Gouddeeltjes tegen kanker
Array
Wetenschappers van MIRA ontwikkelen een methode om tumoren te detecteren en te bestrijden met behulp van gouddeeltjes op nanoschaal. Het idee er achter is dat je aan minuscule gouddeeltjes eiwitten (antilichamen) bevestigt, die zorgen dat de gouddeeltjes vanzelf bij een tumor terecht komen. Vervolgens kun je ze detecteren, of inzetten om de tumor te vernietigen. Het duurt nog even voor de methode in de kliniek toegepast kan worden, maar de onderzoekers hebben onlangs wel enkele belangrijke wetenschappelijke drempels geslecht, vertelt onderzoeker Srirang Manohar. Dit jaar publiceerden hij en zijn collega’s al drie wetenschappelijke artikelen over dit onderzoek.
Het uiteindelijke doel van het onderzoek van Manohar en Ton van Leeuwen van de Biomedical Photonic Imaging group, is het inzetten van nano-gouddeeltjes voor het detecteren en vernietigen van tumoren. Hierbij gebruiken ze minuscule goudstaafjes van ongeveer vijftig nanometer lang, minder dan eenduizendste van de dikte van een menselijke haar.
Op de goudstaafjes worden antilichamen bevestigd die ervoor zorgen dat de gouddeeltjes binden aan tumorcellen. De gouddeeltjes die op een tumor vastzitten, maken het mogelijk om de tumor op te sporen met behulp van bestaande fotoakoestische technieken. Bovendien zijn de gouddeeltjes in staat – doordat ze zeer snel opwarmen als je ze beschijnt met infrarood licht – om tumoren te vernietigen.
Hobbels
Zo ver is het voorlopig echter nog niet. Er zijn nog een aantal belangrijke wetenschappelijke hobbels te nemen. Om de techniek een succes te maken moet worden voldaan aan een paar belangrijke randvoorwaarden. Zo moeten de goudstaafjes zo gesynthetiseerd worden dat ze licht van de juiste golflengte absorberen, dat ze in het lichaam op de plaats van bestemming komen, goed te detecteren zijn, worden ingepakt zodat ze niet schadelijk zijn voor het lichaam en lang genoeg in het lichaam aanwezig blijven om hun effect te hebben.
Enkele van deze wetenschappelijke hobbels zijn nu genomen met behulp van onderzoeken die dit jaar zijn gepubliceerd in vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften.
Onzichtbaar
De nanogouddeeltjes hebben de neiging om aan elkaar te plakken. Om dit te voorkomen worden de deeltjes bij de productie direct voorzien van een laagje CTAB (cetyltrimethylammonium bromide). Dit materiaal is echter schadelijk voor het lichaam omdat het ook gezonde cellen doodt. De MIRA onderzoekers hebben dit schadelijke laagje vervangen door een laagje van het ongevaarlijke Poly-Ethyleen Glycol (PEG). Dit materiaal voorkomt niet alleen dat de gouddeeltjes aan elkaar klonteren, maar zorgt er ook voor dat ze een tijdje ‘onzichtbaar’ blijven voor het afweersysteem. Hierdoor hebben ze de gelegenheid om tumorcellen te vinden en er aan vast te hechten. De MIRA onderzoekers hebben verder het eerste grootschalige onderzoek uitgevoerd waaruit naar voren komt dat de deeltjes lang genoeg in het lichaam aanwezig blijven om ze te kunnen gebruiken voor de detectie en/of bestrijding van kankercellen.
Bron: Universiteit Twente
