UMCG onderzoekt nut screening dunne darm bij patiënten met Lynch syndroom

Patienten met het syndroom van Lynch hebben een sterk verhoogde erfelijke aanleg voor het krijgen van verschillende soorten kanker. Zo hebben zij in hun leven tot 70% kans op het krijgen van dikkedarmkanker èn tot 50% kans op baarmoederkanker etc. Ook hebben deze patienten zo’n 5% kans op het krijgen van  dunnedarmkanker. Het UMCG gaat vanaf deze week onderzoeken of het regelmatig screenen op dunnedarmkanker bij patienten met Lynch syndroom zinvol is.De behandeling van kanker heeft de grootste kans van slagen als er in een zo vroeg mogelijk stadium ingegrepen wordt. Soms zelfs vóórdat de kanker ontstaat. Om (voorstadia van) kanker op te sporen, worden patienten met Lych syndroom regelmatig gescreend. Jaarlijks of tweejaarlijks ondergaan zij onder andere gynaecologisch onderzoek en onderzoek van de dikke darm. Screenen van de dunne darm werd tot op heden niet gedaan, simpelweg omdat er geen technische middelen waren om zonder operatie of andere belastende ingreep de dunne darm goed te bekijken.

In de afgelopen jaren zijn er twee technieken ontwikkeld om de dunne darm te onderzoeken. Van de eerste methode merkt de patient bijna niets. De patient slikt een videocapsule, een minuscuul cameraatje ter grote van een pil, in en deze maakt foto’s van het hele spijsverteringskanaal en daarmee van de binnenkant van de dunne darm. Iedere seconde worden er twee foto’s gemaakt, die verstuurd worden naar een datakastje dat de patient gedurende de dag bij zich draagt. Na ongeveer acht uur is de capsule ‘gepasseerd’ en kan de maag-, darm-, leverarts (MDL-arts) op de foto’s van de dunne darm zien of er afwijkingen, zoals poliepen, aanwezig zijn.

Als uit het onderzoek met de videocapsule blijkt dat er afwijkingen zijn, zal de MDL-arts poliepen willen verwijderen of weefsel willen onderzoeken. ‘Gewoon’ endoscopisch onderzoek, waarbij een slang die ook hapjes weefsel kan wegnemen in de darm wordt gebracht, is onbruikbaar om de dunne darm te onderzoeken omdat de dunne darm wel 8 meter lang kan zijn. Zo’n lange endoscoop bestaat niet. Met een nieuwe techniek, de zogenaamde ‘dubbeleballon-endoscoop’, wordt de dunne darm tóch endoscopisch onderzocht. Door de dunne darm met de ballonnetjes te fixeren kan deze over de slang worden opgestroopt. Zo is een veel kortere slang voldoende.

De MDL-artsen gaan in de komende twee jaar bekijken hoe vaak dunnedarmafwijkingen voorkomen bij patienten met het syndroom van Lynch en welke personen een hoge kans hebben op poliepen in de dunne darm. Uiteindelijk zoeken zij antwoord op de vraag of screening van de dunne darm bij patienten met het syndroom van Lynch een zinvolle vorm van vroege opsporing is.

Het syndroom van Lynch is een vrij zeldzame ziekte. Veel van de Nederlandse patienten staan geregistreerd in een landelijke database. Deze database is uniek in de wereld en maakt Nederland bij uitstek geschikt voor onderzoek naar het syndroom van Lynch. In totaal zullen zo’n 200 patienten meedoen aan deze CELCIUS-studie. Jan Jacob Koornstra, MDL-arts in het UMCG, is initiatiefnemer van de studie, waar negen Nederlandse ziekenhuizen aan meedoen. KWF Kankerbestrijding maakt samen met de distributeur van videocapsules Acertys het onderzoek financieel mogelijk.

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.