Handreiking palliatieve zorg gepubliceerd
ArrayIn de palliatieve zorg wordt nog niet vanzelfsprekend rekening gehouden met de etnische achtergrond, en opvattingen en gebruiken uit die cultuur. De vaak grote rol van de familie, taalproblemen, andere zorgopvattingen en gebruiken stellen zorgverleners voor de vraag hoe zij palliatieve zorg bij mensen uit andere culturen moeten vormgeven.
Onderzoekers legden hun bevindingen vast in een ‘Handreiking Palliatieve zorg’. In de handreiking worden per onderwerp kernpunten aangegeven die aandacht verdienen bij de palliatieve zorg aan deze groep mensen. De handreiking is voor artsen en verpleegkundigen werkzaam met patienten met deze achtergrond. Deze handreiking is te gebruiken als aanvulling op de bestaande richtlijnen voor pijn, depressie, delier, misselijkheid/braken en obstipatie in de palliatieve fase.
De onderzoekers hebben onderzoek gedaan naar de opvattingen en gebruiken van mensen met een niet-westerse achtergrond over de behandeling in de palliatieve fase. Zij richtten zich primair op mensen met een Marokkaanse, Turkse, Surinaamse, Arubaanse of Antilliaanse achtergrond, omdat zij de grootste niet-westerse groepen vormen binnen de Nederlandse samenleving. De richtlijnen en handreiking zijn te vinden op www.pallialine.nl.
De handreiking is nadrukkelijk nÃet bedoeld als vervanging van deze richtlijnen. Het project is gefinancierd in het kader van het ZonMw-programma Palliatieve Zorg.
Aansluiten bij cultuur
Palliatieve zorg is erop gericht de kwaliteit van leven te verbeteren van patienten met een levensbedreigende aandoening en hun familie. Belangrijk is dat de zorg aansluit bij de cultuur van patient en familie. Bij mensen uit niet-westerse culturen zijn bijvoorbeeld problemen als obstipatie, delier en depressie soms met nog meer schaamte omgeven en vaak nog moeilijker bespreekbaar dan bij mensen met een westerse achtergrond. Zorgverleners moeten zich hiervan bewust zijn.
Rol familie
Bij mensen uit andere culturen wordt soms ook anders aangekeken tegen de rol van de familie en de bredere gemeenschap. Een overvolle kamer met bezoek bij een ernstig zieke patient is geen uitzondering. Hoe gaat een zorgverlener tactvol om met de balans tussen sociaal contact en de behoefte aan rust? Open communiceren over de diagnose en prognose kan moeilijk zijn, en vaak is de verwachting dat de communicatie over dat soort belangrijke en gevoelige onderwerpen via een familielid verloopt. Dit zijn allemaal dingen waar rekening mee gehouden moet worden om allochtone patienten volwaardige palliatieve zorg te verlenen.
Meer informatie over het project
Bron: ZonMw