Blaren zijn niet alleen het probleem van beginnende wandelaars
Array
Over blaren wordt soms wat aanmatigend gedaan. Laat je niets wijsmaken door andere wandelaars die menen dat zij dé oplossing hebben voor jouw blaarprobleem.
Dé gouden tip bestaat niet; wat bij de ene wandelaar een succes is, hoeft niet per se bij de ander ook goed te werken. Iedereen heeft andere voeten en blaren kunnen heel uiteenlopende oorzaken hebben.
Blaren zijn niet specifiek iets voor beginnende wandelaars. Ook getrainde lopers die ieder weekend meer dan 30 km wandelen kunnen er hardnekkig last van blijven houden. De oplossing moet je vooral zelf zien te vinden.
Een blaar is een huidletsel. Het is een ophoping van vocht (plasma) tussen de opperhuid en de lederhuid waardoor we een blaas op de huid zien. Een branderige, rode huid is het eerste voorteken.
Blaren ontstaan bij sportbeoefening meestal door lang- durige of hevige wrijving van de huid. Bij wandelaars of lange afstandslopers komen blaren geregeld voor. Het belangrijkste is goede voor- zorgsmaatregelen te nemen. Als er toch blaren verschijnen op de voeten, is het aangeraden om de blaren op de juiste wijze te behandelen, zodat er geen infecties ontstaan.
Onze huid is slechts 1 tot 1,5 mm dik en bestaat uit twee lagen: de opperhuid of epidermis en de lederhuid of dermis. De lagen worden van elkaar gescheiden door het basaalmembraan.
Wanneer er voortdurend wrijving op een bepaalde plaats op de huid uitgeoefend wordt, kunnen holtes tussen deze huidlagen ontstaan. Deze holtes vullen zich met vocht en hier ontstaat een blaar. Een holte in het epidermis of het basaalmembraan vult zich meestal met helder vocht. In de lederhuid vult de holte zich echter met bloed, wat tot een bloedblaar leidt. Verschillende factoren zoals vocht, wrijving, hitte en koude hebben een invloed op het ontstaan van blaren.
Door de inspanning van het wandelen of lopen komt er transpiratievocht tussen de voeten en de sokken te zitten. Dat vocht maakt de huid week en gevoelig. Wrijving van de huid met een oppervlak, o.a. de sok of schoen, veroorzaakt warmte en kracht. De verbinding tussen de huidlagen kan door de temperatuurschommel- ingen verzwakken, waardoor vlugger holtes ontstaan die zich vullen met vocht.
Knellende schoenen, de naad van een sok of een plooi in de kous, zand of een steentje in de schoen zijn aanleidingen van wrijving.
Op een hete ondergrond, of op een warme zomerdag, is de temperatuur van de voeten ook hoger, zeker in slecht geventileerde schoenen. Deze warmte op de huid vergroot ook de kans op blaren. Er is heel wat minder wrijving nodig om de huidlagen te verzwakken en blaren ver- schijnen veel vlugger. Door de koude dan weer raakt de voethuid minder doorbloed en daardoor raakt ze ook gevoeliger voor blaren.
Waarom maakt onze huid die holtes aan?
Het is een reactie van de huid zelf om beschadiging door de druk of de wrijving te voorkomen. Als deze druk of wrijving regelmatig voor- komt, zal de huid reageren door eelt te vormen op die plaatsen. Eelt is een natuurlijke, lokale verdikking van de huid met een beschermende functie. Je zou kunnen zeggen dat eelt eigenlijk goed is, en dat is het in bepaald gevallen ook. Het biedt een bescherming tegen blaren. Te veel eelt zorgt dan weer voor het omgekeerde effect. Blaren onder eelt zijn heel pijnlijk en moeilijk te behandelen. Laat eelt daarom regelmatig wegnemen door een voetverzorger.
