We hebben een beeldbeller!!

Even na de zinderde finale van de Olympische spelen in Torino, kroop ik nog even achter mijn pc en weer was daar een bericht van Robert Mol. Met het bericht. De Beeldbeller. Ik moest gelijk aan de aan de gevleugelde televisiewoorden. We hebben een beller. Iets waar onze internetdokter vaak mee geconfronteerd wordt. En ook vandaag weer van zijn hand een heerlijke column. Na het italiaans sportspectakel van de afgelopen 2 weken. Doet deze column mij weer beseffen dat ook het werken in de zorg voor verressingen en dynamiek zit. Gelijk een goede aanleiding om weer eens contact te hebben met ons aller Sunny, met haar in het gif gedoopte pennetje. Benieuwd of zij zich weer eens voor medicalfacts achter haar stijlvolle flybook wil nestelen om haar licht op de zorgwereld te laten schijnen. Voor nu de heerlijke februaricolumn van Robbert. Geniet!!De Beeldbeller

Eindelijk was ze in het nieuws: de beeldbeller! Een oudere dame gebruik makend van de moderne techniek om op afstand contact te hebben met haar geliefden. Het contact verliep via de televisie, voor deze mensen gelukkig erg vertrouwt. Ik heb dit al enige jaren geleden trachten te promoten: de telegeriatrie. Hier werd helaas wat gniffelend op gereageerd. Volgens mij is er voor de huidige ouderen, die veel te veel worden gezien als “afgedankt”, nog veel te halen uit de mogelijkheden van de telecommunicatie. Het helpt hen zeker in een omgeving waarin de eenzaamheid vaak troef is. Iedereen heeft haast. Als ik de dames in verzorgingshuizen zie rennen en vliegen en vaak drie dingen tegelijk zie doen, vraag ik ze soms waarom. Dan verschijnt er meestal een kleur op het gezicht en wat mompelende woorden van sorry. Maar even later gaan ze gewoon weer op dezelfde wijze verder. Het is gewoon te druk om de oudere mens even die aandacht te geven die deze nodig heeft in een dergelijke setting. Familie komt wel langs, maar ook daarover hoor je vaak “kwamen ze maar wat meer”. Enfin, de huidige tijd en maatschappij laten het allemaal niet toe.
Dus waarom dan niet via het beeldscherm waar iedereen klaarblijkelijk wel tijd voor heeft. Ik hoop dat er spoedig wat meer professionele aandacht aan deze wijze van communicatie wordt gedaan teneinde juist deze oudere mensen te helpen. Het is weer eens wat anders dan het dagelijks uitkijken naar wat de pot schaft.Eindelijk was ze in het nieuws: de beeldbeller! Een oudere dame gebruik makend van de moderne techniek om op afstand contact te hebben met haar geliefden. Het contact verliep via de televisie, voor deze mensen gelukkig erg vertrouwt. Ik heb dit al enige jaren geleden trachten te promoten: de telegeriatrie. Hier werd helaas wat gniffelend op gereageerd. Volgens mij is er voor de huidige ouderen, die veel te veel worden gezien als “afgedankt”, nog veel te halen uit de mogelijkheden van de telecommunicatie. Het helpt hen zeker in een omgeving waarin de eenzaamheid vaak troef is. Iedereen heeft haast. Als ik de dames in verzorgingshuizen zie rennen en vliegen en vaak drie dingen tegelijk zie doen, vraag ik ze soms waarom. Dan verschijnt er meestal een kleur op het gezicht en wat mompelende woorden van sorry. Maar even later gaan ze gewoon weer op dezelfde wijze verder. Het is gewoon te druk om de oudere mens even die aandacht te geven die deze nodig heeft in een dergelijke setting. Familie komt wel langs, maar ook daarover hoor je vaak “kwamen ze maar wat meer”. Enfin, de huidige tijd en maatschappij laten het allemaal niet toe.
Dus waarom dan niet via het beeldscherm waar iedereen klaarblijkelijk wel tijd voor heeft. Ik hoop dat er spoedig wat meer professionele aandacht aan deze wijze van communicatie wordt gedaan teneinde juist deze oudere mensen te helpen. Het is weer eens wat anders dan het dagelijks uitkijken naar wat de pot schaft.In Amsterdam bezocht ik op uitnodiging van de redactie van Elsevier een symposium waar het kiezen in het nieuwe zorgstelsel centraal stond. Veel belangrijke mensen waren aanwezig en spraken deftige woorden. Onder hen de Minister van VWS en directeuren van ziekenhuizen en zorgverzekeraars. Al gauw bleek dat zij niet dagelijks met heftige emoties bezig zijn, niet frequent op de grens van leven en dood staan en niet eens een paar billen vol poep hebben schoongemaakt. Het onderwerp was zo breed dat er sprake was van een veelzijdig debat zonder echte conclusies. Die kan je koud een maand na de invoering van een nieuw wet ook nog niet trekken. Wellicht pas over een jaar.Uit de praktijk was er nog een merkwaardige casus van een kindje van vijf waarop de röntgenoloog met spoed een consult kinderarts op de uitslag van een fotoverslag had vermeld. Het hartje zat rechts geprojecteerd in plaats van de alom bekende linker plaats. Hoe vertel je dat aan een moeder, die uiteraard erg ongerust werd. Enige dagen later kwam de uitslag: de foto was verkeerd opgehangen. Tja, dat kan nog steeds, ook in 2006.En dan ging een patiënt de spreekkamer uit met twee dichtgeplakte ogen. Het betrof een dakbedekker die na het losscheuren van een oude dakbedekking heel fijne oude lijmdeeltjes in zijn ogen had gekregen. De oogarts adviseerde een bepaalde lijmoplossende oogzalf met verband. De bijna nooit echt opgewekte wachtkamer zag je veranderen toen hij naar huis ging onder begeleiding van zijn vriendin. Die maakte het allemaal voor hem nog erger door mopperend te zeggen “en ik had je nog zo gezegd….”De Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie publiceerde haar rapport betreffende het e-consult. Wat mij al bekend is, kwam hierin naar voren. Veel patiënten willen e-mailen met hun huisarts, die echter nog in geringe mate de mogelijkheid hiertoe biedt. Ook wel weer begrijpelijk daar deze beroepsgroep het momenteel veel te druk heeft met allerlei gedoe rond het declaratiespook. Langzaamaan hoor ik echter geluiden van huisartsen die het twijfelend toch proberen. Ze vallen om van verbazing omdat het gewoon erg meevalt. Ach ja, als er meerdere schapen over de dam zijn, volgen er ongetwijfeld meer. Het kost in deze calvinistische zorg echter veel tijd.Tenslotte is er weer een leuk symposium op gebied van het e-consult. Maandag 20 maart a.s. van 16.30 tot 18.30 uur in Humanitas Akropolys, Achillestraat 290, 3054 RL Rotterdam. De titel luidt: E-Health explodeert!? Lof en Verguizing.
Deelname is kosteloos en wordt afgesloten met een informeel etentje. Aanmelden is mogelijk via [email protected]; tel. 010-461.53.50. Zie voor programma: www.e-healthplatform.nl
Uiteraard bent u welkom! Emaildokter.

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.