Longembolie bij 50-plussers beter te voorspellen
Array
Een longembolie bij 50-plussers is met een nieuwe methode vaker uit te sluiten. Een belastende CT-scan is dan minder vaak nodig. Uit onderzoek van onder andere LUMC-onderzoekers blijkt dat de methode veilig en efficiënt is. Ze publiceren erover in het Journal of the American Medical Association (JAMA).
De onderzoekers ontwikkelden een leeftijdsafhankelijke variant van de test om longembolieën aan te tonen. Met deze zogenaamde D-dimeertest meten artsen de waarde van een belangrijk afbraakproduct dat vrijkomt bij de vorming van bloedstolsels.
Bij een D-dimeerwaarde lager dan 500 µg/L is een longembolie bijna uitgesloten. Bij een hogere D-dimeerwaarde maken artsen normaalgesproken een CT-scan om uit te zoeken of de patiënt een longembolie heeft. Maar voor oudere personen blijkt die grens minder geschikt.
Leeftijdsafhankelijke grens
“Hoe ouder je wordt, des te hoger de D-dimeerwaarde in je bloed. Dit is ook zo zonder dat je bloedstolsels ontwikkelt”, vertelt Paul den Exter, promovendus op de afdeling Trombose en Hemostase van het LUMC. Hij is gedeeld eerste auteur van het artikel in JAMA.
Uit eerder onderzoek bleek al dat de maximale normale D-dimeerwaarde voor 50-plussers te berekenen is door de leeftijd van de patiënt met 10 te vermenigvuldigen. Den Exter: “Wij onderzochten of je deze leeftijdsafhankelijke grens veilig kunt hanteren. Een 60-jarige patiënt hoef je dan pas aan een CT-scan bloot te stellen als hij een D-dimeerwaarde heeft die hoger is dan 600µg/L.”
Benauwdheidsklachten
Samen met onderzoekers uit negentien ziekenhuizen in Nederland, België, Zwitserland en Frankrijk onderzochten Den Exter en prof. Menno Huisman (Trombose en Hemostase) ruim 3.000 patiënten die zich tussen 2010 en 2013 met ademhalings- en benauwdheidsklachten meldden bij de spoedeisende hulp.
Ruim 300 van die patiënten vielen in het grijze gebied waar de onderzoekers nieuwsgierig naar waren: ze hadden een D-dimeerwaarde die hoger was dan 500 µg/L, maar lager dan de maximaal toegestane waarde die je op basis van hun leeftijd mocht verwachten. “Bij deze mensen hebben we geen CT-scan verricht”, vertelt Den Exter. Na hun bezoek aan de spoedeisende hulp werden de patiënten 3 maanden lang gevolgd om te kijken of ze niet alsnog een longembolie ontwikkelden.
CT-scan besparen
Slechts één van de 300 deelnemende patiënten ontwikkelde een longembolie: 0,3 procent. “Het blijkt daarmee niet alleen een erg veilige, maar ook een efficiënte methode te zijn: 10 procent van de patiënten hebben we zo een CT-scan kunnen besparen.”
Den Exter denkt dat JAMA het artikel heeft geaccepteerd omdat het om een goed uitgevoerde studie gaat, met resultaten die meteen klinische impact hebben: “Er waren veel patiënten bij betrokken en je zou het resultaat vanaf vandaag kunnen toepassen.”
Dit onderzoek valt binnen het profileringsgebied Vascular and Regenerative Medicine van het LUMC.
Bron: LUMC
