Draagbare apparaten om de stollingswaarde van het bloed te meten

Een meerwaarde bij gebruik door patient
Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht het nut van een draagbaar apparaat om de stollingswaarde van het bloed te meten. Bij de patienten die zelf het apparaat gebruiken wordt een vermindering van het aantal bloedvatincidenten vastgesteld. Bij degenen die daarbij ook hun medicatiedosis kunnen aanpassen daalt ook het sterftecijfer. Bij dit gebruik van de meter verminderen de kosten voor patient (als het RIZIV terugbetaalt) en gemeenschap, maar het aantal patienten dat het apparaat zelf kan gebruiken is waarschijnlijk beperkt. Het KCE raadt aan om bij gebruik door de patient terugbetaling te overwegen. Er bestaat momenteel onvoldoende sterk bewijs om het gebruik van de apparaten door de huisartsen of de antistollingsklinieken aan te raden.
In Belgie nemen meer dan 100.000 mensen antistollingsmedicatie, meestal gedurende zeer lange periodes of zelfs levenslang. Het gaat om mensen met een verhoogde kans op beroerte, longembolie, trombose en bepaalde hartpatienten. De behandeling doet hun levensverwachting toenemen en vermindert het risico op bloedklonters.

Voeding en de inname van andere geneesmiddelen kunnen de antistolling beïnvloeden. Daarom moet de dosis van de medicatie regelmatig aangepast worden. In de huidige zorg wordt minstens een keer per maand bij de patient door de huisarts bloed geprikt. Het bloedstaal wordt onderzocht in een laboratorium, dat de stollingswaarde dan meedeelt aan de huisarts. Deze past dan, indien nodig, de dosis aan.

Vandaag bestaan er ook draagbare apparaten voor een meting ter plaatse , om het even waar de patient zich bevindt (vandaar de Engelse benaming ‘Point of Care’ of POC). Daarmee kan men de stollingswaarde met behulp van een druppel bloed onmiddellijk bepalen, zonder tussenkomst van een laboratorium en met minder pijn en ongemak. De patient kan het POC-apparaat thuis gebruiken en de dosis zelf aanpassen (patientzelfmanagement) of de dosis door een professionele zorgverlener laten aanpassen (patientzelfcontrole). Het apparaat kan ook door een huisarts of in een antistollingskliniek worden gebruikt. De kostprijs van een POC-meter bedraagt ongeveer 1000€. Momenteel wordt de meter niet door het RIZIV terugbetaald.

Incidenten en sterftecijfer dalen bij zelfmanagement
Het KCE stelde vast dat bij zelfmanagement het aantal bloedvatincidenten en het sterftecijfer daalt. Er komt echter maar een klein aantal patienten met de vereiste fysische en cognitieve bekwaamheden in aanmerking voor deze methode. Hun aantal wordt geschat op 14% (cijfers van Verenigd Koninkrijk) tot 24% (cijfers van Canada) van het totale aantal patienten. Zelfcontrole vermindert ook het aantal incidenten, maar niet het sterftecijfer. De twee methoden, en dan vooral zelfmanagement, zijn ook goedkoper voor patient (bij terugbetaling door het RIZIV) en gemeenschap dan de klassieke zorg,. De besparingen zijn wel minder groot als de patient zijn huisartsbezoeken handhaaft, ofschoon hij zelf over een meter beschikt.

Momenteel geen bewijzen bij gebruik door huisarts en antistollingsklinieken
Het is niet bewezen dat het gebruik van het apparaat door huisarts en antistollingsklinieken een invloed heeft op het aantal bloedvatincidenten en het sterftecijfer. De kosten hangen af van het aantal patienten, het aantal testen per patient, enz.

KCE aanbevelingen
Het KCE pleit ervoor om de opvolging van antistollingstherapie te richten op patientmanagement, indien mogelijk, of minstens op zelfcontrole. Het raadt aan om bij de twee methodes terugbetaling te overwegen van patienttraining, het apparaat, strips, kwaliteitscontrole en advies van een professionele zorgverlener.

Daarnaast beveelt het KCE aan om een pilootstudie op te starten. In die studie zouden de criteria moeten worden bepaald voor de selectie en de opleiding van de patienten voor zelfmanagement en zelfcontrole en zouden de reele kosten moeten worden berekend. De patient zou alleszins moeten worden geselecteerd op basis van zijn bereidwilligheid en bekwaamheid en training zou verplicht moeten worden. Bijstand moet beschikbaar zijn voor het oplossen van problemen of om de doses aan te passen. Kwaliteitscontrole van de apparaten is nodig.

Voor het gebruik van POC-apparaten door een huisarts of in een antistollingskliniek is er momenteel onvoldoende sterk bewijs om het gebruik ervan aan te raden.

Deze aanbevelingen moeten worden herzien als nieuwe antistollingsmedicatie de referentiebehandeling wordt en bloedcontroles overbodig maakt.

De volledige tekst van de studie is beschikbaar op de website van het KCE: http://kce.fgov.be (rubriek publicaties) onder de referentie KCE Reports vol.117A.
Bron : Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.