Marian Kaljouw nieuwe voorzitter AVVV
Array
Verpleegkundige is opvolger Ans van den Berg
De Algemene Vereniging Verpleegkundigen en Verzorgenden (AVVV) heeft verpleegkundige Marian Kaljouw benoemd tot voorzitter van de AVVV. Zij start per direct in haar nieuwe functie.
Marian Kaljouw was al sinds 2003 bestuurslid van de AVVV. Zij volgt Ans van den Berg op, die na drie jaar voorzitterschap vertrekt vanwege haar lidmaatschap van de Onderzoeksraad voor Veiligheid.
Werkzaamheden
Kaljouw (1956) is manager van CAMERA, Centrum voor Organisatie & Ontwikkeling te Nieuwegein, onderdeel van de Antonius Mesos Groep. Na haar opleiding tot verpleegkundige specialiseerde zij zich in cardiac care en intensive care. Kaljouw is onder meer lid van de Commissie Volksgezondheid VVD voor de Tweede Kamer en van de Stuurgroep Verpleegkundige Beroepenstructuur en Opleidingscontinuüm (VBOC).
Speerpunten
Kaljouw: “Mijn speerpunten voor de komende periode zijn het Deltaplan voor de ouderenzorg, de beroepenstructuur en het opleidingscontinuüm voor verpleegkundigen én voor verzorgenden, en de kwaliteitsregeling voor deze beide beroepsgroepen.”
Nieuw bestuurslid
Emmy Janssen-Sengers is door AVVV benoemd als nieuw bestuurslid wegens het vertrek van vice-voorzitter Nicole de Koning. Janssen is verpleegkundige en sinds 1999 werkzaam als directeur Zorg van het UMC St Radboud in Nijmegen. Janssen was voorzitter van de Platformraad Verpleging van de AVVV. Bron: AVVV
Kaljouw kent de werkvloer als geen ander. Negen jaar heeft ze gewerkt op onder andere de intensive care-afdeling van het academisch ziekenhuis Utrecht. Een afdeling die gespecialiseerd is in traumatologie – bedoeld voor de levensgevaarlijke gevallen. Zij is ook gepromoveerd.
In haar proefschrift Behoeften van familieleden van intensive care pate�nten brengt Marian Kaljouw in kaart wat familieleden op zo’n moment nodig hebben. Ze baseert haar verhaal op literatuuronderzoek en interviews met 229 familieleden.
2 thoughts on "Marian Kaljouw nieuwe voorzitter AVVV"
Comments are closed.
Hallo Marian,
Complimenten voor ’t stukje in de krant.
Ook wij staan in Limburg met de rug tegen de muur.
Zelf ben ik (maar) ’n Verzorgingshulp in ’n verzorgingshuis te Geleen, maar ook ik zie dat de Verzorgenden ’t met de dag moeilijker krijgen. Dat prachtige werk wat we ooit eens hadden, ligt op z’n kop. Die werkzaamheden waaruit wij konden uitblinken als verzogingshulp, bestaat al jaren niet meer, erg jammer! Nergens tijd voor, clienten ontevreden. Douchebeurten, bedden verschonen, afwassen ed. niet af om 12.00 uur ’s middags, te gek voor woorden. Wonden kunnen niet worden verzorgt, omdat er te weinig gediplomeerd personeel rondloopt. Veel momenten, dat wij als verzorgingshulp verantwoording moeten dragen, onacceptabel!
Wij hebben ’n beroep, waarbij we onze collega’s niet graag in de kou laten staan en daarom maar weer in onze vrije tijd gaan werken. Zwangere collega’s die te zwaar werk doen. Zieke collega’s die te snel komen werken, omdat ze weten dat ’t druk is.
En als je denkt, dat je alles hebt gehad, komt ’t bestuur met nog meer papieren en protocollen. Alsof wij daar tijd voor hebben!!!
Het wordt inderdaad hoog tijd, dat families ’n meldpunt krijgen om hun klachten neer te leggen, want dit schiet niet op.
Keep up the good work!!!!
Willeke
Beste Marian.
Het grote probleem dat zich in de zorg voordoet is de versnippering.
Bij de zorginstellingen en ook bij de thuiszorg ziet men twee partijen.
Aan de ene kant de Werkgever [directie en managers]en de Overheid.
Aan de andere kant de Cliënten [zorgvragers en familie] en het Personeel.
De Werkgever en de Overheid houden zich bezig met INDIRECTE KWALITEIT.
De Cliënten en het Personeel houden zich bezig met DIRECTE KWALITEIT.
Indirecte kwaliteit is al datgene wat er om de Cliënt word georganiseerd, dat kan zijn keurmerken, zorgdossiers, medicijnlijsten, naamsveranderingen van zorginstellingen, fusies, de aankleding van gebouw en personeel et cetera.
De directe kwaliteit is wat een zorgverlener aan de zorgvrager aan zorg verleent. [zorg van mens tot mens]
Het mag duidelijk zijn dat deze twee vormen van kwaliteit veel onduidelijkheid veroorzaakt.
Ook mag het duidelijk zijn dat de ene kwaliteit ten koste gaat van de andere.
Voorts kijken de inspectiediensten alleen maar naar de indirecte kwaliteit.
Op de werkvloer is het duidelijk, de mensen willen directe kwaliteit en die krijgen zij niet.
De overheid hamert op de indirecte kwaliteit en die word door de werkgevers bekostigd uit de directe kwaliteit.
Dit houd in dat steeds meer werk op de werkvloer door minder mensen gedaan moet worden en men krijgt ook minder tijd voor het uitvoering van de zorg.
Dit alles gaat ten kosten van de persoonlijke verzorging, een groot probleem dat wij in het programma van ZEMBLA “wie verschoont mijn moeder” latent zien worden.
Ik verzeker u dat dit probleem bij alle verzorgingshuizen en thuiszorg instellingen in Nederland speelt.
Inherent bij dit verhaal is de invoering van de WMO, waarbij de Overheid de uitgang van de zorg met betrekking op personeelswerving wagenwijd heeft opengezet en de ingang voor het werven van personeel heeft dicht gegooid.
Zag men voorheen 20 man personeel op de werkvloer en 2 managers rondlopen.
Tegenwoordig ziet men 2 personeelsleden op de werkvloer en 20 managers rondlopen.
Al deze managers, directieleden, maar ook de overheid en het overheidspersoneel houden zich vooral bezig met het beschermen van hun eigen portemonnee.
Zij zullen elkaar niet afvallen, vriendjes politiek en pikorde.
Doordat de structuren bij de zorginstelling en thuiszorg onzichtbaar worden gehouden, kunnen de praktijken zoals in de uitzending van Zembla getoond zijn nog heel lang doorgang blijven vinden.
Ook het ter discussie stellen of een klacht indienen omtrent de directe zorg is onbegonnen werk.
Ik heb deze misstanden op eigen initiatief bij de overheid aangegeven.
Daags daarna werd ik bij mijn werkgever ter verantwoording geroepen.
Er werd mij gezegd dat ik mijn mond moest houden anders kon onze organisatie weleens uit het consortium [gemeente en zorginstellingen] gestoten worden.
Met andere woorden ik werd door de overheid monddood gemaakt in een DEMOCRATIE ????.
Werkgevers en overheid steken hun kop in het zand en overtuigend bewijs materiaal word zomaar van tafel geveegd, omdat het niet in de indirecte kwaliteit past.
Vroeger noemde men dit struisvogel politiek, maar dat is allang een gepasseerd station.
Tegenwoordig met het monddood maken van personeel kan men beter spreken over de ECONOMISCHE DICTATUUR, maar over dat onderwerp houdt tegenwoordig iedereen zijn mond…..
Over de directe zorg kan ik duidelijk zijn, de mensen op de werkvloer werken zich kapot en door de zwaarte van het beroep lopen zij het risico om voortijdig opgebrand te zijn.
Dan krijgen zij voor hun verdiensten en enkeltje richting armoede. [bijstand]
Voor de cliënten is het scenario even somber.
Zij zullen door gebrek aan verzorging, steeds meer lichamelijke aandoeningen krijgen. [b.v. decubitus]
Dit drijft de prijs per zorgvrager alleen maar omhoog, alleen worden dit soort aandoeningen veroorzaakt door een gebrek aan verzorging weer uit een ander potje betaald. [de versnippering]
Het zal dus de zorginstelling om het even wat wezen, want zij hoeven dat toch niet te betalen.
Zo ziet u dat de zorg in het algemeen in de tang word gehouden door een ondemocratische overheid en door ondoorzichtbare werkgevers die hun eigen toezeggingen en beloften omtrent de [directe]kwaliteit binnen de zorg niet kunnen waarmaken.
Nu is het gemakkelijk om kritiek te leveren, maar kom dan ook met een oplossing.
En deze wil ik u bieden en tegelijkertijd wil ik met mijn visie de discussie over de kwaliteit binnen de zorg aanwakkeren.
Mijn visie is de gesponsorde zorg.
Hierbij koop een bedrijf zorgtijd in bij een zorginstelling of een thuiszorg organisatie.
Deze bedrijven kunnen komen uit de farmaceutische industrie, bedrijven met hulpmiddelen en tal van andere bedrijven die zich met deze doelgroepen bezighouden.
De tijd die een bedrijf bij een zorginstelling en thuiszorg inkoopt word naar de cliënt doorberekend.
Hierdoor word er meer tijd aan de cliënt geleverd en verbeterd de kwaliteit.
Een deel van de tijd die ingekocht is moet besteed worden aan kwaliteit, het ander deel is voor promotie.
De zorgverlener kan die cliënt kennis laten maken met het product van dat bedrijf.
Er bestaat bij deze doelgroepen een gerichte behoefte aan producten die wellicht een positieve rol in hun anamnese of sociale leven kunnen spelen.
Menig huisarts heeft met deze behoefte van de cliënten te maken en wellicht zorgt mijn visie hier ook wel voor een gunstige koers verandering.[minder huisartsbezoek?]
De zorgverlener kan de zorgvrager van info voorzien en die info wordt door desbetreffende bedrijf/product geleverd.
De zorgverleners krijgen een extra financiële bonus voor de promotie.
Alle producten moeten voldoen aan de Nederlandse wetgeving en het mogen geen medicijnen zijn.
De Overheid kijkt mee welke bedrijven sponsoren en de zorginstellingen en thuiszorg behouden de vrijheid van keuze.
Ook kunnen grote bedrijven [verzekeraars] samen met de zorginstellingen en thuiszorg overgaan op reclame op de werkkleding.
De zorginstellingen kunnen zich op deze manier financieel staande houden en zijn minder afhankelijk van de Overheid.
Bedrijven steunen een goed doel, want de kwaliteit voor menige oudere zal door sponsoring toenemen.
Ook is het voor bedrijven belangrijk dat zij zich voor dit soort doelgroepen profileren.
Deze doelgroepen worden ook een steeds grotere markt, dus ook interessanter voor het bedrijfsleven als afzetmarkt.
Ook kan deze benadering een positieve bijdrage leveren tegen vereenzaming, de zorgvrager heeft iets om naar uit te kijken.
De vraag is alleen of de Overheid voorziet in een regelgeving die deze marktwerking toestaat?
Alle partijen hebben baat bij gesponsorde zorg van cliënt tot aan de Overheid, van de maatschappelijke instellingen tot het bedrijfsleven.
Ik hoop dat er over dit onderwerp een gezonde discussie gevoerd kan worden en dat het tegelijkertijd mogelijkheden schept voor meer creatieve benaderingen om de kwaliteit binnen de zorg te vergroten.
Met vriendelijke groet,
Daniël van Dijk [After Son †]
1e Woningbouwstraat 7
1271 SH Huizen
The Netherlands
Tel: 0610062725 or +31610062725
lidm nr 2219250
Mail: [email protected]
http://www.myspace.com/bandafterson
http://afterson.hyves.nl/
http://www.afterson.eu