar advocaten mogen het nu ook; een zaak aannemen op basis van ‘no cure no pay’. Dit lijkt een slimme constructie voor het slachtoffer maar niets is minder waar. Als het verhaal niet slaagt is het slachtoffer weliswaar geen (advocaat)kosten kwijt, maar slaagt dit wél, dan neemt de belangenbehartiger voor diens honorarium een flinke hap uit de schadevergoeding, waardoor het slachtoffer nog steeds niet volledig schadeloos is gesteld. De vergoeding van de advocaat kan wel oplopen tot 35% van het schadebedrag.

Experiment
Vanaf 1 januari 2014 mogen advocaten letselschades gaan aannemen op basis van “no cure no pay”. Advocaten is het algemeen verboden om een resultaatgerelateerde beloningsafspraak te maken met de cliënt, echter met een tijdelijke proef van 5 jaar wordt een uitzondering gemaakt op dit verbod. Op deze manier zouden diegenen die onvoldoende draagkrachtig zijn om zelf de kosten te dragen van juridische bijstand, maar ook niet in aanmerking komen voor gesubsidieerde rechtsbijstand gemakkelijker toegang hebben tot het recht.

Rechtsbijstandverzekering
Waar echter volledig aan voorbij wordt gegaan is, dat de groep waar het experiment voor bedoeld is, eenvoudig een rechtsbijstandverzekering kan afsluiten en derhalve niet direct de weg naar een advocaat hoeft te bewandelen in het geval van (letsel)schade. Bovendien brengt de rechtsbijstandverzekeraar geen kosten in mindering als de schade is verhaald. Dit is tegenstelling tot de advocaat die bij een “no cure no pay” zaak tot maar liefst 35% van het schadebedrag in mindering brengt op het schadebedrag. In dat geval is het slachtoffer nooit 100% schadeloos gesteld.

Bron: 112schade.nl

Gastblog