Modellen en risicokaarten voor vector-overgedragen ziekten
ArrayVector-overgedragen ziekten zijn ziekten die worden verspreid door geleedpotigen zoals muggen, knutten, teken en zandvliegen. De vector (overbrenger) veroorzaakt niet zelf de ziekte, maar draagt het ziekmakende organisme over. Voorbeelden van vector-overgedragen ziekten zijn het West-Nijlvirus, de ziekte van Lyme en blauwtong. Om te onderzoeken of eventuele klimaatveranderingen effect hebben op het risico dat dit soort ziekten in Europa (meer) gaat voorkomen, zijn modellen nodig. Nienke Hartemink beschrijft hoe wiskundige modellen kunnen helpen om het risico op uitbraken van verschillende vector-overgedragen ziekten te bepalen. Ze beschrijft ook een methode om met de uitkomsten van deze modellen risicokaartjes te maken.
Een essentiele voorwaarde voor het kunnen opstellen van deze modellen is de beschikbaarheid van betrouwbare gegevens over de vectoren. Voorbeelden van deze gegevens zijn het aantal vectoren op een bepaalde plek, de levensduur van de vector en het vermogen van de vector om de ziekte over te dragen. Vaak is de beschikbaarheid van deze gegevens de beperkende factor voor het opstellen van modellen, Daarom blijven veldwerk en labwerk essentieel in de strijd tegen vector-overgedragen ziekten, concludeert Hartemink.
07-12-2009, 14:30 uur , Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht. Nienke Hartemink, Diergeneeskunde Proefschrift: Vector-borne diseases: the basic reproduction number R0 and risk maps Promotor 1: Prof. dr. ir. J.A.P. Heesterbeek
Bron: UU