Van theorie naar praktijk: Laten zien dat het kan

Voor het programma Doen of laten? Terugdringen van onnodige zorg is de tweede fase, de fase van de feitelijke deïmplementatie, aangebroken. Zeven projecten hebben goedkeuring gekregen om aan de slag te gaan. Het achtste project volgt binnenkort.

“Een mooi moment,” vertelt projectcoördinator Tijn Kool. “De teams gaan nu in hun eigen regio van start. Nog niet met de daadwerkelijke deïmplementatie, maar eerst met een gedegen voorbereiding daarop.” Zo inventariseren de teams samen met ziekenhuizen, huisartsen en anderen die bij het project betrokken zijn, de belemmerende en bevorderende factoren van de interventie zodat zij die eventueel nog kunnen aanpassen.

Ook maken de projectteams eventueel benodigd informatiemateriaal en betrekken zij alle partijen. Want wat de teams gaan doen, raakt veel meer dan alleen de betreffende afdeling in het ziekenhuis. Het streven is deze voorbereidende werkzaamheden eind september 2016, wanneer de volgende werkconferentie plaatsvindt, grotendeels achter de rug te hebben.

Kool: “Natuurlijk helpt het coördinerend team de projecten hiermee. Onze kennis die we hebben opgedaan bij de twee reviews die we eerder hebben gedaan, komt daarbij goed van pas. De do’s en dont’s van deïmplementatie hebben we steeds beter in beeld. We weten ook dat er nog veel ontdekt moet worden en daar gaat dit programma aan bijdragen.”

Relevantie

De bottum-up call in de umc’s leverde 42 ideeën op die de stuurgroep zeer zorgvuldig en blind op zo’n 15 criteria heeft beoordeeld. Op basis van deze score en discussie binnen de stuurgroep volgde uiteindelijk een selectie van acht projecten. Deze acht werden uitgenodigd om hun idee van een paar A4tjes uit te werken tot een volwassen plan. Zeven projecten kregen goedkeuring om per 1 juni 2016 aan de slag te gaan. De realisatie van één van deze projecten bleek niet haalbaar en daarvoor wordt nu een alternatief gezocht. Belangrijkste criteria voor de selectie waren kwaliteit en relevantie. “Het moest een project zijn waarvan is aangetoond dat de zorg niet zinvol is en waarbij er mogelijke schade is voor de patiënt. De evidence moest dus al duidelijk zijn. Er waren ook verschillende ideeën waarbij het om vermoedens ging, maar daar is bewust niet voor gekozen. We willen nu een stap verder zetten en daadwerkelijk aan de slag. Daarnaast is gekeken naar de maatschappelijke relevantie. Hoe groot is de patiëntengroep die het betreft? Is het een klein academisch onderwerp of is het iets waar veel zorgverleners mee te maken hebben? Uiteraard is ook gekeken naar de kwaliteit van het voorstel. Hoe gedegen zit het in elkaar? Hoe realistisch is het en hoe heeft men de verschillende activiteiten op elkaar afgestemd?” licht Kool toe.

Beweging

De werkconferenties zijn belangrijk in dit programma. Twee keer per jaar komen alle teams bij elkaar en naarmate de projecten vorderen zal ook het aantal mensen dat bij deze projecten betrokken is toenemen en dus ook het aantal deelnemers aan deze werkconferenties. Kool: “Tijdens die bijeenkomsten delen de projectteams ervaring en kennis en gaan we gezamenlijk het wiel uitvinden. Want als we iets geleerd hebben van de reviews is dat er nog relatief weinig kennis is en relatief weinig goede studies zijn. En er is zeker geen onderzoek dat op een wat abstracter niveau kijkt: wat gebeurt er, wat moet je doen en welke interventies werken bij welke zorg? Dat gaan we allemaal doen, maar dat kunnen we niet alleen. Bestuurders, medisch specialisten, huisartsen, fysiotherapeuten, verzekeraars… we willen iedereen meenemen in deze gedragsverandering. We willen een beweging op gang brengen. Deïmplementatie is verandering van gedrag en we weten allemaal hoe moeilijk dat is. In dit geval is het nog moeilijker omdat je ergens mee gaat ophouden en dat is een boodschap die niet iedereen even fijn vindt. Het kost met name op korte termijn tijd en dus geld. Daar zit niemand op te wachten, zeker niet de arts die in de spreekkamer het gesprek met de patiënt moet aangaan en moet uitleggen dat de bepaling van vitamine B12 of D die de patiënt zo graag wil omdat hij zich zo moe voelt, niet zinvol is. En toch moet het gebeuren, want zo doorgaan is geen optie. Tot nu toe is het veelal gebleven bij theoretische lijstjes en nu gaan we met elkaar aan de slag op de werkvloer en laten zien dat het kan.”

Projecten

Een uitgebreide beschrijving van de zeven projecten die per 1 juni 2016 zijn gestart, volgt. Hier alvast het overzicht:

• Afbouwen onnodig gebruik van inhalatie corticosteroïden bij COPD
• Beperken van controle CT-scans na curatieve behandeling maligne lymfoom
• Deïmplementatie van artroscopieën en MRI’s bij degeneratieve knieën zonder slotklachten
• Terugdringen van vitaminebepalingen in de huisartsenpraktijk
• Reductie overbodige diagnostiek door attitudeverandering van artsen interne geneeskunde
• Het terugdringen van onnodig kathetergebruik
• Onnodige gastroscopie voor dyspepsie

Lees hier meer over het programma Doen of laten? Terugdringen van onnodige zorg

Bron: NFU

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.