Willemijn Corpeleijn: Beste manier om prematuren te voeden

Onderzoek onder 400 premature baby’s, die gedurende de eerste 10 dagen van hun leven donormelk of kunstvoeding kregen, laat zien dat er geen verschil is in het aantal ernstige infecties of sterfgevallen tussen de kunstvoedings- en donormelkgroep. Het is veilig om donormelk aan prematuren te geven maar er zijn geen (grote) voordelen ten opzichte van kunstvoeding. Ze kregen deze studievoeding alleen als er geen of niet voldoende melk van de eigen moeder was.

Willemijn Corpeleijn deed voor haar proefschrift dit onderzoek naar de beste manier om deze prematuren te voeden. Het ging met name om baby’s die veel te vroeg en veel te klein zijn geboren, met een geboortegewicht van minder dan 1500 gram. Uit eerder onderzoek was al bekend dat het beter gaat met prematuren als ze afgekolfde melk van hun eigen moeder krijgen in plaats van kunstvoeding. De baby’s hebben minder vaak ernstige infecties en overlijden minder vaak. Helaas is voor veel prematuren geen of te weinig melk van hun eigen moeder beschikbaar. Corpeleijn vroeg zich af of het dan zin heeft om deze kinderen gepasteuriseerde melk van andere moeders te geven, donormelk dus.

Uit het onderzoek kwam wel opnieuw duidelijk naar voren dat het beter ging met de kinderen die veel afgekolfde melk van hun eigen moeder krijgen. Inmiddels is uit ander onderzoek gebleken dat het langer geven van donormelk wel gunstig is voor prematuren.

Prematuriteit, gedefinieerd als geboorte voor de 37e week van de zwangerschap, is een belang- rijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit in de neonatale periode maar ook daarna. In 2016 was het de belangrijkste doodsoorzaak bij kinderen onder de 5 jaar, verantwoordelijk voor bijna 1 miljoen sterfgevallen wereldwijd. Met name kinderen met een geboortegewicht onder de 1500 gram (Very Low Birth Weight infants, VLBW infants) lopen het risico op een ongunstige uitkomst. Morbiditeit op de korte termijn wordt veroorzaakt door immaturiteit van vrijwel alle orgaansystemen en het immuunsysteem en omvat hersenbloedingen, het respiratoir-distress syndroom, necrotiserende enterocoli’s (NEC) en sepsis. Morbiditeit op de lange termijn wordt veroorzaakt door complicaties ontstaan tijdens de neonatale fase maar ook door de blootstelling aan ‘extra-uterien leven’ tijdens een kritieke periode van hersenontwikkeling. Het ultieme doel van neonatale intensive care zorg is dan ook te waarborgen dat prematuren niet alleen de neonatale periode overleven maar ook opgroeien tot gezonde adolescenten en volwassenen die kunnen deelnemen aan de maatschappij. Desalniettemin weten we van een cohort uit 1983 bestaande uit 1338 kinderen met een geboortegewicht onder de 1500 gram en/of geboren voor 32 weken, dat een aanzienlijk deel kampt met de lange termijn gevolgen hiervan. Op 19 jarige leeftijd had 32% van deze jongvolwassenen milde tot ernstige beperkingen in het neurosensorisch functioneren, motorisch functioneren en/of bij deelname aan de maatschappij in de bredere zin van het woord. Deze resultaten onderstrepen duidelijk de noodzaak om meer begrip te krijgen van de etiologie van ontwikkelingsachterstand na een premature geboorte en het belang van onderzoek naar interventies die de kans op een ontwikkelingsachterstand verkleinen.

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.