O UVIT, volg nou toch Agis

Array

In een kleine gemeente werken vier huisartsenpraktijken goed samen bij onder meer het bieden van chronische zorg aan mensen met diabetes, COPD, te hoge cardio-risico’s en bij mensen met hartfalen. In de gemeente hebben zorgverzekeraars UVIT en AGIS ongeveer evenveel patienten. Bij drie praktijken is AGIS de preferente (= de grootste) zorgverzekeraar en bij één UVIT. Deze twee grote zorgverzekeraars willen elkaars contracten voor keten DBC’s en kleine verrichtingen niet accepteren. Die contracten verschillen op de punten: 1. Aan te leveren statistische gegevens 2. Te gebruiken software 3. Prestatie indicatoren waarop wordt afgerekend en 4. Tarieven die worden betaald. UVIT weigert in de drie praktijken AGIS als preferente verzekeraar te volgen. Bij de vierde, waar zij zelf de grootste is, komt UVIT niet tot een contract. Alle huisartsen willen de AGIS contracten volgen: die is eenvoudiger en intelligenter en betaalt beter. Dit verhaal vertelde een van de betrokken huisartsen als onderdeel van zijn afstudeeropdracht in de Masterclass Geïntegreerde Eerstelijnszorg. Hij presenteerde dat tijdens de slotbijeenkomst op woensdag 17 november. Zijn vraag aan de andere deelnemers en ondergetekende was, wat de vier huisartsenpraktijken hiermee aan moesten. Ik som in sneltreinvaart de aangereikte suggesties op. 1. Besef goed wat je probleem is. Gaat het je om de centen? Of om de onnodige, dubbele registratie? Vind je de UVIT prestatie-indicatoren onvoldoende? Of ben je gewoon boos, dat UVIT voorlieden andere taal spreken dan hun onderhandelaars in kleine gemeenten? Vanuit je ervaren probleem onderneem je actie. 2. Je kunt actief niets doen. Hopen dat AGIS en ACHMEA per 1 januari 2011 één geheel worden en daarmee de grootste worden in jouw gemeente. Dan is de rol van UVIT kleiner. 3. Breng AGIS en UVIT bij elkaar aan één tafel en dring bij UVIT aan om op één lijn te komen. 4. De vier praktijken vormen onderdeel van een grote zorggroep. Vraag UVIT en AGIS om niet per praktijk te onderhandelen over chronische zorg en kleine verrichtingen, maar per zorggroep. Het concept ‘preferente zorgverzekeraar’ zou niet per huisarts maar per zorggroep moeten gelden. Tot zover dit bericht. Op 15 december start de volgende Julius Masterclass Geïntegreerde eerstelijn. De Masterclass bestaat uit dertien colleges, alle op de woensdag, van 15.00-19.00 uur. De laatste jaren ondergaat de geïntegreerde eerstelijnszorg grote veranderingen. Verschillende initiatiefrijke en innovatieve zorgverleners ontwikkelen aansprekende zorgprogramma’s, zetten zorggroepen
op en vormen multidisciplinaire samenwerkingsverbanden. Veel van de kwalitatief goede zorg in de eerste lijn wordt door individuele zorgaanbieders zelf afgehandeld. De belangrijkste ontwikkelingen vinden echter plaats binnen de multidisciplinaire zorg. Daarbij is de samenhang tussen de geïntegreerde eerstelijnszorg en andere (deels private) zorgterreinen, zoals de wijkverpleging, de ouderenzorg, verpleeghuiszorg en tweedelijnszorg van groot belang. Ook de ontwikkeling van de hierboven genoemde onderhandelingen met zorgverzekeraars van komt aan de orde. Wil jij aan deze Masterclass deelnemen? Surf dan naar www.unitzorginnovatie.nl en klik door op ‘Masterclasses’. Fris je eigen kennis op en deel je ervaringen met ervaren docenten en collega’s uit andere delen van het land. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Het maximum aantal deelnemers bedraagt zestien. De groepsleiding bestaat uit de ervaren en gedreven docenten dr. Henk van de Steeg en drs. Diek Scholten.

Guus Schrijvers

Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom

Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.

Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.

Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.

Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’

In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.

Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’

Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.

Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.

Recente artikelen