Help de huishoudelijke hulp… met kwaliteit en opleidingen!
Array
Wethouder Van Daalen van de gemeente Amersfoort heeft Thuiszorg Service Nederland (TSN) gewaarschuwd dat de organisatie orde op zaken moet stellen. Werknemers klagen dat ze in sommige gevallen salarissen niet (volledig) zijn uitbetaald door TSN en dat ze minder reiskosten krijgen.
(Bron: DeStadAmersfoort.nl, 31-3-2010)
Koepelorganisatie Actiz wil een totaal ander stelsel voor ouderen- en thuiszorg. De vierhonderd bij Actiz aangesloten zorginstellingen leveren zorg aan twee miljoen mensen. Ze vrezen dat zonder ingrijpen de zorg onbetaalbaar wordt. (Bron: Trouw, 30-3-2010)
Libertas Leiden zegt honderd thuiszorgmedewerkers met een tijdelijk contract de wacht aan. ‘Gevreesde ontslagen zijn niet meer te vermijden. Oorzaak: de prijzenoorlog die is ontstaan door de zorgveiling in Leiden’, aldus Frits van Oosten, Raad van Bestuur Libertas.
(Bron: Leidsch Dagblad, 24-3-2010)
Medewerkers thuiszorgorganisatie Zorgstroom in Walcheren gaan ‘verrassende’ acties houden binnen Zorgstroom om zo een sociaal plan af te dwingen. Volgens ABVAKABO heeft de organisatie in een eerder stadium medewerkers gevraagd loon en uren in te leveren.
(Bron: PZC, 24-3-2010).
De thuiszorgorganisatie Vérian levert vanaf 1 mei geen huishoudelijke hulp meer in Hattem. Het tarief van de gemeente lag onder de kostprijs. Voor Vérian is dit onbespreekbaar. Dit kost Vérian niet alleen omzet, maar ook tachtig mensen.
(Bron: De Stentor, 18-3-2010)
Thuiszorgaanbieders Zorgkompas Odoorn en De Nieuwe Zorg Thuis in Nieuwleusen maken gebruik van onderaannemer ZORGassist in Leeuwarden voor de levering van huishoudelijke hulp in de
gemeente Tynaarlo. Dit is in strijd met de contractregels van de gemeente.
(Bron: RTV Drenthe, 17-3-2010)
De invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo)Â heeft tot nu toe niet alleen geleid tot een markt van
aanbestedingen, maar ook tot een markt van onrust, financiele tekorten en – helaas – verschillende ontslagen. De Wmo bepaalt dat zorginstellingen niet zomaar hulp bij het huishouden mogen leveren, maar hiervoor een contract moeten afsluiten met de gemeenten. Gevolg: zorginstellingen moeten met elkaar concurreren om een dergelijk contract te bemachtigen. De praktijk laat zien dat financieel noodlijdende gemeenten aanbesteden tegen fors
lagere tarieven. Er zijn huishoudelijke hulp-aanbieders die daar op inspringen. Zorginstellingen gaan mee in die lage tendens om niet meer omzet kwijt te raken. Verder zijn ze gaan besparen op directe kosten en dat betekent bezuinigen op huishoudelijke hulpen. Opleidingen en andere voor de huishoudelijke hulpen bestemde middelen worden geschrapt, dan wel bijgesteld. In veel voorkomende gevallen worden ze zelfs gekort op hun financiele
beloning en worden ze gemotiveerd een lagere loonschaal te accepteren. En wie daar niet in mee gaat, loopt kans om te worden ontslagen. De hierboven genoemde praktijkvoorbeelden zijn exemplarisch.
