Effectiviteit van zelfzorg bij chronisch hartfalen
ArrayDe behandeling van chronisch hartfalen bestaat voor een groot deel uit dagelijkse zelfzorg, zoals uit zout- en vochtbeperking, medicatie, wegen, lichaamsbeweging en symptomen van hartfalen monitoren. Dionne Kessing toonde aan dat psychosociale factoren van belang zijn voor het slagen van deze zelfzorg. Gunstige factoren zijn het hebben van een partner, het emotioneel welbevinden en goede zelfzorgkennis; risicofactoren onder meer depressie en vermoeidheid.
Chronisch hartfalen is een ongeneeslijke en langzaam progressieve aandoening. Het aantal patiënten met chronisch hartfalen stijgt aanzienlijk en het risico op heropnames is groot. De behandeling bestaat voor een groot deel uit dagelijkse zelfzorg. die bestaat uit zout- en vochtbeperking, medicatie, dagelijks wegen, regelmatige lichaamsbeweging en het monitoren van hartfalensymptomen en zonodig de arts/verpleegkundige raadplegen.
In dit proefschrift werd aangetoond dat psychosociale factoren van belang zijn ten aanzien van de kwaliteit van deze zelfzorg. Gunstige factoren waren het hebben van een partner, het emotioneel welbevinden en goede zelfzorgkennis. Daarnaast waren er ook diverse (psychologische) risicofactoren, waaronder depressie, anhedonie en vermoeidheid. Ook bleken depressie en Type D persoonlijkheid een negatieve voorspeller van tijdige consultatie van een arts bij een toename van hartfalensymptomen. Type D persoonlijkheid kan worden gedefinieerd als een verhoogde neiging om negatieve emoties te ervaren in combinatie met sociale geremdheid/inhibitie.
Verder bleek dat zelfzorg samenhing met een betere gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven. Concluderend vraagt het proefschrift wetenschappers en clinici om een dynamische en multidisciplinaire benadering te hanteren in het optimaliseren van hartfalen(zelf)zorg.
Locatie: Cobbenhagengebouw, Aula (ingang via Koopmansgebouw)