Meer doelmatige inzet van geneesmiddelen
Array
Dit is een origineel bericht van Napco UAAl tijden zijn zij hiermee bezig , o.a. door invulling te geven aan het preferentiebeleid, waarbij het goedkoopste medicijn dat beschikbaar is voor de kwaal wordt geleverd. Honderden miljoenen zijn hiermee bespaard.
Ook zou er meer gebruikt kunnen worden gemaakt van afleveringen in kleine verpakkingen.
Een handig en efficient systeem waarbij patienten wekelijks op maat geneesmiddelen krijgen zorgt voor aantoonbaar minder spillage.
Minister Schippers zei gisteren op een congres, dat zij heel veel geld wil besparen door verspilling in de zorg tegen te gaan, o.a. door niet-gebruikte medicijnen en verbandmiddelen en hulpmiddelen bij patienten te laten verzamelen door de thuiszorg, om deze later te gebruiken voor andere patienten.
De Napco denkt dat zo’n beleid risico’s met zich mee zal brengen. Bij de thuiszorg is vaak niet de juiste deskundigheid en bevoegdheid aanwezig om te beoordelen of de niet gebruikte middelen kunnen worden ingezet voor andere patienten.
Een begaanbare route zou kunnen zijn om ongebruikte geneesmiddelen en hulpmiddelen terug te brengen naar de apotheek, door thuiszorg of door anderen.
De apotheker beoordeelt dan of er bij deze teruggebrachte medicijnen sprake is geweest van goede bewaarcondities waardoor deze geneesmiddelen onder zijn toezicht kunnen worden hergebruikt.
De doelmatige inzet van middelen gaat gevaar lopen.
Hoe gaat het dan bv. met dure hulpmiddelen, zoals foam- en siliconen verbanden?
Wellicht worden restanten dan ook gebruikt bij patienten bij wie dit niet noodzakelijk of doelmatig is.
Het gevaar dreigt, dat dan maar – voor een herhaling – dit duurdere product weer aangevraagd wordt bij de apotheek voor langdurig gebruik.
Wat eerst goedkoper leek, pakt dan op den duur heel veel duurder uit.
Meer doelmatigheid kan bereikt worden door meer in te zetten op de aflevering van hoeveelheden die aansluiten bij de duur van de behandeling.
Door medicatie op maat aan patienten te leveren kan de verspilling van geneesmiddelen in de thuiszorg en in instellingen fors worden teruggebracht.
Dat kan door nog meer gebruik te maken van een strip van plastic zakjes (de zgn medicatierol of farmarol al die wekelijks verstrekt wordt aan enkele honderdduizenden patienten). In elk zakje bevinden zich precies die medicijnen die op hetzelfde moment ingenomen dienen te worden door de patient.
Op het zakje staat vermeld wanneer de inname moet plaatsvinden. Met een dergelijk systeem kan de gebruiker gemakkelijk controleren of alle medicijnen zijn gebruikt. En hoeft hij niet langer te onthouden wanneer welk geneesmiddel in welke hoeveelheid ingenomen moet worden. Hij opent simpelweg het volgende zakje van de rol, op het tijdstip dat op het zakje vermeld staat. Bovendien heeft de patient nooit meer dan een week genees-middelen op voorraad. De patient krijgt maatwerk en de verspilling is sterk verminderd: de patient hoeft immers niets weg te gooien en hij weet precies wanneer hij het geneesmiddel moet innemen.
Verbetering van de communicatie tussen voorschrijvers is ook van belang. In meerdere gevallen blijven relatief dure geneesmiddelen over na het switchen van geneesmiddelen tussen eerste en tweede lijn. In sommige gevallen zijn hier goede redenen voor, zoals beperkte werkzaamheid of
optreden van bijwerkingen. Er zijn echter ook gevallen zonder goede redenen. Betere afstemming door middel van bijvoorbeeld Apotheek Servicepunten zou hier een rol kunnen spelen. Ook interessant zijn de recente geluiden van ziekenhuisapothekers om patienten in het ziekenhuis de eigen medicatie te laten gebruiken, zodat men na ontslag niet wordt overgezet op het ziekenhuisformularium.
