Congres stemt in met SER advies over AWBZ
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 31 maart 2008 - 10:05
Array
Ziekenhuisnazorg gaat over naar de Zorgverzekeringswet. Het wonen verdwijnt uit de Awbz evenals enkele vormen van welzijn zoals onderwijs aan autistische kinderen. Meer ruimte krijgt het Persoonsgebonden Budget. Van de 22 mld chronische zorg van de Awbz blijft het meeste overeind. Deze informatie reikte CIZ bestuursvoorzitter Arjan Vermeulen op 28 maart tijdens het congres Recente ontwikkelingen in de indicatiestelling bij Awbz, Wmo, bureaus jeugdzorg, onderwijs, gebruikelijke zorg en psychogeriatrie. Vermeulen deed zijn verhaal een uur nadat de SER haar advies in een persconferentie openbaar had gemaakt. Een bomvolle roze UMC Utrecht collegezaal van indicatiestellers, zorgprofessionals, onderzoekers en beleidsmakers stemde in met het SER advies. Twee kritische kanttekeningen kwamen naar voren. Ten eerste wees de 78 jarige jurist en rolstoeler Aad Burger erop, dat de cliënt tegenwoordig te veel centraal staat als object en niet als zelf regisserend subject. Als object moet hij zelf steeds wachten op hulpverleners die binnen ruime tijdmarges afspraken met hem maken. Ondergetekende merkte ten tweede op, dat het SER advies geen antwoord geeft op de vraag wat de wenselijke groei voor de Awbz bestedingen is. De Rijksbegroting 2008 laat een jaarlijkse groei zien van 1% tot 2012. Dat was in de periode 1995 -2005 acht procent. Twee en een half procent is nodig om de doorgaande vergrijzing tot 2012 bij te houden. Ik heb opgeroepen tot een debat over de wenselijke groei. Wil je kennis nemen van het SER advies? Surf naar www.ser.nl Wil je de Power Point schema’s van Arjan Vermeulen, mijzelf en andere sprekers inzien? Surf naar www.integratedcare.nl klik door op nacholing en op gehouden congressen.
Hoe kunnen in een paar jaar tijd de bestedingen in de chronische zorg teruglopen van 8% groei per jaar naar 1% in de komende jaren? Ik had verwacht dat in het parlement, tijdens verkiezingen en in formatieperiode van 2006 hierover expliciete besluitvorming zou ontstaan. Ik snap het niet dat koepelorganisaties, adviesorganen, patiëntenbeweging deze groeibeperking zo maar laat passeren. Niet dat ik tegen die 1 procent groei ben. Er moet nu eenmaal ook meer geld naar onderwijs, Vogelaarwijken, het leger in Afghanistan en naar milieubeheer. Die 8 procent groei in de tijden van Staatssecretaris Margo Vliegenhart: das war nur einmahl. Maar als die 1% tegenwoordig moet, dan verwacht ik binnen en buiten het parlement en regering discussie over meer eigen bijdragen, bijverzekeren, opeten van het eigen huis en scherpere indicatiestelling. Ik snap niet waarom die discussie uitblijft. Komende week sta ik vast wel weer uren in de file. Ik ga er dan over nadenken.
Opsteller van dit nieuwsbericht is Guus Schrijvers
Hoogleraar Public health in het bijzonder Structuur en functioneren van de
Gezondheidszorg
Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen
en Eerstelijnsgeneeskunde
Universitair Medisch Centrum Utrecht
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
