Betere opname van slecht in water oplosbare geneesmiddelen
Array
Rijksuniversiteit Groningen
Improved dissolution behavior of lipophilic drugs by solid dispersions: a matter of composition
Datum: 18 april 2011
Promotie: mw. P. Srinarong, 13.15 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen
Proefschrift: Improved dissolution behavior of lipophilic drugs by solid dispersions: a matter of composition
Promotor(s): prof.dr. H.W. Frijlink
Faculteit: Wiskunde en Natuurwetenschappen
Tegenwoordig vertonen veel nieuwe geneesmiddelen, zoals anti-HIV middelen, een lage opnamebeschikbaarheid na orale toediening. Dit komt omdat de werkzame bestanddelen van het medicijn slecht in water oplosbaar zijn. Parinda Srinarong onderzocht de mogelijkheden van vaste dispersies om de biologische beschikbaarheid van geneesmiddelen in het maag-darmkanaal te verbeteren. Vaste dispersies kunnen worden toegepast om het oplosgedrag van slecht in water oplosbare geneesmiddelen te verbeteren. Daardoor neemt ook de opname (biologische beschikbaarheid) na orale toediening toe. Vaste dispersies bestaan uit geneesmiddelen die in een hydrofiele matrix zijn ingesloten. Srinarong onderzocht de effecten van het type en molecuulgewicht van de hydrofiele matrix, de geneesmiddelconcentratie en de aanwezigheid van additieven op het oplosgedrag en de stabiliteit van tabletten vervaardigd van vaste dispersies.
Zij ontdekte dat wanneer de geneesmiddelconcentratie hoog was en/of de matrix snel oploste, de oplossnelheid van het geneesmiddel langzaam was. Dit fenomeen kon worden toegeschreven aan ongecontroleerde uitkristallisatie van het geneesmiddel in de directe nabijheid van de oplossende tablet, hetgeen veroorzaakt werd door eenplaatselijk hoge oververzadiging. Hogere geneesmiddelconcentraties konden worden toepast zonder dat uitkristallisatie van het geneesmiddel plaatsvond wanneer matrices werden gebruikt die interacties konden aangaan met het geneesmiddel. Dit kon worden toegeschreven aan een hogere oplosbaarheid van het geneesmiddel in de directe nabijheid van de oplossende tablet, veroorzaakt door een hoge locale concentratie van de matrix.
Ook toonde Srinarong aan dat het uitkristalliseren van het geneesmiddel kan worden voorkomen door het insluiten van een superdesintegratiemiddel in de tabletten die vervaardigd waren van vaste dispersies. In dit geval desintegreerden de tabletten zo snel dat oververzadiging van het geneesmiddel in de directe nabijheid van de oplossende tablet voorkomen werd. Dat deze platformtechnologie veelzijdig kan worden toegepast, liet zij zien aan de hand van een reeks verschillende geneesmiddelen zoals diazepam, fenofibraat, ritonavir, efavirenz en tacrolimus.
Tenslotte vond Srinarong dat een aantal van de tabletten die vervaardigd waren van vaste dispersies die een uitstekend oplosgedrag vertoonden, ook een uitstekende stabiliteit vertoonden.
Parinda Srinarong (Thailand, 1972) studeerde farmacie aan de Chulalongkorn University in Bangkok. Haar promotieonderzoek deed zij aan de Rijksuniversiteit Groningen, bij de afdeling Pharmaceutical Technology and Biopharmacy. Het werd mede gefinancierd door de Government Pharmaceutical Organization, Bangkok, Thailand, waar zij inmiddels werkzaam is.
Bron: Nieuwsbank
