Ontwikkeling van Humanized Multiple Myeloma model geeft ongekende mogelijkheden voor fundamenteel onderzoek ziekte van Kahler
ArrayGrant voor muizenonderzoek naar multiple myeloom
Dr. Anton Martens van de afdeling Immunologie heeft een Senior Research Grant gekregen ter waarde van twee keer honderdduizend dollar. Deze is aan hem toegekend door de Multiple Myeloma Research Foundation (MMRF) uit de Verenigde Staten en is bedoeld als stimuleringsgeld voor het onderzoek dat hij verricht naar het multiple myeloom, ofwel de ziekte van Kahler. Dit is met name gericht op de verdere ontwikkeling van het zogenoemde Humanized Multiple Myeloma model.
Dit model is een nieuw concept, dat Martens ontwikkelt samen met dr. Richard Groen – een postdoc in zijn groep – en onderzoekers van de afdeling Hematologie. Het bestaat eruit dat stamcellen uit het beenmerg van een donor worden geïsoleerd, dat deze worden opgekweekt en vervolgens uitgezaaid op een keramisch draagmateriaal; de scaffold. “Deze scaffolds, met daarop dus de stamcellen, worden onderhuids bij muizen geïmplanteerdâ€, zegt Martens. “Na acht weken heeft zich hierin menselijk bot gevormd.†Dit blijkt een onverwachte toepassing te zijn van de tissue engineering, een techniek die al langer gebruikt wordt voor het maken van kunstbot. “Het blijkt namelijk een ideale omgeving voor het laten uitgroeien van de kankercellen van Kahlerpatienten tot kleine tumoren. Vervolgens kunnen we die bestuderen.†Dit nieuwe concept geeft ongekende mogelijkheden voor fundamenteel onderzoek, maar ook voor het ontwikkelen van een op de individuele patient toegespitste therapiemonitoring.
Personalized Kahler Care
De onderzoekers volgen het uitgroeien van de myeloomcellen in muizen met een methode waarin de cellen ‘gemerkt’ worden. Dit doen ze met luciferase; een gen – afkomstig van de vuurvlieg – dat de cellen in staat stelt een sterk licht te produceren. Deze zogenoemde bioluminescentie is met een camera waarneembaar en hiervan worden foto’s gemaakt, zodat men de groei van de tumor nauwgezet kan volgen. Ook de effecten van chemotherapie zijn op deze manier te meten. Martens: “Ons doel is om zo snel mogelijk te bepalen voor welke medicijnen de tumorcellen die een patient bij zich draagt, wel en niet gevoelig zijn. Zo gaat er minder tijd verloren met het vinden van de beste behandeling en worden geen medicijnen toegediend waarvan pas later blijkt dat ze niet of nauwelijks effect hebben.â€
Met de verkregen subsidie is het mogelijk om meer patienten te testen in het gehumaniseerde model van deze methode, die tijdens voorafgaand onderzoek aantoonbaar werkte. De hoop van de onderzoekers is dat dit een standaardtest wordt voor het behandelplan bij myeloompatienten. “Dit gehumaniseerde muizenmodel biedt ongekende mogelijkheden om de groeieigenschappen van myeloomcellen te bestuderen in hun natuurlijke omgevingâ€, concludeert Martens. “Het is een stap in de richting van ‘personalized cancer treatment’ voor patienten met de ziekte van Kahler.â€
Muis met myeloomcellen voor (links) en na therapie (rechts); meer rood betekent meer licht en dus meer tumor. Na de behandeling is het signaal (en dus de tumor) sterk afgenomen of zelfs geheel verdwenen.