In het oktobernummer van het Tijdschrift voor Psychiatrie
Array
Psychiatrische ondersteuning verbetert zorg in verpleeghuis
Adviezen van een psychiatrisch consultatieteam aan personeel van verpleeghuizen leiden tot duidelijke verbetering van psychiatrische en gedragsproblemen bij bewoners en verminderen de werkdruk. Dat blijkt uit onderzoek van psychiater Mirella Steenbeek en collega’s. Zij gingen na voor welke verpleeghuisbewoners een psychiatrisch advies werd aangevraagd en bekeken het effect van zo’n advies.
De bewoners voor wie advies werd gevraagd, bleken vaak meerdere en ernstige psychiatrische symptomen te hebben. De belangrijkste redenen voor een vraag van het verpleeghuis waren agressie en agitatie, gevolgd door depressie en angst. Een psychiatrisch verpleegkundige gaf samen met een psychiater advies aan het hele team. Veel symptomen verbeterden of verdwenen hierop en het personeel voelde zich minder belast. Deze resultaten zijn gezien de huidige bezuinigingen in de zorg van groot belang omdat relatief eenvoudige en goedkope psychiatrische ondersteuning de zorg voor bewoners verbetert en kosten van o.a. behandeling of opname in de ggz kan voorkómen.
Hartcoherentietraining helpt wel, maar werkt mogelijk niet
Behandelingen die ervan uitgaan dat verbetering van de variatie in de hartslag (‘hartcoherentie’) specifiek leidt tot minder psychische klachten, lijken geen bewezen werkingsmechanisme te hebben. Psychofysioloog Jan Houtveen en collega’s deden literatuuronderzoek naar het werkingsmechanisme van slow-breathing- en hartcoherentietraining en deden hier ook zelf onderzoek naar. Deze therapieen zijn in opkomst in de ggz in Nederland, maar er blijkt geen goede empirische onderbouwing te bestaan. De auteurs spreken zich nadrukkelijk niet uit over de effecten van de behandeling. Die zijn er waarschijnlijk wel; met andere woorden: de behandeling helpt. Het mechanisme erachter (hoe ze werken), is een ander verhaal. De effecten moeten verklaard worden als algemene behandeleffecten of placebo-effecten. Auteurs wijzen op het probleem dat een therapeut dus eigenlijk leugens moet vertellen bij deze therapie om er effect mee te kunnen bereiken.
bron: Annemieke Kreuning-Schaefer – De Tijdstroom
