Alternatieve maatregelen zorgpremie
Array
Hans Spekman en Diederik Samsom schrijven het volgende over de recente ontwikkelingen naar aanleiding van het voornemen van het kabinet voor de invoering van een inkomensafhankelijke zorgpremie.
‘Er ligt een enorme opgave voor Nederland in de komende jaren. We beginnen nog maar net aan het herstel van een van de ernstigste crises in tachtig jaar tijd. Er ligt een rekening van 16 miljard aan nieuwe bezuinigingen bovenop de nog lopende operatie van ongeveer 30 miljard. 46 in totaal. Dat plaatst ons voor de uitdaging die rekening op een fatsoenlijke manier te verdelen zodat mensen die het al lastig hebben niet onevenredig zwaar worden getroffen. En voor de uitdaging om in deze bezuinigingstijd onze samenleving te blijven versterken zodat we uiteindelijk sterker en socialer uit de crisis komen. We vragen offers van iedereen, we vragen die offers naar draagkracht, en die offers mogen niet voor niets zijn. Het regeerakkoord vormt de basis van waaruit we de komende jaren die drie opdrachten gaan vervullen.
De afgelopen week hebben we kunnen zien dat een voornemen uit het regeerakkoord niet gedragen bleek te kunnen worden door een van de coalitiepartijen.
In een samenwerking die op twee partijen rust en die met een stabiele coalitie op zoek wil naar zo breed mogelijk draagvlak in het parlement, houd je dan niet stoïcijns vast aan gekozen instrumenten, maar ga je op zoek naar een alternatief dat wel draagbaar is voor beide coalitiepartijen. Daarbij blijven de doelstellingen van deze samenwerking overeind: de begroting moet op orde, de rekening van deze crisis moet op een eerlijke manier worden verdeeld waarbij we een grotere bijdrage vragen van de hoge dan van de lage inkomens, en de economie moet versterkt met investeringen in onderwijs en duurzame technologie.
Dat alternatief is nu rond. De inkomensafhankelijke zorgpremie gaat van tafel en wordt vervangen door enkele ingrepen in het belastingstelsel: de arbeidskorting en de heffingskorting gaat omhoog voor de lage inkomens en wordt afgebouwd vanaf 21.000. De arbeidskorting gaat ook omhoog voor lage en middeninkomens en verdwijnt helemaal voor hoge inkomens. In essentie wordt daarmee hetzelfde beoogd en bereikt als bij de inkomensafhankelijke premie: lage inkomens gaan erop vooruit, middeninkomens worden zoveel mogelijk ontzien en van hoge inkomens wordt een extra bijdrage gevraagd. Daarmee zorgen we ervoor dat de 16 miljard plus de nog uitstaande 30 miljard aan bezuinigingen die iedereen in Nederland de komende jaren zullen raken ook gedragen kunnen worden. Bezuinigingen treffen immers lage inkomens veelal veel harder dan hoge inkomens. Het verkleinen van inkomensverschillen zorgt in die omstandigheid voor een eerlijke verdeling van de pijn.
De inkomensverdeling is minder uitgesproken dan de vorige. Hoge inkomens dragen iets minder bij dan bij het plan van de zorgpremies. Om de evenwicht in het pakket te bewaren hebben we 250 miljoen gerealiseerd voor de sociale agenda. Daarmee kunnen we in de sfeer van ontslag en WW een aantal zaken versterken. Die 250 miljoen wordt gevonden in de infrastructuur.
Hiermee blijft de hoofdlijn van het regeerakkoord en de wijze waarop wij dit als partij gezamenlijk beoordeeld hebben op ons recente Congres ongewijzigd. We voeren de hervormingen door die ons land sterker maken en we verdelen de rekening nog altijd eerlijk. Op het gebied van de WW en het ontslagrecht is de zachtere invulling zoals gewenst door partijbestuur en Congres binnen handbereik gekomen.
Dit voorstel tijdens een gezamenlijke persconferentie van de premier en de fractievoorzitter van VVD en PvdA gepresenteerd.
De premier gaf tijdens de persconferentie aan dat hij het betreurde een inschattingsfout gemaakt te hebben bij de onderhandelingen. Ook wij trekken ons de commotie van de afgelopen weken aan. We hebben campagne gevoerd en geformeerd met het vaste voornemen om na 10 roerige jaren het vertrouwen in de politiek te herstellen. Dat is de reden dat we campagne voerden zonder mooie praatjes, zonder beloftes die bij voorbaat al niet waargemaakt kunnen worden, maar met een eerlijk verhaal. Dat is de reden dat we van de formatie geen ellenlange loopgravenoorlog met zouteloze compromissen of negatief uitruilen wilden maken, maar met daadkracht en elkaar iets gunnen tot doorbraken wilden komen. Tot onze spijt hebben we moeten constateren dat het vertrouwen de afgelopen 14 dagen niet is versterkt, maar juist een flinke deuk heeft opgelopen. Dat doet zeer en sterkt ons in het plan dat gedeukte vertrouwen weer te herstellen.
Bron: PvdA Weblog
En dat begint met het eerlijke verhaal over waar we als Nederland werkelijk voor staan.
Dat heeft wellicht nog niet genoeg nadruk gekregen tussen alle trots over de doorbraken van het regeerakkoord en de ophef over de zorgpremie daarna. We gaan 16 miljard bezuinigen om begrotingsevenwicht in zicht te krijgen in 2017. En er loopt nog een rekening van 30 miljard. Het is een illusie om te denken dat dit aan mensen ongemerkt voorbij zal gaan. Het regeerakkoord ademt de vaste overtuiging dat we uiteindelijke sterker en socialer uit deze crisis komen, maar bevat ook de offers die daarvoor van iedereen worden gevraagd. Offers van mensen die zorg nodig hebben, die van de sociale zekerheid gebruik maken, die bij overheden werken, die werkloos raken. Juist wanneer je veel bezuinigt raak je vooral degenen die de overheid het meest nodig hebben om het beste uit zichzelf te halen. Dat zagen we de afgelopen jaren al gebeuren. In 2011, het eerste jaar dat de bezuinigingen echt neerdaalden daalde de koopkracht van de lage inkomens, de enigen die er iets beter op werden waren de meest verdienende 10% van Nederland. En zonder gewijzigd beleid zou dat effect komende jaren versterkt worden doorgezet. In dat licht is het dus eerlijk en fatsoenlijk dat we er nu bewust voor kiezen de lage inkomen juist de komende jaren wat meer ondersteunen in hun inkomen en van degenen met een hoog inkomen een extra bijdrage vragen. Zo sla je bruggen en houd je de solidariteit overeind.
Bij dit alles geldt: de tijden van almaar meer zijn voorbij. Onze economie is de afgelopen jaren gekrompen en zal pas in 2017 weer het niveau van 2008 bereiken. Economisch herstel zal komende jaren moeizaam blijven. Het zal jaren kosten om de economie te versterken, de euro in veilig vaarwater te brengen, de banken te hervormen en onze publieke voorzieningen aan te passen op minder groei.
Vandaag hebben we opnieuw koopkrachtplaatjes laten zien. Ze tonen aan dat het alternatief voor de inkomensafhankelijke ziektekostenpremie ongeveer hetzelfde doet als die ziektekostenpremie. Hoge inkomens dragen meer bij dan lage inkomens. Met een wat gelijkmatiger verdeling en minder uitschieters, maar nog altijd met de grilligheid die samenhangt met de hoeveelheid noodzakelijke maatregelen die we moeten nemen en met de variatie aan gezinssituaties die dit land kent. Wie daaruit harde koopkrachtbeloften wil horen, vraagt erom bedrogen te worden. In elke uithoek van de puntenwolk staat een keukentafel met echte mensen die de gevolgen van de plannen op hun specifieke situatie gaan merken. Positief of negatief. We geven dus geen koopkrachtbeloften.
Wel doen we een andere belofte: dat de PvdA-fractie en het partijbestuur iedere dag het kabinet scherp zal houden bij het uitvoeren van de opdrachten die we hen hebben gegeven: de rekening van crisis betalen, door verantwoord begrotingsbeleid; de rekening van de crisis eerlijk verdelen, door onder andere de vandaag gepresenteerde plannen zo goed mogelijk om te zetten in beleid; en de volgende rekening van de crisis voorkomen, door investeren in onderwijs en een sterke duurzame economie.
En die opdracht vervullen we met de coalitiepartijen samen. Een brug tussen twee partijen rust op twee oevers. Beide moeten stevig staan. En dus herstellen we fouten als die gemaakt zijn. Komen we elkaar tegemoet als er problemen zijn en werken we dag na dag aan het uitvoeren en verbeteren van onze plannen. Wat ons betreft gaan we daar na een roerige en leerzame week zo snel mogelijk aan beginnen.’
Diederik Samsom
Hans Spekman
