Op zoek naar goede zorg
Array
Bij wie moet ik zijn voor de beste medische zorgverlening? Hoe weet ik eigenlijk wat goede zorg is? Onderzoekers van IQ healtcare (UMC St Radboud) hebben voor twaalf veelvoorkomende soorten van zorgverlening sets van vragen samengesteld, die patienten, zorgverzekeraars en andere publieke belanghebbenden zich zouden moeten stellen om de kwaliteit van de zorgverlening te beoordelen.
De onderzoekers van IQ healthcare hebben twaalf zogenoemde ´zorgproducten´ geselecteerd. Bijvoorbeeld diabeteszorg. Voor diabetes hebben zij een set van achttien items (kwaliteitsindicatoren) opgesteld, die tezamen een belangrijke aanwijzing vormen voor de kwaliteit van de diabeteszorg van een zorgverlener in de eerste lijn, bijvoorbeeld de huisarts. Voorbeelden van de kwaliteitsindicatoren: hoeveel procent van de diabetespatienten heeft in deze huisartspraktijk een eigen zorgcoördinator? Hoeveel procent heeft een gezonde bloeddruk? Hoeveel procent heeft een gezond gewicht? De antwoorden op dit soort vragen vormen een goede indicatie voor het resultaat, dat de zorgverlener met de behandeling van diabetes bereikt. En daarmee voor de kwaliteit van de diabeteszorg.
Voor de elf andere onderzochte zorgproducten is hetzelfde traject gevolgd, wat sets van tussen de twaalf en twintig kwaliteitsindicatoren heeft opgeleverd.
Bij de opbouw van de sets indicatoren is gezocht in binnen- en buitenland. Ze zijn onder meer gehaald uit standaarden en behandelrichtlijnen van de verschillende medische en paramedische beroepsgroepen in de eerste lijn. Ook inhoudelijke experts zijn geraadpleegd. De onderzoekers hebben veel waarde gehecht aan aspecten als samenwerking tussen verschillende zorgverleners op één gebied en goede onderlinge afstemming van de zorg.
De sets moeten nu ter beoordeling worden voorgelegd aan vertegenwoordigers van patienten-verenigingen, zorgverzekeraars en andere relevante gebruikers.
Scores en normen
Vragen stellen is één ding, antwoord krijgen een ander. De indicatorensets hebben alleen praktische waarde als zorgverleners hun registratie waar nodig aanpassen, en als ze de benodigde informatie voor het bepalen van scores op indicatoren beschikbaar stellen. Ook moeten er normen worden gesteld: welke score kan worden beschouwd als slecht, voldoende of goed? Dat is de norm. Pas als zulke normen zijn vastgesteld, is een indicatorenset echt bruikbaar voor de dagelijkse praktijk. De nu gepresenteerde sets vormen een eerste stap op weg naar een bruikbare beoordeling van eerstelijnszorg.
De twaalf zorgproducten waarvoor indicatorensets beschikbaar zijn: COPD, diabetes mellitus, hartfalen, cardiovasculair risicomanagement, depressie, dementie, zwangerschap en bevalling, lage-rugpijn, decubitus, acute GGZ, acute zorg door huisartsen(posten) en SEH’s, en zorgmanagement in de eerste lijn.
Het onderzoek is uitgevoerd met subsidie van ZonMw.
Bron: UMCN
